Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024

Σκέψεις… από μιαν εθελόντρια

Είμαι εκείνη, που θύμωνε όταν έβλεπε τις γυναίκες συναδέλφους της να κάνουν σαν παιδιά με την έλευση της ημερομηνίας αυτής. Της 8ης Μαρτίου. Της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας. Τότε που οι περισσότερες, χειραφετημένες υποτίθεται γυναίκες από τον περίγυρο μου, αισθάνονταν ότι έκαναν την επανάστασή τους βγαίνοντας το βράδυ εκείνης της ημέρας και επιβάλλοντας στους άνδρες τους την φύλαξη των παιδιών. Η συνήθης ερώτησή μου.
-Μα καλά δεν μπορείτε να βγείτε να διασκεδάσετε τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου; περνούσε συνήθως απαρατήρητη ή αντιμετωπιζόταν με ανόητες δικαιολογίες.
Κάθε χρόνο επαναλαμβάνω, πως δεν γιορτάζομε μόνο μια μέρα τον χρόνο. Πως πρέπει να θυμόμαστε εμείς οι ίδιες και να πείθουμε και το αντίθετο φύλλο να θυμάται, πως είμαστε γυναίκες με δικαιώματα ολοχρονίς. Να αγωνιζόμαστε γι αυτά και να τα διεκδικούμε.
Γι αυτό και δεν το θεωρούσα απαραίτητο να αναφέρεται στην ημέρα αυτή το εβδομαδιαίο μου κείμενο.

Ώσπου…. είδα:
– Εικόνα από ένα τεράστιο συνεδριακό κέντρο στην Σαουδική Αραβία γεμάτο συνέδρους, να μιλούν για τα δικαιώματα των γυναικών. Αλλά στο πολυπληθές ακροατήριο βρίσκονταν μόνο άνδρες, Οι γυναίκες περίμεναν τα αποτελέσματα του συνεδρίου, στο σπίτι! Είναι η χώρα αυτή, έλεγε η ανάρτηση, που μια γυναίκα δεν μπορεί να μπει ασυνόδευτη ούτε σε δοκιμαστήριο ρούχων. Που μέχρι πρότινος οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να οδηγήσουν αυτοκίνητο. Που μια βιασμένη μαστιγώνεται-αυτή και όχι οι βιαστές της- γιατί, άκουσον άκουσον είχε τολμήσει να βγει μόνη της. Που οι αθλήτριες της που συμμετέχουν σε διεθνείς αγώνες θεωρούνται πόρνες.
-Φωτογραφία από μια νέα γυναίκα. Το πρόσωπο παραμορφωμένο. Στόμα, μύτη, μέτωπο, σκαμμένα από ουλές. Το ένα μάτι τυφλό. Οι άντρας της, λέει, τής έριξε στο πρόσωπο βιτριόλι. (Από την πολύ του αγάπη, σχολιάζω νοερά.) Στο Πακιστάν από όπου και η φωτογραφία, οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα ούτε να ζητήσουν να πάνε στο σχολείο.

Ώσπου…. θυμήθηκα:
-Την εκδρομή μας στο Ιράν όπου οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα να τραγουδήσουν και να χορέψουν δημοσίως.
Όπου η μαρτυρία τους σε μια δίκη έχει μικρότερη ισχύ από ενός οποιουδήποτε άντρα.
Όπου τα λεωφορεία έχουν ξεχωριστή είσοδο για το κάθε φύλλο. Όπου στα κηδειόσημα, όταν η κηδεία αφορά γυναίκα, έχουν για φωτογραφία μιαν άδεια μπούργκα, χωρίς πρόσωπο (ακόμα και στον θάνατο χωρίς ταυτότητα).
-Τα διαβάσματά μου για τα εκατομμύρια κοριτσιών που υφίστανται κλειτοριδεκτομή ανά τον κόσμο.
-Είναι επόμενο να υπάρχουν τέτοια κρούσματα σε χώρες του τρίτου κόσμου, λέει ψυχρά μια φίλη. Είναι υποανάπτυκτες.

Μετά διαβάζεις τις έρευνες:
Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην τρίτη θέση παγκοσμίως, μαζί με την Συρία όσον αφορά την σεξουαλική βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες.
Η Ρωσία είναι η τέταρτη πιο επικίνδυνη χώρα, μαζί με την Νιγηρία όσον αφορά το τράφικινγκ (εμπορία ανθρώπων, ειδικά γυναικών και παιδιών).
Στην Βρετανία και στην Γαλλία τα ποσοστά ανήλικων εγκύων καλπάζουν. Και στην Ιρλανδία το ποσοστό θνησιμότητας νέων γυναικών αυξάνει συνεχώς, λόγω των παράνομων αμβλώσεων.
Η Google βρίσκεται σε δίκη με το Αμερικάνικο Υπουργείο Εργασίας επειδή αρνείται να δείξει τις καταστάσεις μισθοδοσίας του προσωπικού της ανά φύλλο και θέση απασχόλησης. Το υπουργείο κατηγορεί τον τεχνολογικό κολοσσό ότι κάνει συστηματικές διακρίσεις για τις γυναίκες υπαλλήλους της που σε όλες τις θέσεις πληρώνονται λιγώτερο από τους άνδρες συναδέλφους τους.
Οπότε λοιπόν δεν έχει να κάνει αν η χώρα ανήκει στον ανεπτυγμένο ή στον υποανάπτυκτο κόσμο. Παντού οι γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ο αγώνας φαίνεται να είναι συνεχής και αδιάκοπος.
Αλλά βλέπω και γύρω μου. Γυναίκες εργαζόμενες και υποτίθεται χειραφετημένες, να έχουν εκχωρήσει στους άνδρες της οικογένειας το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί για οτιδήποτε τις αφορά. Από τα πιο δύσκολα ζητήματα όπως για το τι θα κάνουν τα χρήματα και την περιουσία τους, μέχρι το πώς θα ντυθούν, πως θα σταθούν, πως θα μιλήσουν και τι θα πουν.
Είμαστε όλοι άνθρωποι. Όχι ίδιοι, αλλά ίσοι. Ο καθένας με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρίσματά του. Συνδημιουργοί του κόσμου, που έχωμε την τύχη να μοιραζόμαστε. Μια κοινωνία δίκαιη και ισότιμη, είναι ένα έπαθλο που αξίζει σε όλους μας. Να το διεκδικήσουμε και να το ζήσουμε.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα