Σύνοδος των “Επτά”

Η Σύνοδος των Χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου στην Αθήνα την 9η Σεπτεμβρίου έρχεται μετά από σειρά γεγονότων, που σημειώθηκαν με Ευρωπαίους ηγέτες κατόπιν πρωτοβουλίας της κας Μέρκελ. Συναντήθηκε με Ολάντ και Ρέντσι σε ιταλικό αεροπλανοφόρο έξω απ’ τη Νάπολη. Στις 24 Αυγούστου πήγε στην Εσθονία, την επομένη βρέθηκε στην Πράγα με τον Τσέχο Μίλος Ζέμαν, σφόδρα φιλέλληνα (!!) και την άλλη μέρα μίλησε στη Βαρσοβία με τους αδιάλλακτους του Βίζεγκραντ Πολωνούς, Τσέχους, Σλοβάκους και Ούγγρους, ενώ το βράδυ που γύρισε στο Βερολίνο δεξιώθηκε τους “δικούς της” πρ/ργούς Φινλανδίας, Δανίας, Ολλανδίας και Σουηδίας. Δεν μπορούσε ν’ αφήσει απ’ έξω τον νεοεκλεγέντα Αυστριακό καγκελάριο Κρίστιαν Κερν και τους πρ/ργούς της Σλοβενίας, Κροατίας και Βουλγαρίας, που τους υποδέχθηκε στην Καγκελαρία το Σάββατο 27 Αυγούστου. Το τι σημαίνουν αυτά και τι σφαίρες επιρροής αποσκοπεί να δημιουργήσει η Μέρκελ μπορεί να συμπεράνει κανείς τι Ευρώπη θα ’χουμε στο μέλλον.
Οπως βλέπουμε, οι συγκυρίες δεν συντρέχουν ευνοϊκά για το άνοιγμα της Αθήνας προς τα έξω και δεν ξέρουμε πώς θα το υπολάβουν οι άλλοι του Βορρά, όταν επιχειρείται να προβληθούν τα αναμφισβήτητα αδιέξοδα του ελληνικού χρέους το οποίο έχει επηρεάσει και καλπάζει να πλήξει τον “Νότο”. Είναι αμφίβολο, αν επιτευχθούν οικονομικά οφέλη, όμως θα υποχρεωθεί η κοινή γνώμη και τα μίντια να στρέψουν την προσοχή τους περισσότερο προς τα ’δω, να μάθει ο κόσμος πώς σκέπτονται οι Βόρειοι, γιατί οπωσδήποτε θα αντιδράσουν με την κίνηση Τσίπρα.
Η “Σύνοδος των Επτά” είχε προταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν την προώθησαν, φοβούμενη ότι τυχόν επιτυχία θα ήταν προς όφελος του Τσίπρα, ο οποίος ετοιμαζόταν για την “αριστερή παρένθεση” στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Τώρα προσβλέπει σε κοινή συνεργασία επί πολλών κρισίμων θέσεων και στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Σε γενικές γραμμές στοχεύεται η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών επί τρεχόντων ζητημάτων, κάτι που δεν αντιβαίνει στους κανόνες της Ε.Ε., αντιθέτως ενισχύει τη συνεργασία και αποδυναμώνει τη δημιουργία ευρωπαϊκών κρατών δύο ή περισσότερων ταχυτήτων.
Δεν αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις που θα επηρεάσουν τους Βόρειους.
Θα υπάρξει όμως ενδιαφέρον από κρατικές οντότητες εκτός Ε.Ε. όπως από Η.Π.Α., χώρες του Μαγκρέμπ, της Μ. Ανατολής, ακόμα και της Ρωσίας. Οι Νότιοι, λίγο ως πολύ, έρχονται με κάποια επιφυλακτικότητα. Εχουν τα προβλήματά τους. Οι Πορτογάλοι, που βρίσκονται σε αδιέξοδο πολιτικό απειλούνται να ξαναμπούν στο μνημόνιο, οι Ισπανοί, ο Ολάντ και ο Ρέντσι έχουν άλυτα ζητήματα, Κύπρος δε και Μάλτα δεν μπορούν να στοιχηθούν σε νέες ισορροπίες, ενώ η Ελλάδα στοχεύει ν’ αξιοποιήσει τη γεωστρατηγική της θέση, ύστερα από τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή, που παραμένουν γριφώδεις.
Ο Ερντογάν ξεκαθαρίζει τα πάντα γύρω του και εκβιάζει Αμερικανούς, Ρώσους και Ευρωπαίους, οι οποίοι του κάνουν τα χατίρια.
Οι Ευρωπαίοι ένεκα του προσφυγικού, οι Ρώσοι εκμεταλλευόμενοι τη διάστασή του με τις Η.Π.Α. για τον Γκιουλέν και οι Αμερικανοί να ελαχιστοποιήσουν τη δυνατότητά της να πέσει στην αγκαλιά της Μόσχας.
Το ευκταίο, λοιπόν, είναι να επιτευχθεί στη “Σύνοδο των Επτά” κάποιος ορθολογισμός, ώστε να διαμορφωθούν προϋποθέσεις ισορροπιών στις χώρες της Ε.Ε. Βορρά και Νότου, να δούμε κάποια ανοχή των Βρυξελλών σε λύσεις καθημερινών προβλημάτων του λαού, οι αντοχές του οποίου έχουν ξεπεραστεί και να υπάρξει κάποια προοπτική συνεργασίας με τα κράτη της Βορειοανατολικής Αφρικής και Νοτιοανατολικής Μεσογείου.