Η πτώση των τιμών παραγωγού σε όλες τις ελαιοπαραγωγές χωρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα συνεχίζεται χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει αν και πότε θα σταματήσει. Η εξέλιξη προβληματίζει έντονα κυρίως τους παραγωγούς οι όποιοι είχαν επενδύσει «χρηματιστηριακά» σε συνεχή άνοδο των τιμών και κρατούσαν το λαδι τους αποθηκευμένο σε ελαιοτριβεία η στις αποθήκες τους.
Στην Ελλάδα, πράγματι, σύμφωνα με το Δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ της 21-5-18 (www.sedik.gr), οι τρέχουσες τιμές παραγωγού, για ελαιόλαδο 0,3 βαθμών, «έπεσαν» ήδη κάτω απο το ψυχολογικό φράγμα των 3€. Οι χαμηλότερες έφτασαν στα 2,60€, αλλά σημειώθηκαν , ευτυχώς, μόνο σε ένα Α.Σ. στην Κρήτη και μια Επιχείρηση στην Πελοπόννησο, ενώ οι υψηλότερες κρατήθηκαν στα 2,90€/κ.
Παράλληλα στους διαγωνισμούς που γίνονται στην Κρήτη, οι όποιοι κυρίως στην Ανατολική Κρήτη, σιγά-σιγά άρχισαν να γενικεύονται, οι τιμές που προσφέρονται κρίνονται ασύμφορες και οι διαγωνισμοί κηρύσσονται άγονοι.
Στην Ισπανία οι τιμές για το έξτρα παρθένο κυμάνθηκαν μεταξύ 2,34-3,59 €, ενώ οι πωλήσεις ενώ μετά την αρχική πτώση των τιμών είχαν περιοριστεί φθάνοντας στις 1,8 χ.τ./εβδ, ,προσφατα, άρχισαν και πάλι να αυξάνονται φθάνοντας στις 3,0 χ.τ. /εβδ., πράγμα που δείχνει ότι πολλοί παραγωγοί άρχισαν να πουλούν φοβούμενοι τυχόν περεταίρω πτώση.
Στην Ιταλία, αντίθετα, οι τιμές του έξτρα παρθένου διατηρούνται στα 4,10€, αποδεικνύοντας ότι το παιχνίδι της πτώσης, οι Ιταλικές εταιρείες το παίζουν κυρίως εκτός έδρας, στα γήπεδα της Ισπανίας, Ελλάδας και Τυνησίας, εκμεταλλευόμενοι τις τοπικές συγκυρίες!
Ποια είναι τα αίτια της πτώσης τιμών
Το φαινόμενο της συνεχούς πτώσης των τιμών τους τελευταίους μήνες, προβληματίζει κυρίως τους παραγωγούς αλλά και τους εμπόρους που κινούνται με δικά τους κεφάλαια, ενώ οι πάσης φύσεως μεσίτες φαίνεται να σκοτίζονται μόνο για την ακινησία της αγοράς..
Πάντως όλοι δείχνουν να ενδιαφέρονται και να συζητούν για το ποια είναι τα αίτια της πτώσης, ενώ μερικοί δίδουν και ερμηνείες, σχεδόν πάντα, ανάλογα με τα συμφέροντα τους.
Μέσα στο θολό αυτό κλίμα, εμείς, στο βαθμό που μπορούμε, προσπαθούμε να δώσουμε τις πληροφορίες που θεωρούμε πλέον αξιόπιστες, σημειώνοντας τα εξης:.
Η δεδομένη αυτονόητη επιθυμία των παραγωγών για άνοδο των τιμών και των αγοραστών για πτώση, οπωσδήποτε επηρεάζεται απο διάφορους παράγοντες. Μεταξύ αυτών κυριότεροι είναι:
-Ο όγκος της ετήσιας παραγωγής και των αποθεμάτων σε παγκόσμιο και ιδίως Ευρωπαϊκό επίπεδο που επηρεάζεται κυρίως απο τις καιρικές συνθήκες και ιδίως τις βροχοπτώσεις αλλά και απο την παρενιαυτοφορία,
-Οι πολιτικές εισαγωγών και εξαγωγών που εφαρμόζονται απο τα ελαιοπαραγωγή Κράτη και κυρίως απο την ΕΕ όπως η περίπτωση αδασμολόγητων εισαγωγών περιπου 1000 χ. τόνων απο την Τυνησία
-Η διάθρωση της εσωτερικής αγοράς κάθε χώρας και κάθε περιοχής όπως π.χ. η διάθεση του χύμα μέσω μεσιτών η διαγωνισμών και ο βαθμός της διαθεσης τυποποιημένου.
