Συμφωνία Πρεσπών: Ωρα Εθνικής Ευθύνης

Κύριε διευθυντά,
σε μία δύσκολη για την πατρίδα μας ώρα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι όσο ποτέ το μείζον θέμα της «συμφωνίας» των Πρεσπών.
Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα “Μακεδονία”, την “Μακεδονική” γλώσσα και τη “Μακεδονική” εθνικότητα και παραμορφώνοντας τα ιστορικά δεδομένα, θα έχουν πλέον κάνει το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την μεγάλη  “Μακεδονία” που “ονειρεύονται”.
Με μία κολοσσιαία πραγματικά προπαγάνδα κατάφεραν να παρασύρουν ένα μεγάλο αριθμό κρατών, επωφελούμενοι δυστυχώς και από τη στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων κατά το παρελθόν, που έκαναν ελάχιστα για να ανασκευάσουν στη διεθνή κοινή γνώμη την χονδροειδή παραχάραξη και παραποίηση της ιστορίας.
Το επιχείρημα ότι υπάρχουν 140 χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με το όνομα  “Μακεδονία” αποτελεί στην ουσία «ψευδο-επιχείρημα», αφού μόνο η δική μας συναίνεση και επικύρωση μπορεί να νομιμοποιήσει ιστορικά το θέμα αυτό.
Δυστυχώς όμως φθάσαμε στο σημείο να εμφανίζεται, στη διεθνή κοινή γνώμη, άδικο έως μάταιο να ζητάμε από τους Σκοπιανούς να αλλάξουν το «όνομά τους». Φθάσαμε στο σημείο να απολογούμαστε για τον πατριωτισμό μας και να κατηγορούμαστε ως εθνικιστές, όταν εκφράζουμε την διαφωνία μας, βασισμένη σε ιστορικά επιχειρήματα.
Δεν μας επιτρέπεται όμως να δεχθούμε και να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της ιστορίας, δεν έχουμε το δικαίωμα να «σφραγίσουμε» εμείς το όνομα των Σκοπίων με το όνομα  “Μακεδονία” και τα διαβατήρια των Σκοπιανών με το όνομα  “Μακεδονία”.
Δεν χαρακτηρίζω την προτεινόμενη συμφωνία ως προδοσία ούτε τους εισηγητές της ως εθνικούς μειοδότες. Η Κυβέρνηση, κάτω από την ασφυκτική πίεση του διεθνούς παράγοντα, προσπάθησε να διαπραγματευθεί και κατέληξε σε μία πρόταση η οποία (κατά την άποψή της Κυβέρνησης) διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα.
Κατά την άποψη όμως του συνόλου σχεδόν της Αντιπολίτευσης και της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού, είναι μία κακή συμφωνία, σε βάρος των εθνικών θέσεων και των εθνικών συμφερόντων και η οποία θα αποτελέσει αφετηρία μεγαλύτερων τριβών και προβλημάτων στο μέλλον.
Το όνομα  “Μακεδόνας” ετυμολογικά εκφράζει το ΟΛΟΝ.  Το όνομα “Βόρεια Μακεδονία” εκφράζει ένα μέρος του συνόλου της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Το στοιχείο αυτό από μόνο του θα δώσει την δυνατότητα σε έναν νέο “Γκρουέφσκι” στο μέλλον να βάλει στο “τραπέζι” αλυτρωτικές απόψεις και διεκδικήσεις.
Ας μη ξεχνάμε όμως και ας μην υποβαθμίζουμε την προσπάθεια που είχε γίνει το 2008 από την τότε Κυβέρνηση. Ηταν μία πολύ σοβαρή, πολύ καλά συντονισμένη προσπάθεια, η οποία διαμορφώθηκε με τη σύμφωνη γνώμη σχεδόν του συνόλου της τότε αντιπολίτευσης. Και πάλι υπό την ασφυκτική πίεση του διεθνούς παράγοντα. Όμως τότε η θαρραλέα πολιτικά θέση και στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης είχε απέναντί της ένα ακραίο και γελοίο λαϊκιστή και δημαγωγό, τον Γκρουέφσκι.
Εάν η σημερινή κυβέρνηση είχε απέναντί της τον Γκρουέφσκι ή κάποιον από το κόμμα VMRO, δεν θα είχε επιτύχει ούτε την έναρξη των διαπραγματεύσεων.
Κατά την γνώμη μου, με τη Ζσυμφωνία αυτή δεν διασφαλίζονται τα εθνικά μας συμφέροντα και ο συμβιβασμός δεν είναι ούτε δίκαιος ούτε αμφιβαρής. Ικανοποιούνται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό οι θέσεις των Σκοπιανών και πολύ λιγότερο οι Ελληνικές θέσεις και επιθυμίες.
Με άλλα λόγια πιστεύω ότι “δώσαμε” πολύ περισσότερα και “πήραμε” πολύ λιγότερα από αυτά που δικαιούμαστε. Ομως τη στιγμή αυτή η συμφωνία έχει εγκριθεί και έχει επικυρωθεί από τη Βουλή των Σκοπίων. Το αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της συμφωνίας δεν φαίνεται πως είναι εύκολο να γίνει αποδεκτό τη στιγμή αυτή από τα Σκόπια και τον διεθνή παράγοντα.
Την ευθύνη όμως της τελικής επικύρωσης ή απόρριψης της συμφωνίας δεν πρέπει και δεν μπορεί να την αναλάβει μόνη της μία οποιαδήποτε μονοκομματική Κυβέρνηση, ακόμη και αν διέθετε την απόλυτη δημοκρατική νομιμοποίηση από τον λαό (51% των ψήφων).
Πολύ περισσότερο δεν πρέπει και δεν μπορεί να αναλάβει αυτή την ευθύνη η σημερινή Κυβέρνηση, που είναι μία ουσιαστικά μονοκομματική, που είναι μία Κυβέρνηση μειοψηφίας στον Ελληνικό λαό και ισχνότατης και οριακής πλειοψηφίας στη Βουλή. Μία συμφωνία για ένα τόσο σημαντικό θέμα θα πρέπει να υποστηρίζεται από μία άνετη και ενισχυμένη πλειοψηφία. Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος  πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να αντιληφθούν και να  συνειδητοποιήσουν ότι η ευθύνη που είναι έτοιμοι να αναλάβουν (με 151 μόνο θετικές ψήφους) αποτελεί ένα δυσβάσταχτο φορτίο για να το σηκώσουν μόνο οι δικές τους “πλάτες”. Ας μη το σηκώσουν μόνοι τους.
Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή θεωρώ ότι την ευθύνη των αποφάσεων και της επικύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών, θα πρέπει να την αναλάβει ο ίδιος ο Λαός μέσω ενός δημοψηφίσματος.
Εναλλακτικά προτείνεται η επικύρωση να γίνει μεν από την Ελληνική Βουλή αλλά με την ενισχυμένη πλειοψηφία είτε των 3/5 (180 θετικές ψήφοι) είτε ακόμη και των 2/3 (200 θετικές ψήφοι).
Εξ άλλου η Συμφωνία των Πρεσπών εγκρίθηκε από τα 2/3 της Σκοπιανής Βουλής.
Για ποιους λόγους η έγκριση από την Ελληνική Βουλή θα γίνει από 151 ψήφους, δηλαδή με απλή πλειοψηφία; Οι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου έχουν και το δικαίωμα και την εθνική υποχρέωση να ζητήσουν και να αποφασίσουν είτε τη διενέργεια δημοψηφίσματος είτε την επικύρωση από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία.
Αντώνης Νάτσικας
πρώην νομάρχης Χανίων