Αναστασίου Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας
Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ 2015 (β’ έκδοση)
Eνα βιβλίο ευρύτερης θρησκειολογικής επικαιρότητας ιδιαίτερα σήμερα που ενεργοποιείται από σκοτεινές δυνάμεις ανατολής και υπερκυρίαρχης δύσης ο ακραίος τζιχαντισμός, ο τόσο απάνθρωπος για μία εποχή διαφημιζόμενης προόδου και η οποία έχει οδηγηθεί σε βαθιά κρίση ελευθερίας, πολιτισμού, ενώ μπορούσε και μπορεί να οδηγηθεί σε μία πραγματική “συνύπαρξη” θρησκειών, ανθρωπιστικών παραδόσεων, πνευματικών αξιών, φιλοσοφιών και σύγχρονων επιστημονικών συνυπάρξεων για την πραγματική πρόοδο στο σύγχρονο γίγνεσθαι, για μία καλύτερη ζωή για τους λαούς και για τον δικό μας λαό που τώρα και καιρό ζει τη σύγχρονη τραγωδία του.
Συμπιεζόμενος απαράδεκτα, ειδικά από τη χριστιανική δύση που τελείως αντιχριστιανικά μάς σταυρώνει τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια.
Με διαρκείς υπερ-εξουσιαστικές και οικονομικές εκμεταλλεύσεις για να έχει φθάσει αυτές τις κρίσιμες ώρες ο λαός μας να βρίσκεται στα μετερίζια της οργής, της αγωνίας και της απελπισίας του…
Με πλήρη αποδόμηση όλων των αξιών και των προσδοκιών των Ελλήνων. Ομως αγωνιζόμενοι ας ελπίσουμε για δικαίωση και για συνύπαρξη -δίκαιη όμως- σε όλα τα επίπεδα…
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αποτελεί ένα υπόδειγμα πραγματικής χριστιανικής “συνύπαρξης” (θρησκευτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής) στην Αλβανία, αλλά και σε άλλες περιοχές της Αφρικής, της Ασίας κ.λπ. Για να δώσει το παράδειγμα της αληθινής ειρήνης, αγάπης και θυσίας του Χριστού σε όλη τη χριστιανοσύνη.
Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ
Η “Συνύπαρξη” υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητας. Ομως, η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά… έτσι γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του (Με τίτλο: Συνύπαρξη) ο μακαριώτατος Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος. Ο μεγάλος σύγχρονος ιεράρχης, ο οποίος, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισε -ακόμα και με απειλή της ζωής του- έκαμε πραγματικότητα τη θρησκευτική και ανθρώπινη ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ -από πλευράς θρησκείας- του Ορθόδοξου Χριστιανισμού με τον αλβανικό μουσουλμανισμό.
Αυτό το ζωντανό παράδειγμα θρησκευτικής ειρηνικής συνύπαρξης αποτελεί μια αναίρεση της θεωρίας του Χάντιγκτον για “σύγκρουση πολιτισμών” ειδικότερα στο πλαίσιο των θρησκευτικών συγκρούσεων.
Τώρα, όμως, με τον εφιαλτικό και τόσο απάνθρωπο τζιχαντισμό στον πόλεμο της Συρίας, Μέσης Ανατολής και σε ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα όπου αποδεικνύεται ότι για λόγους γεωστρατηγικών και γεωοικονομικών συμφερόντων ενεργοποιούνται από μυστικές υπηρεσίες περιφερειακής και παγκόσμιας ισχύος, αντιτιθέμενοι μονοθεϊστικοί και μη μηχανισμοί για να αποδοθούν οι σύγχρονες ποικιλόμορφες συγκρούσεις στις θρησκευτικές διαφορές.
Ομως, όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα που συνδέονται με τη σύγχρονη οικονομική, κοινωνική, μεταναστευτική και προσφυγική κρίση (σε συνδυασμό με την παγκόσμια φτώχεια και εξαθλίωση) φανερώνουν ότι οι πραγματικές αιτίες τους είναι εξαπλωμένες μορφές της γενικής κρίσης καθ’ εαυτής.
