ΤΖΟΡΤΖ ΦΡΗΝΤΜΑΝ
Ιδρυτής, γενικός δ/ντής του STRATFOR – κορυφαίας Eταιρείας Πληροφοριών, ειδήμονας διεθνούς
Γεωπολιτικής, συγγραφέας έξι βιβλίων, μεταξύ των οποίων το best seller “Τα επόμενα 100 χρόνια”
Μετάφραση: Πηνελόπη Τριαδά
Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ 2015
Ένα βιβλίο σημαντικού ενδιαφέροντος για όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Ευρώπης με την έφοδό της στον κόσμο, κατακερματίζουν στην πραγματικότητα τον ευρωπαϊκό νου και τον εξαγρειώνουν.
Για να είναι, ιδιαίτερα τώρα, γεμάτος ο πλανήτης από σημεία ανάφλεξης που πυροδοτούν ανασφάλεια, άγρια επιθετικότητα και πολεμικότητα με πολλές μορφές νέου ψυχρού και θερμού πολέμου με βάση τις νέες γεωπολιτικές ανατροπές και την απόλυτη εκμεταλλευτικότητα των πολλαπλών συμφερόντων, με βάση τη συνεχή κρίση των δανεισμών υπερχρεωμένων χωρών, όπως η Ελλάδα, που με εργαλείο την εκμεταλλευτικότητα κερδοσκοπικών χαρτοφυλακίων και ευκαιριακών μετόχων, αποκτούν τον έλεγχο εγχώριων τραπεζικών συστημάτων (πηγή: efsyn.gr).
Όπως έγινε τώρα με την Ελλάδα, όπου με την ανακεφαλαιοποίηση τεσσάρων (4) ελληνικών τραπεζών με δικαιολογία την “εξυγίανση του κλάδου”, ξένοι φορείς θα αποκτήσουν τον έλεγχο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Με έτοιμη και την Τουρκία, που έχει οργανώσει “τράπεζες χωρίς τόκο”, να προχωρήσει σε πλείστες όσες ευκαιρίες, σε τραπεζικό τουρκικό έλεγχο.
Έναν έλεγχο, τον οποίο επιδιώκει η Τουρκία πριν από χρόνια, με πολλούς τρόπους και αδιαφανείς μεθόδους, για να θεωρείται η Τουρκία, ως χώρα στην “άκρη της Ευρώπης”, ενώ αποτελεί και πάλι το “κλειδί” της Ευρώπης και γενικότερα της Δύσης, τόσο για τα προβλήματα του τρόμου του τζιχαντισμού, όσο και άλλων γεωστρατηγικών, γεωοικονομικών, γεωστρατιωτικών και μεταναστευτικών – προσφυγικών ακατάσχετων ροών… Όμως, ενώ η Τουρκία αναπτύσσεται, συνολικά (παρά τα προβλήματα τα κουρδικά) η Ελλάδα από-αναπτύσσεται καταστροφικά, παραδίδοντας τα πραγματικά κυριαρχικά συμφέροντά μας σε ξένο έλεγχό τους.
ΓΕΜΑΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΜΕ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ
Σε χάος βρίσκεται ολόκληρη η Ευρώπη, μετά το τρομοκρατικό μακελειό των Τζιχαντιστών στο Παρίσι. Όπου αυτό το τρομοκρατικό χάος γίνεται παγκόσμιο, όταν λίγες μέρες μετά συνέβη το επόμενο τρομοκρατικό (τζιχαντιστικό) γεγονός στο Μάλι της Αφρικής στο πολυτελές ξενοδοχείο με την κατάληψή του και τα τόσα θύματα, αλλά οι απειλές για τρομοκρατικές ενέργειες συνέχουν, πια ανατολή και Δύση. Με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε συνεχή συναγερμό αστυνομικές ελεγκτικές και στρατιωτικές δυνάμεις, για να αποτελεί πια ο κόσμος μας ένα σύνολο με πολλά σημεία ανάφλεξης, που δημιουργούν μια απόλυτη αβεβαιότητα για τη σύγχρονη ζωή.
Όμως, αυτή, η αβεβαιότητα αποτελεί και μια προκάλυψη για μεγάλες ανατρεπτικές καταστάσεις στη σύγχρονη παγκόσμια υπερεξουσιαστικότητα ισχύος σε συνδυασμό με οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα για να μεγιστοποιείται το χάος παγκόσμια και ειδικότερα στην Ελλάδα, η οποία δραματικά βουλιάζει σ’ αυτό. Τόσο με τις σκληρές απαιτήσεις των δανειστών μας οι οποίες καταδικάζουν τον ελληνικό λαό εν παντί, στον αφανισμό και στην εξουθένωση, με συνεχή ανακύκλωση και αναπαραγωγή των ελληνοκτόνων μνημονιακών δανεισμών, τους οποίους καθιστούν αναγκαίους οι επικίνδυνες εκπωλήσεις όλων των εθνικών κυριοτήτων στους ξένους μηχανισμούς, απόλυτου ελέγχου.
Όπως έγινε τώρα με τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών μας. Για να ζημιωθούν απελπιστικά Έλληνες, συνέλληνες και ξένοι καταθέτες. Για να μείνει ακόμα πιο γυμνή η Ελλάδα, με τόσες κυβερνητικές δυσκολίες και με άλλες τόσες πολιτικές δυσκολίες στην αντιπολίτευση και στην συμπολίτευση, με το φιάσκο-χάος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των συγχύσεων που επικρατούν μέσα στα άλλα κόμματα της βουλής.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ “ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ” ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΒΟΥΛΗ
Για να βρισκόμαστε, τώρα, κάτω από το βαρύ γερμανικό καταναγκασμό, αλλά και τη “φιλόφρονα” διαρκή τουρκική επιβουλή, που καιροφυλακτεί να εκμεταλλευτεί την Ελλάδα, ακόμα και με τραπεζικές διεισδύσεις, με επέλαση της ισλαμικής τραπεζικής δύναμης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Αλλά “Η Τουρκία είναι στην άκρη”, με την έννοια ότι πολλοί δεν θεωρούν την Τουρκία ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μια δυτική προέκταση της Ασίας;
Βασικά ο παραπάνω χαρακτηρισμός “Η Τουρκία στην άκρη”, είναι ο τίτλος του 14ου κεφαλαίου του βιβλίου του Τζορτζ Φρήντμαν, με τίτλο: (όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενό μας): “ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ – Η αναδυόμενη Κρίση στην Ευρώπη”. Σ’ αυτό το βιβλίο, βασικά, ο Φρήντμαν θεωρεί ότι η Ευρώπη είναι η ήπειρος που αποτέλεσε τον άξονα πολιτισμού και ισχύος για πεντακόσια χρόνια.
ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ ΕΤΟΙΜΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΦΩΤΙΑ
Αναλύοντας, ο Φρήντμαν, τα ιστορικά ρήγματα που υπήρχαν για αιώνες μέσα στις παραμεθορίους της Ευρώπης και της Ρωσίας -οι οποίες έχουν αποτελέσει τις εστίες πολλών πολέμων, εξαιρετικά καταστροφικών- ξεναγεί τους αναγνώστες του στα σημεία ανάφλεξης που είναι έτοιμα να πάρουν για άλλη μια φορά φωτιά. Η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε σε μεγάλο βαθμό για να ελαχιστοποιήσει αυτές τις έμφυτες γεωπολιτικές εντάσεις, όμως αυτό το σχέδιο απέτυχε παταγωδώς, όπως δείχνει ο Φρήντμαν, με ένα μείγμα συναρπαστικής ιστορίας και προκλητικής πολιτισμικής ανάλυσης. Για τις κρίσιμες γεωπολιτικές ανακατατάξεις προλέγονται με τόλμη τα επερχόμενα γεγονότα στην Ευρώπη και στην Ανατολή, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει και τον καθοριστικό ρόλο της Αμερικής σε αυτά (και μάλιστα οδυνηρά) γεγονότα που ήδη, έχουν δημιουργήσει τα σημεία ανάφλεξης…
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ Η ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Το ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό αυτό βιβλίο περιλαμβάνει τρία μέρη με 15 κεφάλαια, πρόλογο και συμπέρασμα.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ μέρος έχει τίτλο: Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ μέρος έχει τίτλο: Η ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΙΑ και
ΤΟ ΤΡΙΤΟ μέρος έχει τίτλο: ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ.
