Την συμπαράσταση της στους 12 φοιτητές του Φυσικού Ηρακλείου Κρήτης, που διώκονται από τους καθηγητές τους από το φθινόπωρο του 2011 εκφράζει μέσω σχετικής ανακοίνωσης η ΕΛΜΕ Χανίων.
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση
«Μετά από αρκετές αναβολές- στις 10 Φλεβάρη του 2017 έχει προγραμματιστεί η δίκη των 12 φοιτητών του Φυσικού Ηρακλείου Κρήτης, που διώκονται από τους καθηγητές τους από το φθινόπωρο του 2011. Οι φοιτητές καταδικάστηκαν πριν τρία χρόνια στο πειθαρχικό συμβούλιο του πανεπιστημίου, που συνεδρίασε κρυφά καταπατώντας κάθε ακαδημαϊκό κανονισμό, με αποτέλεσμα να χάσουν οι περισσότεροι από τους φοιτητές ένα εξάμηνο από τις σπουδές τους.
Οι φοιτητές τώρα σέρνονται στα ποινικά δικαστήρια με κατηγορίες όπως παράνομη κατακράτηση και απόπειρα παράνομης βίας. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο από την εποχή της χούντας των συνταγματαρχών!
Ποιό ήταν το τρομερό “έγκλημα” των 12; Το φθινόπωρο του 2011 ξεσηκώθηκαν μαζί με το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας ενάντια στον μνημονιακό νόμο-έκτρωμα της τότε υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου, τον γνωστό νόμο 4009. Ο νόμος εκείνος προσπαθούσε να υποβαθμίσει τον δημόσιο χαρακτήρα των Πανεπιστημίων και έκανε αλλαγές στο αυτοδιοίκητό τους, με τα νέα Συμβούλια διοίκησης. Παράλληλα, καταργούσε το άσυλο, αφαιρούσε το δικαίωμα συνδικαλισμού των φοιτητών στα θεσμικά όργανα και εφάρμοζε τις διαγραφές των φοιτητών.
Ο νόμος αυτός βρήκε αντιδράσεις, με τους φοιτητές να κάνουν καταλήψεις σε πάνω από 310 τμήματα Πανελλαδικά, και σε πολλά με την ενεργή στήριξη των καθηγητών τους, όπως στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που είχαν πραγματοποιήσει απεργίες. Στον ίδιο δρόμο βρέθηκαν και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του Πανεπιστημίου Κρήτης, μαζί κι ο ΣΦ Φυσικής που πραγματοποίησε μια βδομάδα κατάληψης.
Αν και το νομοθέτημα είχε συναντήσει την δίκαιη αντίδραση τόσο των φοιτητών όσο και του συνόλου των διδασκόντων οι καθηγητές του Φυσικού διαφοροποιήθηκαν εξαρχής με αρθρογραφία στον τύπο: το μνημόνιο αφορά μία σειρά αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, τα ΑΕΙ οφείλουν να εξυγιανθούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, οι διαδηλώσεις ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα δεν έχουν κανένα νόημα.
Μετά το τέλος των καταλήψεων και ενώ σε όλα τα Πανεπιστήμια ξεκίνησε κανονικά η εξεταστική περίοδος του Σεπτεμβρίου, στο Φυσικό της Κρήτης οι καθηγητές αποφάσισαν να στερήσουν την εξέταση των 4 υποχρεωτικών μαθημάτων που είχαν χαθεί την περίοδο της κατάληψης.
Ο Σύλλογος Φοιτητών του Φυσικού προσπάθησε να συζητήσει το θέμα σε συναντήσεις με τον Πρόεδρο του Τμήματος και την Επιτροπή Σπουδών και πήρε ως απαντήσεις μόνο ειρωνεία. Έτσι ο ΣΦ αποφάσισε να καταθέσει το αίτημά του στην Γενική Συνέλευση Τμήματος και παράλληλα κάλεσε σε παράσταση διαμαρτυρίας μαζί με όλους τους Συλλόγους του Ηρακλείου.
Οι καθηγητές που βρίσκονταν στην συνεδρίαση αποφάσισαν να σταματήσουν την Συνέλευση, αρνήθηκαν να συζητήσουν το θέμα, κάλεσαν την αστυνομία για να “απομακρύνουν” τους φοιτητές και άρχισαν να απειλούν με μηνύσεις.
Μετά από λίγο διάστημα 12 από τους 400 φοιτητές που βρίσκονταν σε εκείνη την κινητοποίηση των Συλλόγων, πέρασαν από πειθαρχικό συμβούλιο (πρώτη φορά που συστάθηκε αυτό το όργανο για φοιτητές) για “παραδειγματισμό”, και οι περισσότεροι τιμωρήθηκαν με διακοπή της φοιτητικής τους ιδιότητας για ένα εξάμηνο.
Στην πραγματικότητα η διοίκηση του Φυσικού προσπαθεί χρόνια να καταστείλει τις αντιδράσεις των φοιτητών, και να εφαρμόσει οποιαδήποτε αντιδραστική μεταρρύθμιση στο Πανεπιστήμιο. Η ποινική δίωξη αυτή όμως αποτελεί τη μεγαλύτερη δίωξη σε φοιτητές στην Μεταπολιτευτική Ελλάδα. Είναι πρόκληση για το φοιτητικό κίνημα και τον Συνδικαλισμό.
Η υπόθεση των 12 δεν είναι “ποινική” αλλά ξεκάθαρα πολιτική. Δεν δικάζονται μονάχα 12 φοιτητές. Στις 10 του Φλεβάρη δικάζονται τα ίδια τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και οι αγώνες των νέων για μία καλύτερη ζωή. Στη θέση των 12 θα μπορούσε να βρίσκεται κάθε νέος που αγωνίζεται για να ζήσει στη χώρα του με αξιοπρέπεια αλλά και κάθε δημοκράτης πολίτης που παλεύει για το δίκιο του.»
