Κύριε διευθυντά,
Με την πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου ∆ικαστηρίου του Αρείου Πάγου και τη µη καταχώρηση ευθυνών σε κανέναν όσον αφορά την παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων πολιτικών στελεχών κι όχι µόνο, αποδείχτηκε για µια ακόµα φορά περίτρανα ότι το δίκαιο συνθλίφτηκε κάτω από τις µυλόπετρες της αδικίας, διαστρεβλώνοντας η δεύτερη το τεφτέρι των γεγονότων. Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν τη δύναµη και βγάζουν το αποτέλεσµα των εκδικαζόµενων υποθέσεων που εκείνους εξυπηρετεί, αµαυρώνοντας την καθαρή αλήθεια. Ποιοι είναι αυτοί δεν γνωρίζω και γι’ αυτό δεν θα αναφέρω µήτε ως ύποπτο απολύτως κανέναν. Θα πω όµως ότι η δύναµη αυτή µοιάζει µε την µυρωδιά που διασκορπίζεται στον αέρα από την προχωρηµένη σήψη ενός νεκρού σώµατος και που όλοι την οσφραινόµαστε αλλά ποτέ δεν την θωρούµε.
Όµως κάποιοι έχουν την υποχρέωση να ψάξουν και να ανακαλύψουν το νεκρό σώµα, να το θάψουν στα έγκατα της γης για να µην ξαναµολύνει τον αέρα που αναπνέουµε ποτέ πια. Επιβάλετε να βρουν την βρώµικη πληγή για να µάθει επιτέλους ο κόσµος όλη την αλήθεια, όχι µόνο για το παραπάνω κακούργηµα που αναφέρω, τις υποκλοπές, αλλά και για πολλά άλλα εγκλήµατα που κάποιοι εγκληµατίες διέπραξαν, για να πληρώσουν κάποτε το τίµηµα που τους αξίζει. Και το γράφω αυτό γιατί έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την αποφράδα µέρα του ανείπωτου εγκλήµατος των Τεµπών που στοίχησε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους µας και οι ένοχοι αυτής της τραγωδίας κυκλοφορούν ακόµα ελεύθεροι αναµεσά µας και οι υπεύθυνοι για την τραγωδία στο Μάτι που κάηκαν ζωντανοί άλλοι 100 συνάνθρωποί µας, που κι αυτοί, δυστυχώς, ο πέλεκυς της δικαιοσύνης έπεσε πολύ µαλακά πάνω τους. Τι σόι δικαιοσύνη είναι αυτή;
Έχω σχεδόν πιστέψει ότι ο νόµος της ζούγκλας που από καταβολής κόσµου έχει επικρατήσει σε όλο το ζωικό βασίλειο του πλανήτη µας εξακολουθεί ανενόχλητος να επικρατεί και σήµερα. Ως πότε επιτέλους θα κυβερνάει το άδικο κι ως πότε οι κάθε είδους κακοποιοί θα κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάµεσά µας και ατιµώρητοι για τα εγκλήµατα που έχουν διαπράξει; Κι ερωτώ, προβληµατισµένος και πολύ απογοητευµένος, εσάς κύριοι της τωρινής κυβέρνησης, που στα πέντε χρόνια που κρατάτε το τιµόνι στο πλοίο της πατρίδας µας πολλές φορές οι αστοχίες σας το ρίξανε πάνω σε βράχια στης ζωής το πέλαγος. Όλοι αυτοί που εγκληµάτησαν µε τον έναν τρόπο ή µε τον άλλο για κανέναν δεν έχετε συλλέξει στοιχεία που θα αποδεικνύουν την όποια ενοχή τους για να πληρώσουν ενώπιον της δικαιοσύνης το τίµηµα που πρέπει να πληρώσουν. Κανένας δεν φταίει για τα πιο πάνω εγκλήµατα;