Επιλέγουμε να αναφέρουμε τα σημεία ανάφλεξης που κατονομάζει ο συγγραφέας και είναι τα εξής:
• Οι πόλεμοι του Μάαστριχτ
• Το Γερμανικό ζήτημα για άλλη μια φορά
• Ευρωπαϊκή Ηπειρωτική χώρα και Χερσόνησος
• Η Ρωσία και οι παραμεθόριοί της
• Η Γαλλία, η Γερμανία και οι παραμεθόριοί τους
• Η Μεσογειακή Ευρώπη ανάμεσα στο Ισλάμ και στη Γερμανία
• Η Τουρκία στην άκρη
• Η Βρετανία…
ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΛΑΚΑ…
Όμως την Τουρκία στην “ΑΚΡΗ” πολλοί δεν την θεωρούν Ευρωπαϊκή χώρα, ενώ αυτή η αντίληψη θεωρείται λάθος. Γιατί, κατά τον Φρήντμαν, η πέρα από τους Γεωλογικούς λόγους -πως βρίσκεται πάνω στην ευρωπαϊκή τεκτονική πλάκα- η Τουρκία ήταν προκάτοχος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ήταν μπλεγμένη με την Ευρώπη για αιώνες. Η αυτοκρατορία εκτεινόταν βαθιά μέσα στην Ευρωπαϊκή χερσόνησο, και διαμόρφωσε την Ευρωπαϊκή ιστορία όσο οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή δύναμη. Υπήρξε εχθρός κάποιων δυναμικών στην Ευρώπη και σύμμαχος άλλων, με την ιστορία της να είναι εξίσου ευρωπαϊκή, όσο οποιασδήποτε άλλης χώρας. Όμως, οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τους Τούρκους ως παρείσακτους για δυο λόγους: πρώτον ήταν κατά κύριο λόγοι μουσουλμάνοι και όχι χριστιανοί, επομένως όχι πλήρως Ευρωπαίοι…
ΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ
Δεύτερον, η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν εκείνη που κατέστρεψε το Βυζάντιο, με συνέπεια όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη το 1453 για τους Ευρωπαίους κρίθηκε ως απειλή για τον πολιτισμό τους, όπως οι ορδές των βαρβάρων απείλησαν και κατέστρεψαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ηταν επικίνδυνοι και παρείσακτοι και οι Τούρκοι για την Ευρώπη, με το γεγονός ότι ήταν Μουσουλμάνοι και εισέβαλαν στην Ευρωπαϊκή ιστορία για να τους καθιστά ξένους στο μυαλό των συγγραφέων.
Ακόμα, οι καθολικοί, γράφει ο Φρήντμαν, τρομοκρατήθηκαν από την εισβολή των βάρβαρων Οθωμανών στην Ευρώπη και ανησυχούσαν για την πιθανότητα να αυξηθεί η ορθόδοξη επιρροή με την στήριξη των Οθωμανών.
ΚΥΡΙΕ ΣΩΣΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ, ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΗΤΗ
Στο απόγειο της αυτοκρατορίας τους οι Οθωμανοί είχαν υπό τον έλεγχό τους τη Βόρεια Αφρική, τη λεκάνη του Νείλου, την Ερυθρά θάλασσα και τις περιοχές Δυτικά της Περσίας. Στην Ευρώπη είχαν διεισδύσει βαθιά, προχωρώντας πέρα από τη Βουδαπέστη φτάνοντας σχεδόν έως τη Βιέννη και την Κρακοβία. Αυτό έγινε με κατακτήσεις και σε πολιτικές με συμμάχους.
Όμως, η Βουδαπέστη για έναν αιώνα ήταν οθωμανική πόλη, κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1541 και παρέμεινε στα χέρια τους περισσότερο από έναν αιώνα.
Οι Οθωμανοί ανέχονταν τους Εβραίους, ενώ σε μια μεγάλη εβραϊκή συναγωγή, υπάρχει μια προσευχή που λέει:
“Κύριε σώσε μας από τον διάβολο, τον Τούρκο και τον Κομήτη”.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΙΕΣ: Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΤΟΥΡΚΙΑ
Παρόλο αυτό τον φόβο του “τουρκο-διάβολου”, οι καθολικοί της Βενετίας τα βρήκαν με τους Οθωμανούς Μουσουλμάνους, μέσα στο πλαίσιο των κοινόδοξων συμφερόντων.
Για να γράψει ο (αντικειμενικό-υποκειμενικός) φιλότουρκος Τζορτζ Φρήντμαν και τα εξής:
«Η Τουρκία είναι κάτι περισσότερο από μια Ευρωπαϊκή χώρα, απλώς. Είναι επίσης μια παραμεθόριος. Ως γέφυρα συνεχίζει τον οθωμανικό ρόλο του να είναι σημείο μετάβασης ανάμεσα στην Ευρώπη και στον ισλαμικό κόσμο οικονομικά, πολιτικά και πνευματικά.
