Σκέψεις µε αφορµή το συνέδριο της Ν.∆.

Αγαπώ πολύ την Πατρίδα µας.
Με την άδολη αγάπη του Πολίτη που ξέρει, πως ό,τι προσφέρει στη χώρα του, θα το λάβει πίσω σε Εθνική περηφάνια, σε ποιότητα ζωής, σε Παιδεία, σε Υγεία, σε κοινωνική οµαλότητα.

Α
γαπώ πολύ την Πατρίδα µας και γι’ αυτό, δεν θα µπορούσα ποτέ να υπάρξω ως «κοµµατόσκυλο».
Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, αν και προερχόµενη από άλλο πολιτικό χώρο, τάχθηκα δυναµικά στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πραγµατικά χωρίς τύψεις κι ενοχές…
Ξεκάθαρα και τίµια.
Τι άλλο να έκανα, όταν το διακύβευµα ήταν η Ελλάδα;
∆εν το µετάνιωσα στιγµή!
Για το Συνέδριο, θα µπορούσα να γράψω πολλά.
Ωραία λόγια, συνθήµατα, κλισέ φράσεις, πάµε δυνατά, ζήτω µας, είµαστε οι καλύτεροι, µπράβο µας κ.λπ. κ.λπ..
∆εν θα το κάνω, γιατί είπαµε, δεν είµαι κοµµατόσκυλο, θέλω να διατηρώ στο ακέραιο, την ικανότητα µου να σκέπτοµαι και να κρίνω.
Μπορεί να βγω χαµένη που δεν λαϊκίζω; Μπορεί… Η κάθε επιλογή µας, έχει τίµηµα.
Άκουσα αυτές τις τρεις µέρες του Συνεδρίου, κάποιες εξαιρετικές οµιλίες, συµπεριλαµβανοµένης και αυτής του πρωθυπουργού.
Ήταν εξαιρετικές, αφενός γιατί περιείχαν υψηλή δόση αυτοκριτικής κι αφετέρου γιατί είχαν ψυχή.
Κι όλες µε βοήθησαν να καταλάβω το εξής.
Είναι πολύ δύσκολο, να ενώσεις την πλατιά λαϊκή µάζα κάτω από το τίµιο λάβαρο µιας σκληρής αλήθειας.
Αντιθέτως, είναι πολύ εύκολο να την ενώσεις, υπό τη σκέπη ενός όµορφου ψέµατος.
Ένος επικίνδυνου ψέµατος, που όµως, προσωρινά τουλάχιστον, δεν θίγει πορτοφόλια, δε ξεβολεύει και κυρίως, δεν ακουµπά απατεώνες και µετριότητες.
Το αντίθετο µάλιστα! Τους χτυπάει στην πλάτη και τους λέει.
«∆εν είστε εσείς ολίγιστοι και πονηροί, οι άλλοι που θέλουν να σας ξεβολέψουν είναι θρασείς κι αιθεροβάµονες! Μην ανησυχείτε όµως… Εµείς, θα δώσουµε και την τελευταία ικµάδα της αλητείας µας, για να µην αλλάξει τίποτα!».
Η τίµια αλήθεια του Κυριάκου, είναι ότι έγιναν πολλά βήµατα µπροστά για τη χώρα µας τα τελευταία πέντε χρόνια.
Βήµατα!
Όχι δρασκελιές, ούτε άλµατα.
Όµως τα βήµατα ήταν σταθερά κι αναγνωρίστηκαν από όλο τον κόσµο.
Κι αυτό, ήταν σπουδαίο για την Ελλάδα που είχε πέσει σε διεθνή ανυποληψία τα προηγούµενα χρόνια.
Ήταν σπουδαίο για την Ελλάδα, που ώρες-ώρες δείχνει να µην έχει αποφασίσει αν θέλει να αποτινάξει από πάνω της τα κατάλοιπα του ραγιαδίστικου πελατειασµού και τις ντροπές του εµφυλίου.
Πολλά πρέπει να γίνουν ακόµα για να γίνουµε ένα κανονικό Ευρωπαϊκό κράτος.
Και θα ήταν πολύ πιο εύκολο να γίνουν, αν απέναντι υπήρχε µια σοβαρή Αντιπολίτευση κι όχι ένα συνοθύλευµα καρτούν. Ο Ταρζάν, ο Σκουντούφλης, ο ∆ρακουµέλ και η mother Gothel.
Αντιπολίτευση που να µιλά και να µην ωρύεται.
Να κρίνει και µην µηδενίζει.
Να προτείνει και να µην παραλογίζεται.
Η ώρα των Ευρωεκλογών πλησιάζει.
Και οι εκλογές, οι οποιεσδήποτε εκλογές, ποτέ δεν είναι πλάκα!
Όσοι θέλετε να «τιµωρήσετε» την κυβέρνηση, επειδή έκανε βήµατα κι όχι άλµατα, όσοι θέλετε να την τιµωρήσετε επειδή ψήφισε τον γάµο των οµόφυλων, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, σκεφτείτε τα εξής.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα χρόνια που έρχονται, θα κληθεί να πάρει πολύ σηµαντικές αποφάσεις, για θέµατα που µας αφορούν άµεσα κι εµάς και κυρίως τα παιδιά µας.
Ας µην ξεφτιλιστούµε, στέλνοντας εκεί φερέφωνα Ανθελληνισµού, όπως τον κύριο του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε υπέρ της διακοπής των ευρωπαϊκών κονδυλίων στην Ελλάδα.
Ούτε τύπους που πουλάνε αλοιφές για τη φαλάκρα, αλλά ούτε οι ίδιοι δε βγάζουν µαλλιά.
Οι αλλαγές που εµείς ζητάµε και κάποιοι άλλοι ξορκίζουν, θέλουν υποµονή από µέρους µας, αλλά και αποφασιστικότητα από την Κυβέρνηση.
Ψηφίζουµε συνετά, απαιτούµε µεταρρυθµίσεις, κάνουµε σκληρή αλλά δίκαιη κριτική.
Μια Πατρίδα έχουµε…
∆ική µας είναι, µια φλούδα γης..
Ευλογηµένη.
∆εν θα την ξαναπαίξουµε στα ζάρια.

*Η Χαρίκλεια Ντερµανάκη είναι συγγραφέας
– αρθρογράφος, καθ. Φυσικής Αγωγής.