Πριν από λίγες µέρες έµαθα απ’ όλα τα Μ.Μ.Ε. ότι και ο σταθµάρχης της σκοτεινής αυτής υπόθεσης των Τεµπών αποφυλακίστηκε, µέχρι νεοτέρας, παραµένοντας όµως στο σπίτι του, που σηµαίνει ότι µήτε κι αυτός είναι αποδεδειγµένα ένοχος. Αυτό θέλετε να πιστέψουµε κύριοι και βγαίνετε στα κανάλια των τηλεοράσεων και διατυµπανίζετε µε έµφαση ότι κανένας ένοχος δεν ξεφεύγει από την δαγκάνα της δικαιοσύνης; Πότε θα γίνουν πράξη όλα αυτά που µε σθένος υπόσχεστε; Το µήνα που δεν έχει Σάββατο;
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τον άδικο χαµό των 57 συνανθρώπων µας. Πόσο χρόνο χρειάζεστε ακόµα για να αποκαλύψετε επιτέλους τους εγκληµατίες εκείνης της νύχτας; Ή µήπως θρέφετε την ελπίδα ότι θα το λησµονήσουµε το απερίγραπτο εκείνο έγκληµά σας. Να ξέρετε ότι δεν θα το πετύχετε ποτέ αυτό κύριοι γιατί τα κόκαλα των νεκρών τρίζουν και δεν θα σωπάσουν ποτέ να βογκάνε αν δεν αµπαρωθούν οι ένοχοι µέσα στα σκοτεινά κελιά της φυλακής. Ίσως τότε να βρει ανάπαυση η ψυχή τους, νοιώθοντας συγχρόνως ηθική ικανοποίηση οι συγγενείς τους, που µάλλιασε η γλώσσα τους να ζητούνε δικαιοσύνη. Ξέρουν ότι τα παιδιά τους δεν θα επιστρέψουν στη ζωή, µήτε και οι καµένοι στο Μάτι θα αναστηθούν ποτέ, αλλά δεν µπορούν να αισθάνονται ότι οι εγκληµατίες τριγυρίζουν ελεύθεροι αναµεσά τους. ∆εν µπορεί η τόσο πολύ µεγάλη καθυστέρηση όσον αφορά την εντόπιση των υπευθύνων. ∆εν δικαιολογείτε να µην έχει στα χέρια της η δικαιοσύνη ατράνταχτα ενοχοποιητικά στοιχεία. Κάποιο χέρι την εµποδίζει να τα βρει και να κάνει τη δουλειά της αµερόληπτα και τη ζυγαριά της κάποιο χέρι την κατευθύνει να γέρνει προς τη µεριά του άδικου µε αθώρητο τρόπο.
Κι αν δεν µπορείτε κύριοι να αποκαλύψετε ποια είναι αυτή η κρυφή δύναµη, να παραιτηθείτε από το βουλευτικό σας αξίωµα. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να απαλλαγείτε για πάντα από το βάρος των ευθυνών σας που σας βαραίνει.
Η αίθουσα της δικαιοσύνης κύριοι ανέκαθεν ήταν το αποκούµπι και η αστρέχα όλων των φτωχών κι αδύναµων ανθρώπων. Τώρα, έτσι που καταντήσατε όλο το οικοδόµηµα της δικαιοσύνης κι έχει γίνει πλέον κατοικία της διαφθοράς και της συγκάλυψης, που να αποθέσουν τις ελπίδες τους; Έχει κλονιστεί τόσο πολύ η εµπιστοσύνη που είχαµε προς αυτή που έχοµε πλέον πιστέψει στο “έχεις µπάρµπα στην Κορώνη” έχεις και δεύτερο θεό που αν σκοντάψεις κάποια στιγµή στο µονοπάτι της ζωής θα σε βγάλει αυτός από την δύσκολη θέση. Έλεος πια. Ως πότε θα βλέπουµε το άδικο να κυβερνά τον τόπο µας; Πάνω σ’ αυτές τις σαθρές υποδοµές ευελπιστούµε να χτίσουµε το κράτος δικαίου;
∆ηµήτρης Κ. Τυραϊδής
συγγραφέας – ποιητής
µέλος της Παγκοσµίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
µέλος των Πνευµατικών ∆ηµιουργών νοµού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
