Το συνταξιοδοτικό στο μέλλον

Όπου σταματά η κοινή λογική, αρχίζει η ψυχρή λογική για την εξαγωγή συμπερασμάτων σε έκρυθμες καταστάσεις μακριά από συναισθηματισμούς. Εκείνο που ισχύει σήμερα, μπορεί αύριο να ανατραπεί ή να αναπροσαρμοσθεί ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες. Το σημαντικό είναι, ότι στην προκειμένη περίπτωση του συνταξιοδοτικού οι προβλέψεις γέρνουν προς την πλευρά των μισθωτών και οι μεταρρυθμίσεις, που εφευρίσκονται, ελαφρύνουν τους επιχειρηματίες γενικώς. Για ν’ αποκατασταθεί η κοινωνική αναταραχή, ψάχνουν να βρουν τρόπους εξισορρόπησης της καταστάσεως.
Αυτή την περίοδο η κοινωνία είναι απορροφημένη με ζέοντα προβλήματα. Σπίτια, ων ουκ έστιν αριθμός, δεν έχουν ηλεκτρικό, πολλοί διαβάζουν με κερί και λυχνάρι, άλλοι ζεσταίνονται με μαγκάλι και πεθαίνουν, η φτώχεια δε θυμίζει κατοχικά χρόνια. Ο ένας υπουργός ειρωνεύεται τον άλλον, οι βουλευτές σηκώνουν μπαϊράκι, οι δικαστές έχουν χαθεί μέσα στις στοίβες των αραχνιασμένων φακέλων χρονιζόντων υποθέσεων, οι τράπεζες έχουν κόψει τις παροχές και σκέπτονται, πώς θα εισπράξουν, όσα έχουν δανείσει, ο πρύτανης Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος αναλώνεται σε θεατρινίστικες ασχολίες και η Υγεία, η εισπρακτική μέριμνα, όπως και η δημοτική αστυνόμευση πάνε για ιδιωτικοποίηση.
Την κυβέρνηση δεν την φθάνουν τα πιο πάνω και το άγχος, αν θα εισπράξει τις δόσεις, έχει και τη μελέτη του Ινστιτούτου εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. για τις “επιπτώσεις γήρανσης του πληθυσμού” πώς να την διασκεδάσει. Η μελέτη του εν λόγω Ινστιτούτου υπό την αιγίδα του διευθυντού του κ. Ρομπόλη, καθηγητού του Παντείου, αφορά το σύστημα ασφάλισης του πληθυσμού της χώρας από το έτος 2013 έως το 2050. Για να αποφευχθεί η κατάρρευσή του, πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να θεσμοθετηθούν νέοι πόροι, εκτός των υπαρχόντων, δεδομένου ότι αυξάνεται το προσδόκιμον όριο ζωής κατά τα επόμενα χρόνια. Γι’ αυτό χρειάζεται ένα νέο μοντέλο εξοικονόμησης πόρων.
Επισημαίνεται στη μελέτη, που θα συζητηθεί επισήμως την  ερχόμενη εβδομάδα, ότι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η μείωση των συντάξεων και η συρρίκνωση των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, αντί να διορθώσουν τα οικονομικά των ταμείων, επιδείνωσαν την κατάσταση. Αίτια τούτου είναι η εισφοροδιαφυγή, η αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, η μη πληρωμή οφειλών του κράτους προς τα ταμεία για τους ασφαλισμένους του, η ανεργία, που έφτασε στο 29%, η αφανής εργασία, όταν στα χαρτιά φαίνεται διορισμός μερικής απασχόλησης, ενώ εργάζονται 8ωρο και η αύξηση των προσλήψεων με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Το 50% σχεδόν των εργαζομένων δεν πληρώνεται κάθε μήνα, αλλά γίνεται καθυστέρηση μέχρι και ένα χρόνο.
Πρόκειται, το νέο σύστημα που θα τεθεί σε λειτουργία απ’ το 2015, να περιλαμβάνει υποβαθμισμένη την κύρια σύνταξη. Οι δανειστές επιδιώκουν έλεγχο των δαπανών συνταξιοδότησης, καθώς θα αυξάνονται οι συνταξιούχοι, πράγμα που σηματοδοτεί την κατάρρευση του επιπέδου των σημερινών παροχών σε επικαιρικά και κοινωνικά επιδόματα σε εφάπαξ και σε μείωση παροχών.
Ως λύση υποδεικνύεται και η δημιουργία ατομικών και υποχρεωτικών λογαριασμών, τα επαγγελματικά ταμεία και γενικώς η ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, καθόσον η κρατική χρηματοδότηση, αν σήμερα ανέρχεται στο 24% του ΑΕΠ, θα πέσει στο 17%. Γίνεται λόγος στη μελέτη για «μετασχηματισμό της εργασίας σε καταναγκαστική εργασία», με άλλα λόγια πρόκειται για μήνυμα επερχόμενης λαίλαπας.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχασαν απ’ το 2010 έως το 2012 37 δισ. ευρώ τα οποία ωφελήθηκε το κράτος, οι τράπεζες και πολλοί εργοδότες.
Μαθαίνουμε τι μέλλει γενέσθαι και απελπιζόμαστε. Πώς μπορούμε να αισιοδοξούμε; Αλλα ποιος έχασε την αισιοδοξία του να την βρούμε εμείς!!!