Υπάρχουν δύο Τουρκίες. Η μια είναι η Κωνσταντινούπολη, η άλλη είναι η υπόλοιπη Τουρκία. Ομως, η υπόλοιπη Τουρκία εξακολουθεί να είναι συντηρητική και Μουσουλμανική.
Η Κωνσταντινούπολη είναι κοσμική και αυτό φυσικά τη μεγαλοποιεί.
ΤΡΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Όμως, στο ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ του βιβλίου του Τζορτζ Φρήντμαν για τα “ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ – Και την αναδυόμενη κρίση στην Ευρώπη”, που καθημερινά γίνεται πιο δύσκολη, ο αμερικανικής καταγωγής συγγραφέας βάζει, κατ’ αρχήν τρία συγκλονιστικά ερωτήματα:
ΠΡΩΤΟΝ: “Πώς πέτυχε η Ευρώπη παγκόσμια κυριαρχία, πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά και πνευματικά;”.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: “Ποιό ήταν το ελάττωμα της Ευρώπης που την έκαμε να χάσει αυτήν την κυριαρχία ανάμεσα στο 1914 ως το 1945;”.
ΤΡΙΤΟΝ: “Η περίοδος της Ειρήνης που ακολούθησε μετά το 1945 είναι το μέλλον της Ευρώπης ή η Ευρώπη θα επιστρέψει στους ιστορικούς της τρόπους;”.
Η ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ
Η σύντομη απάντηση του συγγραφέα είναι ότι: «Η ιστορία των Ευρωπαϊκών συγκρούσεων δεν έχει σε καμία περίπτωση τελειώσει. Η βασική δομή της Ευρώπης παραμένει η ίδια, μια μικρή ήπειρος κατακερματισμένη και γεμάτη με έθνη-κράτη. Κάποια έχουν αφήσει τους εχθρούς πίσω τους, αλλά αυτές δεν έχουν εξαλειφθεί. Σε πολλά μέρη η οργή της Ευρώπης ενάντια σε άλλους Ευρωπαίους είναι ακόμα εκεί. Η περίοδος από το 1945-1991 ήταν μια περίοδος ειρήνης, όμως αυτό δεν αποτελούσε ευρωπαϊκό επίτευγμα. Η ειρήνη επιβλήθηκε από τους Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς. Όμως, η περίοδος από το 1991 ως το 2008 ήταν όντως ένα ευρωπαϊκό επίτευγμα, παρόλο που φανέρωνε απλώς ότι σε μια εποχή εξαιρετικής ευημερίας και γερμανικής έγνοιας για επανένωση, οι Ευρωπαίοι μπορούσαν να αποφύγουν τον πόλεμο.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΙΣΧΥΣ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ
Αλλά η Ευρωπαϊκή δοκιμασία θα έρθει τώρα, που οι παράλογες προσδοκίες για την ΕΕ θα αποκαλύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο όταν η ανησυχία για του Γερμανούς θα εξαπλωθεί και η Ρωσία θα επανέλθει. Η έκβαση όλων αυτών θα καθορίσει την Ευρώπη και είναι δύσκολο να ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί αυτή.
Η Ευρώπη έχει χάσει την προγενέστερη θέση της στον κόσμο. Εξακολουθεί να είναι μια εμπορική δύναμη, αλλά η σταθερή δύναμη στην οποία βασιζόταν πάντοτε η Παγκόσμια Ευρωπαϊκή ισχύς έχει χαθεί, καθώς οι παγκόσμιες δυνάμεις αναδύονται και η Ευρώπη παγιδεύεται ζώντας σ’ έναν κόσμο με λύκους, όπως και οι Γκρίζοι Λύκοι της Τουρκίας, αλλά και οι παγκόσμιοι λύκοι που τρέφουν τους φοβερούς εκρηκτικούς μηχανισμούς του ολέθρου που απειλεί την ασφάλεια του καταρρέοντος παγκόσμιου πολιτισμού.
Με την Τουρκία να είναι μεν στην άκρη, αλλά πάντοτε κάτω από τα γεγονότα της διεθνούς κρίσης στην κρίσιμη περιοχή της Μ. Ανατολής, Βαλκανίων κ.λπ.