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Μία κρίση που δημιουργεί την καταδίκη της ανισότητας της εκμετάλλευσης των λαών από τις υπερ-ισχύουσες δυνάμεις (κυρίως) της ατλαντικής Δύσης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης των κρατών της πάλαι ποτέ αποικιοκρατίας. Η οποία εμφανίζεται σήμερα με νέους τρόπους και νέες μορφές. Για να λειτουργούν παράλληλα με ίδιες ανταγωνιστικές μεθόδους οι μεγάλες ασιατικές δυνάμεις καθώς και οι υπερδυνάμεις της Απω Ανατολής. Παρά τις αιτιογενείς αιτίες που επενεργούν και στις δικές τους κρίσεις.
Ομως όλη αυτή η παγκόσμια κρίση των φοβερών γεωστρατηγικών (υπερεξουσιαστικών και υπερεξοπλιστικών) ανταγωνισμών επαυξάνει την καθαρή οικονομική και κοινωνική κρίση που εδώ και καιρό έχει οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα σε αδιέξοδο.
ΧΑΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ενα αδιέξοδο χάος πολιτισμού σε όλα του τα επίπεδα. Και κυρίως στα επίπεδα: πνευματικής ευθύνης και συνύπαρξης στον σύγχρονο αδυσώπητο κόσμο μας, ακόμα και στο επίπεδο των θρησκειών όπου ο ισλαμισμός λειτουργεί με τη σφαγή των απίστων.
Την ώρα κατά την οποία όπως αναλύει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος στο βιβλίο του “συνύπαρξη” το Ισλάμ του προφήτη του εκφράζει τη δική του ειρηνική πλευρά. Αναφέρεται στις σελίδες (22-24) ένας κλασικός κορανικός στίχος που τονίζει: «Ο Θεός προσκαλεί πάντας εις οδόν ειρήνης και ον βούλεται, κατευθύνει εν οδώ σωτηρίας» (Κοράνι, 10:26).
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΙΣΤΩΝ
Επίσης ο μεγάλος Μουφτής της Συρίας σεΐχης Α. Kufaro (πριν βέβαια να γίνει η Συρία το κέντρο των απάνθρωπων σφαγών, από τους τζιχαντιστές) σχολίασε λέγοντας: Εφόσον όλοι οι άνθρωποι αποτελούν μέλη της οικογένειας του Θεού, το Ισλάμ επιμένει ότι θα έπρεπε να υπάρχει απόλυτη ισότητα και σέβας ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα.
Μάλιστα, το μόνο μέτρο αξιολογήσεως στο Ισλάμ δεν είναι η φυλή, το χρώμα, η εθνικότητα ή τα πλεονεκτήματα, αλλά μόνο η δικαιοσύνη.
Πάντως, όπως ανέφερα στο προηγούμενο κείμενό μου, στο τέλος της σελίδας 23, αναφέρεται ότι: Στην εποχή μας αρκετοί διανοούμενοι μουσουλμάνοι αποφεύγουν να αναφέρουν τα κορανικά χωρία που μιλούν για “ιερό πόλεμο” του τζιχάντ. Εντούτοις παραμένουν με ισάξιο κύρος μέσα στο αποκεκαλυμμένο ιερό τους βιβλίο και παροτρύνουν σε μαχητική αντιμετώπιση των “άπιστων”.
ΑΦΗΣΕ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ
Πάντως σήμερα οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι τονίζουν ότι τα κορανικά αυτά εδάφια πρέπει να ιδωθούν και να ερμηνευθούν στο ιστορικό τους πλαίσιο, στο πότε ελέχθησαν γιατί και σε τι αποβλέπουν…
Π.χ. ο Προφήτης Μιχαίας λέει: άφησε όλους τους λαούς να βαδίζουν, ο καθένας στο όνομα του Θεού του και εμείς θα βαδίσουμε στο όνομα του Κυρίου…
Ομως η ιουδαϊκή βίβλος είναι γεμάτη εντολές προς τους Ιουδαίους να δίνουν μάχες κατά των εχθρών τους όταν είναι ανάγκη…
Οπως όμως αναφέρει και ο Ραββίνος Σπίγκερ ότι υπάρχει εντολή κηρύξεως ενός αμετάκλητου κακού κατά τον προφήτη Αμαλήκ, όπου δεν συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι και που όλοι πρέπει να σκοτωθούν…
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Αλλά τα ραββινικά γραπτά τονίζουν τη σημασία της ειρήνης ανάμεσα στους Εβραίους και ανάμεσα στους γείτονές τους…
Ομως, όλα αυτά δεν τηρήθηκαν, κατά γενική, διεθνή αντίληψη για τον πολιτισμό, στρατιωτική και πολεμική στάση του κράτους Ισραήλ που δημιουργήθηκε μετά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο μετά αποκτώντες του περιούσιου αυτού λαού του Θεού των Ιουδαίων.
