Κύριε διευθυντά,
η τραγωδία στην Αττική μας έδειξε κάποια πράγματα που, χωρίς να είμαστε ειδικοί, μπορούμε να τα καταλάβουμε με τον κοινό νου.
Οι άνθρωποι που βρέθηκαν αντιμέτωποι με την φωτιά δεν είχαν καθόλου γνώσεις για το τι πρέπει να κάνουν. Π.χ. ακούσαμε από ειδικούς πως δεν φτάνει να μπεις στην θάλασσα, αλλά πρέπει να απομακρυνθείς από την παραλία, διότι η θερμική ενέργεια της φωτιάς είναι τόσο μεγάλη που σκοτώνει τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στην φωτιά ακόμα και αν αυτοί βρίσκονται στο νερό. Κανείς δεν ενημερώνει τους ανθρώπους για στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Από την εκδήλωση της φωτιάς μέχρι αυτή να πάρει ανεξέλεγκτη δυναμική πέρασαν περίπου τέσσερις ώρες, αρκετές για να εκκενωθεί η κατοικημένη περιοχή που κινδύνευε, υποτιμήθηκε όμως ο πιθανός κίνδυνος, όταν αυτή πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις ήταν πια αργά. Είναι όμως δυνατόν, εφόσον επικρατούσαν ισχυρότατοι άνεμοι, να υποτιμάς την εξέλιξη μιας φωτιάς μέσα σε δασικές εκτάσεις; Δεν θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις να εκκενώνεται προληπτικά η κατοικημένη περιοχή πριν είναι αργά, και ας αποδεικνυόταν μετά πως ευτυχώς η εκκένωση δεν χρειαζόταν;
Στην Καλιφόρνια οι άνθρωποι ειδοποιούνται μέσω των κινητών τους τηλεφώνων για την ανάγκη εκκένωσης και πληροφορούνται ταυτόχρονα, με τον ίδιο τρόπο, για το προς τα που πρέπει να φύγουν και τι να κάνουν. Κινητά έχουν και εδώ όλοι οι άνθρωποι, θα ήταν δύσκολο να υπάρχει και εδώ αυτή η γρήγορη και αποτελεσματική μέθοδος οργάνωσης της εκκένωσης;
Πολλοί άνθρωποι έψαξαν τον δρόμο προς την θάλασσα για να σωθούν, δεν ήξεραν όμως από που να πάνε και έτσι βρέθηκαν σε αδιέξοδους ή μπροστά στο γκρεμό.
Θα ήταν αδύνατο να υπάρχουν για περιοχές που κινδυνεύουν από πυρκαγιές χάρτες με δρόμους διαφυγής και επίσης σημάνσεις σε διάφορους δρόμους και δρομάκια που οδηγούν στην θάλασσα;
Προληπτική ενημέρωση και εκπαίδευση των πολιτών, γρήγορη και οργανωμένη εκκένωση και υποδομές διαφυγής είναι λοιπόν κάποια από τα ζητούμενα, και πάνω από όλα αυτά πρέπει να λειτουργεί ένα Κράτος που πραγματικά θέλει να προστατέψει τον πολίτη και φροντίζει να εφαρμόσει ό, τι είναι γνωστό στο σύγχρονο κόσμο σε θέματα προστασίας από φυσικές καταστροφές. Νομίζω πως κανείς Έλληνας δεν ανέχεται άλλο, και μετά από αυτήν την τραγωδία, το: δε βαριέσαι θα ξεχαστεί και αυτό και ως τότε θα επιμένουμε πως τα κάναμε όλα σωστά, των υπευθύνων. Πρέπει να τους κυνηγήσουμε με ό, τι και όπως μπορούμε ο καθένας για να κάνουν ό, τι οφείλουν να κάνουν, ώστε να μην ξαναζήσουμε τέτοια φρίκη στην χώρα μας.
Πριν τις επόμενες εκλογές πρέπει να δεσμευτούν οι υποψήφιοι κυβερνώντες για μέτρα κατά φυσικών καταστροφών. Όταν μετά συμβεί η όποια καταστροφή, θα μπορούμε να ελέγξουμε τι ακριβώς έκαναν από αυτά που δεσμεύτηκαν να κάνουν, έτσι δεν θα έχουν περιθώρια για δικαιολογίες. Όποιος πολιτικός δεν προσφέρει τα μέγιστα για την προστασία της χώρας, της φύσης και των πολιτών, πρέπει να αφορίζεται από την πολιτική ζωή.
Αλλά και οι πολίτες πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, δεν πρέπει να ψηφίζουμε ως οπαδοί ή μόνο με την σκέψη στο προσωπικό μας βραχυπρόθεσμο συμφέρον. Πρέπει να έχουμε άποψη για το καθετί που αφορά το γενικό συμφέρον της χώρας μας ή του δήμου μας. Αυτό συνήθως συμφέρει μακροπρόθεσμα και εμάς τους ίδιους. Δεν έχει νόημα να διαλέξεις έναν καπετάνιο που θα σου βρει μια καλή θέση εργασίας στο καράβι του, όταν ξέρεις πως με αυτόν τον καπετάνιο το καράβι θα βουλιάξει και θα πάρει εσένα και την θεσούλα σου στον βυθό.
Γιώργος Κιαγιάς
