Συναισθηματικές ακρότητες

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί όλοι εκείνοι οι πολιτικοί που ισχυρίζονται πως ανήκουν στην αριστερή προοδευτική παράταξη αρνήθηκαν να συνεργαστούν με αποτέλεσμα να υπάρχει μία πολυδιάσπαση του χώρου αυτού με τα γνωστά αποτελέσματα.
Πρώτος και καλύτερος ο κ. Κουβέλης, ο οποίος με έναν ακατανόητο για το πολιτικό του μέγεθος ύφος, αρνείτο με σχεδόν παιδιάστικη συμπεριφορά οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ με τα γνωστά δημοσκοπικά συμπεράσματα.
Από την άλλη έχουμε και τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος αποφάσισε λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές να κάνει ένα νέο πολιτικό ξεκίνημα.
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την κίνηση αυτή (αφού σημαντικοί μου φίλοι τη στηρίζουν) άλλωστε η ιστορία θα κρίνει τις πράξεις και τις επιλογές όλων των πολιτικών που από το 1974 μέχρι σήμερα διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο είτε θετικό είτε αρνητικό.
Ομως ο πολιτικός παραλογισμός δεν έχει όρια, έτσι ακούσαμε από τον κ. Καμένο ότι θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως συνεργάστηκε ο Βελουχιώτης με τον Ζέρβα στον Γοργοπόταμο.
Δηλαδή θεωρεί ο κ. Καμένος τον εαυτόν του Ζέρβα και τον κ. Τσίπρα Βελουχιώτη (εδώ η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια) μόνο που τότε ανατίναξαν τον Γοργοπόταμο, ενώ τώρα κινδυνεύει να ανατιναχθεί η οικονομία μας.
Ο μεγάλος φόβος σήμερα δεν είναι εάν θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, αλλά ποια από τις συνιστώσες του θα επικρατήσει και επειδή ίσως δεν γνωρίζουμε αποτελείται από 16 συνιστώσες όπως αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφέρω ενδεικτικά μερικές (ΚΟΕ Με κύρια ιδεολογική κατεύθυνση τον Μάο και τον Στάλιν, η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος, αποτελεί το «νούμερο δύο» στον ΣΥΡΙΖΑ και ξεχωρίζει για τις «σκληρές» της θέσεις. Ακολουθούν ΑΚΟΑ, η Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά που προέρχεται από το ΚΚΕ εσωτερικού και έχει κοινά στοιχεία με τα πρώην Κομμουνιστικά Κόμματα της Γαλλίας και της Ιταλίας για το λόγο αυτό ανήκει στους λεγόμενους “ευρωκομμουνιστές”, ακολουθούν ΚΕΔΑ, ΔΗΚΚΙ Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα, ΡΟΖΑ και άλλες).
Αυτό εξηγεί και την πολυγλωσσία των υποψηφίων βουλευτών του, που ανάλογα σε ποια συνιστώσα ανήκουν υποστηρίζουν τις θέσεις τους.
Τώρα στον κατάλογο των συνιστωσών προστέθηκε και η κα Μακρή η οποία απλοποίησε τα προβλήματα της χώρας μας, αφού όπως είπε με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα τυπώσουμε 100 δια. και το πρόβλημα λύθηκε .
Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα είχε πει ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης και θα διαφωνήσω, γιατί με δημοκρατικές διαδικασίες έχουν οδηγηθεί πολλές χώρες σε μεγάλα αδιέξοδα.
Εύχομαι η ψήφος του Ελληνικού λαού να είναι προϊόν ωριμότητας με γνώμονα το συμφέρον του τόπου μας και όχι τυφλή υποταγή σε συναισθηματικές (δικαιολογημένες ίσως) ακρότητες.