Αλλά και ως μια χειρονομία αποκατάστασης της καταστροφής με το ολοκαύτωμα των εβραϊκών πληθυσμών.
Τόσο της Γερμανίας και όλης της Ευρώπης και της Ελλάδας μας που αποτελούν μεγάλα παραδείγματα οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης. Κυρίως και άλλων πόλεων, αλλά και των Χανίων με τον πνιγμό όλων των Χανιωτών Εβραίων που ζούσαμε με πραγματική συνύπαρξη στην πόλη μας και τους έπνιξαν οι Γερμανοί όλους μαζί στο Κρητικό Πέλαγος με το σκάφος “Ταναΐς”.
Η ΟΔΥΝΗΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΝΙΓΜΟΥ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Τότε οι Χανιώτες και οι Χανιώτισσες τόσο εμείς τα παιδιά όσο και οι μεγάλοι συγκλονιστήκαμε από το τρομακτικό αυτό γεγονός, εγώ προσωπικά δεν μπόρεσα να ξεπεράσω αυτή τη φρίκη. Χρόνια που δεν μπορούσα να περάσω από την ερημωμένη εβραϊκή γειτονιά…
Με την ευαισθησία αυτή, απέναντι στο γενικότερο εβραϊκό ολοκαύτωμα, όταν το 1957 είχε ξαναρχίσει το πογκρόμ των Εβραίων στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία με νεοναζιστικές ομάδες όντας κοντά στον τότε Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο, εκ Πατρών, αποδέχτηκε πρόταση μου προλαβαίνοντας τον Πάπα να κάνει από την πλευρά της ελληνικής εκκλησίας μία παγκόσμια διακήρυξη για να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη νέα δίωξη των Εβραίων.
Τότε για πρώτη φορά άνοιξαν τα γραφεία της Αρχιεπισκοπής για διεθνή συνέντευξη Τύπου με ανάγνωση από τον ίδιο τον αρχιεπίσκοπο της ιστορικής αυτής διακήρυξής του, η οποία είχε μεγάλη απήχηση στον ελληνικό και στον διεθνή Τύπο και στα πρακτορεία ειδήσεων.
Η ΤΩΡΙΝΗ ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΣΥΣΦΙΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ…
Στη συνέχεια όμως, αναγκάστηκα να γράψω πολλά κριτικά κείμενα για την πολεμική μανία του στρατοκρατικού ισραηλινού κράτους, το οποίο αυτοακυρώνει το δράμα του εβραϊκού ολοκαυτώματος δημιουργώντας μικρά ολοκαυτώματα σε βάρος των γειτονικών κρατών που αγωνιζότανε για τα δικά τους δικαιώματα στη γύρω από το Ισραήλ περιοχή.
Τώρα με την ευκαιρία του φετινού ολοκαυτώματος βρέθηκαν πολλοί πολιτικοί φορείς στο Ισραήλ και ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με ομάδα υπουργών να συμμετέχουν στην επέτειο του ολοκαυτώματος, αλλά και για να συνάψουν συμφωνίες συνεργασίας σε διάφορους τομείς. Ενώ την ίδια ημέρα 12/1 ο πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης πραγματοποίησε αξιόλογη εκδήλωση για το ολοκαύτωμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Για να προκύψει μια νέα συμφωνία Ελλάδας – Κύπρου με το Ισραήλ με στόχο τη δημιουργία μιας πολύπλευρης ειρηνικής “συνύπαρξης” σε όλη την πολεμικά και απάνθρωπα κυριαρχημένη περιοχή. Ανεξάρτητα από θρησκευτικές, φυλετικές διαφορές, παρά το γεγονός ότι υπάρχει η τραγωδία του ανάλγητου τζιχαντισμού που κατά πολλές εκδοχές τον ενισχύουν και τον συγκαλύπτουν σκοτεινές δυνάμεις του δυτικού υπερ-εξουσιασμού.