Απόψεις ΜΜΕ και φορέων της Ισπανίας
Σύμφωνα με την Ισπανική ιστοσελίδα agroinformacion οι τιμές του ελαιολαδου έπεσαν σταδιακά τους τελευταίους μήνες στην Ισπανία, λογω των βροχών που σημειώθηκαν στην Ισπανία κατά τα μέσα Απρίλιου, οι οποίες οπωσδήποτε βελτίωσαν την κατάσταση των καταπονημένων απο την ξηρασία ελαιοδέντρων, και λογω των εισαγωγών απο άλλες χωρες, αλλά και λογω της πτώσης της εγχώριας ζήτησης ελαιολαδου προς όφελος των σπορέλαιων,
Σύμφωνα με Αγροδιατροφικούς Συνεταιρισμούς της Ανδαλουσίας, τα ελαιόδεντρα δεν αναμένεται να επανέλθουν πλήρως στην ομαλότητα με τις τελευταίες βροχές και αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή της επόμενης χρονιάς (2018/19) δεν θα είναι υψηλότερη από μια μέση παραγωγή
Παράλληλα, η ερχόμενη παραγωγή στις άλλες χώρες που παράγουν ελαιόλαδο δεν αναμένεται να είναι καλύτερη απο την παραγωγή του τρέχοντος έτους, λογω του φαινόμενου της παρενιαυτοφορίας αλλά και λογω καιρικών συνθηκών όπως η ξηρασία στην Ισπανία και οι παγετοί που έπληξαν την Ιταλία κατά το τρέχον έτος.
Κυρίαρχος όμως παράγων φαίνεται να είναι και ο ρόλος των εκτιμήσεων της παραγωγής, αποθεμάτων, εισαγωγών και εξαγωγών και κατανάλωσης, που δόθηκαν προσφατα στην δημοσιότητα από το ΔΣΕ , τα οποια ανεξάρτητα από την ακρίβεια και αντικειμενικότητα τους, φαίνεται να έπαιξαν αποφασιστικό ρολό στην πρόσφατη πτώση των τιμών, όπως φαίνεται από όσα αναλυτικότερα αναφέρονται σε επόμενο θέμα.
Αποφασιστικός ο ρόλος των εκτιμήσεων της παγκόσμιας παραγωγής στην πτώση των τιμών
» Τα Κράτη – Μέλη και η Ελλάδα θα πρέπει να σταθμίζουν καλύτερα τις εκτιμήσεις τους
Ο ρόλος των εκτιμήσεων της παραγωγής, διακίνησης και κατανάλωσης ελαιολαδου , έχει αποδειχτεί αποφασιστικός για τις για τις εξελίξεις των τιμών σε κάθε ελαιοκομική περίοδο.
Ειδικά όμως φέτος οι εκτιμήσεις του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου (ΔΣΕ) που κατά τεκμήριο θεωρούνται οι πλέον επίσημες αφού βασίζονται στα στοιχεία που δίδουν τα Κράτη Μέλη του, φαίνεται ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Έτσι, στην αρχή της περιόδου (Νοέμβριος 2017) οι εκτιμήσεις του ΔΣΕ που είδαν την παγκόσμια παραγωγή 2.988 χ.τ., δηλαδή αρκετά μειωμένη, μάλλον συνετέλεσαν στην διατήρηση των ήδη αυξημένων τιμών σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Αντίθετα στο τέλος της τρέχουσας περιόδου (Απρίλιος 2018) οι εκτιμήσεις αυτές ανέβασαν την παγκόσμια παραγωγή σε 3.271 χ,τ. δηλαδή 283 χ.τ. μεγαλύτερη από την προηγούμενη εκτίμηση της ίδιας παραγωγής.
Έτσι, η τρέχουσα παγκόσμια παραγωγή παρουσιάζεται υψηλότερη από την περσινή κατά 732χ.τ. (Πιν.1) ποσότητα πολύ σημαντική με συνέπεια να αποτελει σοβαρή δικαιολογία για δημιουργία ψυχολογικού κλίματος για μείωση των τιμών.
