Συζητήσεις: Πώς να γινόμαστε καλύτεροι

Υπάρχουν πρόσωπα ικανά στην απόκτηση και διάχυση γνώσεων. Διαβάζουν, παρατηρούν τον περίγυρό τους, διακατέχονται από ευαισθησίες, είναι ικανά στη γραφή και στον προφορικό λόγο. Η ελεύθερη έκφραση, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η υπεύθυνη κριτική και αυτοκριτική, προάγουν και διευρύνουν τις γνώσεις.
Η σύσφιξη των μεταξύ των σχέσεων, οι συνθέσεις των απόψεων και η διεύρυνση του αναγνωστικού κοινού, πλουτίζουν τις γνώσεις και ανατρέπουν την αγνωσία. Στις προκλήσεις των αναζητητών και διακινητών γνώσεων αιωρούνται τα συναισθήματα και οι διαβλέψεις διεύρυνσης των αναγνωστών ως συμμάχους στην εξάλειψη της αγνωσίας, που είναι η αρνητική πλευρά της κοινωνικής εξέλιξης. Για να γινόμαστε καλύτεροι δεν θα πρέπει να μένουμε στατικοί “καλά είμαστε”. Η άμιλλα στις αναζητήσεις θα πρέπει να προάγει τους ίδιους, να πλουτίζει τους συν-αυτούς, να απομακρύνει τους εγωκεντρισμούς “του εγώ τα ξέρω” και να προωθεί τις συλλογικές συνθέσεις, ενθαρρύνοντας αμφίπλευρα.
Οι έχοντες κάποιες γνώσεις επωμίζονται περισσότερες ευθύνες στην καταπολέμηση της άγνοιας, στην αλήθεια και στο ψέμα, στο κατεστημένο, στην απάθεια, στην αδράνεια, στην αμφιβολία, στην αισιοδοξία και απαισιοδοξία και άλλα. Με τη γνώση πρέπει να σκοτώνουμε το θεριό που έχουμε μέσα μας και να αναδεικνύουμε τον άνθρωπο άγγελο.
Με τη γνώση πρέπει να συμμετέχουμε στην κοινωνική ζωή γιατί αποκομμένοι γινόμαστε ατροφικοί.
Οι γνώσεις καθορίζουν, διαμορφώνουν συνειδήσεις. Οι γνώσεις πρέπει να είναι πλούσιες, σύνθετες, ώριμες για να παίξουν αποτελεσματικά τον ρόλο τους, στις άγνοιες, στις αμάθειες, στις αδράνειες. Οι αναγκαιότητες συμμετοχής των φορέων της γνώσης στους κοινωνικούς χώρους πρέπει να είναι αυτονόητες. Η καταπολέμηση του αγνωστικισμού μόνο με συντονισμένη αξιοποίηση των γνώσεων μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Οι φορείς αναπαραγωγής γνώσεων καλούνται σε αφύπνιση για τις διαβλέψεις των.