«Τι λέμε; Τι κάνουμε; Πώς ενεργούμε συντονισμένα; Δυναμικά; Με δύναμη ψυχής και οδηγό τη λογική, μπορούμε από αδιάφοροι να γίνουμε ενεργοί».
Οι διοικήσεις των Συλλόγων μας, με δική τους πρωτοβουλία, εκαλέσθηκαν, συγκεντρώθηκαν και ξεδίπλωσαν συναισθήματα και αγανάκτηση για τη βάναυση σε βάρος μας αδικία από την κυβερνητική πολιτική. Επαναλαμβάνοντας, ο ένας μετά τον άλλο, με πόνο ψυχής, το STOP κ. της κυβέρνησης, δεν πάει άλλο το κατρακύλισμά μας. Εγκληματείτε, παρανομείτε. Μας αφαιρείτε κεκτημένα δικαιώματα, συντάξεις, υγεία. Μας επιβάλλετε φόρους χωρίς τελειωμό. Μας παραπλανάτε με τα ψέματα. Ευτυχείτε εσείς προκλητικά, προκαλώντας σε μας δυστυχίες. Συνταξιούχοι που ζείτε στον κόσμο της αδιαφορίας στο τι γίνεται σε βάρος μας, απ’ αυτούς που εμείς με την ψήφο μας στείλαμε και μας κυβερνούν μάθετε ότι: Κάποιοι ενεργοί συνάδελφοί μας μαζεύονται, αγωνιούν, φωνάζουν, τολμούν, αντιδρούν μέσα από τα σωματεία μας. Ακούστε τι λένε, τι μας λένε, τι τους λένε. Θα αντιδρούμε στις αδικίες, θα διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε. Η σιωπή στην περίπτωσή μας δεν είναι χρυσός, είναι εγκληματική αποδοχή, είναι αυτο-μαστίγωμα. Καλούμαστε όλοι οι συνταξιούχοι από αδιάφοροι να γίνουμε ενεργοί. Καλούμαστε όλοι να εφοδιάσουμε με δυνάμεις την κουρασμένη ψυχή, των κάποιων ενεργών συναδέλφων, που δρουν στο πνεύμα της παγκρήτιας σύσκεψης. Την ενθάρρυνση καλούμαστε να δώσουμε. Μας ζητούν να συνοδοιπορήσουμε, θέλουν να γίνουμε πολλοί στον χώρο των διεκδικήσεων. Δίκαια το ζητούν και πρέπει εθελοντικά να προσφερθούμε. Όταν οι λίγοι γίνονται πολλοί, τότε η αναμονή δικαίου είναι κοντά. Όταν συντονισμένα οι πολλοί διεκδικούν, τότε η δικαίωση κατακτιέται.
Συνάδελφοι, πρέπει να αφήσουμε το δεν ξέρουμε, δεν μπορούμε και να περάσουμε στο μαζί, θα μάθουμε για να μπορέσουμε. Τα παιδόγγονά μας το ζητούν. Μη κωφεύουμε!