Οπωσδήποτε η διάφορά αυτή πρόεκυψε κυρίως από τις εκτιμήσεις της παραγωγής των Ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες ενώ τον Νοέμβριο 2017 την είδαν 1.805. χ.τ., τον Απρίλιο 2018 την έδιδαν την ιδία παραγωγή αυξημένη σε 2.143.χ.τ.. Δηλαδή απο την αρχή μέχρι το τέλος της συγκομιδής την αύξησαν κατά 348χ.τ., (Πιν.1). Και στην αύξηση αυτή ασφαλώς συμβάλλει και η χωρά μας η οποια τα τελευταία έτη, φάνετε να ίδει υπερεκτιμημένες ποσότητες για την παραγωγή .
Παράλληλα η παραγωγή της τρέχουσας εσοδείας των μη Ευρωπαϊκών (τρίτων) ελαιοπαραγωγικών χωρών, παρουσιάζεται αυξημένη σε σχέση με την παραγωγή της προηγούμενης περιόδου (Πιν.1. ) κατά 42% με κύριες χώρες αυξημένης παραγωγής, η Τουρκία με 263.χ.τ. και η Τυνησία με 280χ.τ.
Τελικά, η φετινή χρονιά παρουσιάζεται με τις νεώτερες εκτίμησες σαν χρονιά με πλούσια παραγωγή, η οποια με τους νόμους της αγοράς, δικαιολογεί μια πτώση των τιμών παραγωγού! Συμπερασματικά, τόσο το ΔΣΕ όσο και οι αρμόδιοι των Κρατών Μελων που εκπροσωπούν τις χώρες Μελή στην Συμβουλευτική Επιτροπή καλό είναι να σταθμίζουν προσεκτικότερα τα στοιχεία τους.
Αποκαρδιωτικός και με ερωτηματικά ο παγκόσμιος διαγωνισμός ποιότητας Mario Solinas 2018
»Προβληματίζει η συνεχής αποχή Ελλάδας και Ιταλίας από τον Mario Solinas και η στροφή τους σε ιδιωτικούς διαγωνισμούς
Πλήρης απουσία της Ελλάδας απο τα βραβεία και του έτους 2018 του διαγωνισμού ποιότητας Ελαιόλαδου “Mario Solinas” 2018 δείχνουν αποτελέσματα του διαγωνισμού (Πιν.1) προκαλώντας σωρεία προβληματισμών και ερωτημάτων.
Το γεγονός είναι πολύ σοβαρό γιατί προσδίδει στα Ελληνικά ελαιόλαδα μια εικόνα που δεν είναι καθόλου αντάξια της πραγματικής αξίας τους σε ένα διαγωνισμό ο όποιος κατά τεκμήριο θεωρείται ο σημαντικότερος και εγκυρότερος σε παγκόσμιο επίπεδο. Και γίνεται ακόμα σοβαρότερο αφού επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρόνο μετά το 2010, φέρνοντας την Ελλάδα μεταξύ των ουραγών του διαγωνισμού (Πιν. 2)
Βέβαια και η Ιταλία δεν έχει πολύ καλύτερη θέση στο διαγωνισμό αυτό από την Ελλάδα, αφού στην ίδια περίοδο κατάφερε να πάρει μόλις 4 βραβεία!
Αντίθετα η Ισπανία κυριαρχεί συντριπτικά κάθε χρόνο στα Βραβεία, αφού από τα 96 Βραβεία της 8/ετιας, κατέλαβε τα 58 και έτυχε ποσοστό 60,4%, ενώ δεύτερη αλλά σε απόσταση ακολουθεί η Πορτογαλία η οποια την ιδία περίοδο έτυχε 26 Βραβεία επιτυγχά-νοντας ποσοστό 27%.
Επομένως, εύλογα προκύπτουν διάφορα ερωτηματικά που ασφαλώς θα πρέπει να εξεταστούν και απο το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου αλλά και από τις Επαγγελματικές και Διεπαγγελματικές Ελαιολάδου και τις αρμόδιες Εθνικές αρχές στην Ελλάδα και Ιταλία.
Σημαντικό είναι να ερευνηθεί ποιοί είναι οι λόγοι που προκαλούν την έλλειψη διάθεσης των διαγωνιζόμενων από Ελλάδα και Ιταλία να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό Mario Solinas αλλά και ποιοι είναι εκείνοι που τους στρέφουν συνεχώς στους Ιδιωτικούς διαγωνισμούς.
Παράλληλα φανερό είναι ότι θα πρεπει να καθοριστούν από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολαδου συγκεκριμένοι όροι, οι όποιοι, όταν πληρούνται, θα παρέχεται η έγκριση και η αιγίδα του Συμβουλίου για τον Διαγωνισμό.
