Η νέα βουλή εκτός των άλλων έχει να αντιμετωπίσει τη συνταγματική αναθεώρηση, μια θεσμική υποχρέωση συμβολικού και πολιτικού χαρακτήρα. Με την επιλογή των αλλαγών αυτών θα αποδειχθεί, πώς θα καταφέρει η κυβέρνηση τη συναίνεση της αντιπολίτευσης για τον καταλληλότερο τρόπο συγκρότησης και άσκησης της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Ο πρόεδρος της Βουλής κ. Τασούλας κάλεσε τα κόμματα να ορίσουν τους εκπροσώπους τους για τη συγκρότηση της Επιτροπής Αναθεώρησης του Σ/τος, να επεξεργασθεί 49 άρθρα, που υπερψηφίστηκαν από την προηγούμενη βουλή, αναφέροντας ότι, ως πρόεδρος ορίστηκε ο κ. Ευρυπίδης Στυλιανίδης απ’ τη ΝΔ ενώ εισηγητής θα είναι ο κ. Κων. Τζαβάρας. Η Επιτροπή θα έχει ένα μήνα προθεσμία, να ολοκληρώσει τις εργασίες της, μέσα δε στον Νοέμβριο να γίνει η ψηφοφορία στην ολομέλεια της Βουλής, ώστε η Εκλογή Π.τ.Δ. να γίνει αρχές 2020 με τη νέα διάταξη, αν περάσει, όπως ψηφίστηκε, ή αλλάξει με νέους όρους απ’ τη Ν.Δ. Η Επιτροπή θα κινηθεί σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά 6 άρθρα που πέρασαν με πλειοψηφία πάνω από 180 ψήφους. Το άρθρο 32 για την αποδέσμευση της εκλογής Π.τ. Δημοκρατίας, από την πρόωρη διάλυση της Βουλής, το άρθρο για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, το ‘86 για την ποινική ευθύνη υπουργών, το ‘68 για τις εξεταστικές επιτροπές, το ‘96 για την εξομοίωση των στρατιωτικών δικαστών με τους τακτικούς και το 101 για τις ανεξάρτητες αρχές. Για την έγκριση τούτων αρκούν 151 θετικές ψήφοι. Το δεύτερο επίπεδο αφορά διατάξεις, που αναθεωρήθηκαν με 151 ψήφους και είναι η θρησκευτική ουδετερότητα, η κατοχύρωση πολιτικού όρκου, το πάγιο αναλογικό εκλογικό σύστημα, η καθιέρωση ψήφου δυσπιστίας, η διενέργεια δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία κ.ά. Τώρα θα χρειαστούν 180 ψήφοι για την έγκρισή των, κάπως δύσκολο. Το ενδεχόμενο ο Π.τ.Δ. να εκλέγεται μετά από αλλεπάλληλες ψηφοφορίες με μόνο 151 ψήφους με στήριξη του ενός κόμματος και όχι ευρείας αποδοχής, θα συνιστούσε λάθος κατά τους πολιτειακούς, καθ’ όσον θα υπηρετούσε με “μειωμένη νομιμοποιητική ισχύ”, θα εθεωρείτο κομματικός πρόεδρος και όχι εγγυητής της πλειοψηφίας σχεδόν του πολιτικού κόσμου, ανεξάρτητα αν έχει περιορισμένες αρμοδιότητες μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 1986 της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτως ή άλλως η αναθεώρηση του Σ/τος είναι μια κορυφαία πολιτειακή πράξη, χρειάζεται σοβαρότητα και παραμερισμό προσωπικών επιλογών χωρίς βιασύνη και κομματικές σκοπιμότητες.