Σκέψεις για το Μινωικό Καστέλι

Αραγε η κριτική στάση είναι αρετή; Είναι η ελευθερία του πνεύματος;
Είναι τρόπος σκέψης, ομιλίας, πράξης, έχει μια σχέση με την κοινωνία, την κουλτούρα;
Η κριτική σκέψη υφίσταται σε σχέση με κάτι άλλο. Πολλές φορές αυτό το άλλο είναι αντίθετο με την κριτική σκέψη. Λχ η καθοδήγηση της συνείδησης, η τέχνη του να κυβερνάς τους ανθρώπους διαθέτει μια αλληλουχία «εργαλείων» ή θεσμών διακυβέρνησης. Αν συμφωνείς κυβερνάσαι, αν κριτικά σταθείς απέναντι έχεις το ερώτημα: πώς να μην κυβερνάσαι.
Η εξουσία άραγε έχει πάντα ορθό λόγο;
Ποια είναι τα όρια του δικαιώματος του κυβερνάν; Ή της αυθεντίας;
Το να μην θέλεις να κυβερνάσαι κατ αυτό τον τρόπο, με αυτό το τίμημα, απ αυτούς, ή να μην αποδέχεσαι νόμους επειδή είναι άδικοι, απαρχαιωμένοι, ή κρύβουν μια ουσιαστική ανομία;
Απέναντι από μηχανισμούς, νόμους, κανόνες, αυθεντίες κλπ πασχίζει να βρεθεί η αλήθεια, το ουσιαστικό, το πραγματικό, το θεμιτό. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι η εξουσία. Ο ορθός λόγος. Μήπως όμως ο εξορθολογισμός οδηγεί στην αποχαλίνωση της εξουσίας;
Μέσω μηχανισμών εξουσίας επικαλούνται μια αλήθεια. Η κριτική μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την αλήθεια σχετικά με τα αποτελέσματα εξουσίας ή την εξουσία σχετικά με τους λόγους της αλήθειας.
Κριτική θα ’ταν η τέχνη της εκούσιας απείθειας, της βαθυστόχαστης ανυπακοής, η πολιτική της αλήθειας.
Ο Σωκράτης θανατώνεται λόγω της κριτικής στάσης του στην “εξουσία”.
Η Αντιγόνη λέει ότι δεν θα υπακούσει στους νόμους του Κρέοντα, αλλά στους άγραφους νόμους και θα ενταφιάσει τον αδελφό της…
Για την περιοχή του Μινωικού Καστελιού επιτρέπεται μόνο ήπια ανάπτυξη, άρα δεν μπορεί με το υφιστάμενο καθεστώς να γίνει το ξενοδοχείο, εκτός κι αν αλλάξει το νομικό καθεστώς της περιοχής. Εκτός κι αν το κτήριο αποχαρακτηριστεί από νεότερο μνημείο (διαφορετικά τι παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν;)
Θα αλλάξουν λοιπόν τον νόμο να τον φέρουμε στα μέτρα της ξενοδοχοποίησης;
Οι νόμοι να τηρούνται λοιπόν αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις κι όχι ότι μας συμφέρει..
Η περιοχή ολόκληρη του Μινωικού Καστελιού των Χανίων ανήκει στην ανθρωπότητα και οφείλουμε να την διαφυλάξουμε να την αναδείξουμε
και έχουν πολλά ακόμη φαντάζομαι να έρθουν το φως από την αρχαιολογική έρευνα.
Η πόλη των Χανίων είναι ήδη επιβαρυμένη από μια άναρχη τουριστική ανάπτυξη, πόσο τουρισμό άραγε «σηκώνει» η πόλη ; Πόσο το παλιό λιμάνι και θα προσθέσουμε μια ακόμη σημαντική επιβάρυνση;
Το κτήριο δόθηκε στο πολυτεχνείο για συγκεκριμένους σκοπούς, μπορεί να έχει την πλήρη κυριότητα, μπορεί νομικά νε έχει το δικαίωμα να το κάνει ξενοδοχείο αλλά ηθικά δεν έχει το δικαίωμα. Δεν μπορεί να ξενοδοχοποιήσει την καρδιά της πόλης, την «Ακρόπολη» της πόλης, τις ρίζες μας.
Όλα δεν μετατρέπονται σε χρήμα, δεν πωλούνται όλα, δεν ενοικιάζονται όλα.
Δεν ξέρω αν μπορώ να κρίνω αρνητικά σήμερα  την Rosa nera μια αναρχική συλλογικότητα που στην κατάληψη ενός κενού, αχρησιμοποίητου κτηρίου προσέφερε φαγητό, μουσική, θέατρο, συζητήσεις, ύπνο σε άστεγους, κλπ με μια κριτική στάση απέναντι στο κατεστημένο.
Μήπως έπρεπε να έχουμε δημιουργήσει ένα χώρο για τις συλλογικότητες; Να τους δώσουμε και χώρο και μέσα δημιουργίας; Αυτό βέβαια το διαχωρίζω από την τύχη του θέματος της ξενοδοχοποίησης του Μινωικού καστελιού. Δεν υπάρχει δίλημμα ή ξενοδοχείο ή κατάληψη.
Είναι όμως χωρίς συναίσθημα, χωρίς «ηθική», χωρίς «πολιτισμό», η απόφαση να γίνει ξενοδοχείο το συγκεκριμένο κτήριο στη θέση που βρίσκεται.
Φυσικά υπάρχει το μεγάλο θέμα της εξεύρεσης πόρων, της χρηματοδότησης για αναστήλωση και λειτουργία. Πιστεύω από τις δηλώσεις του κ. Δημάρχου ότι μπορεί να βρεθεί λύση. Αλλοίμονο μας αν δεν μπορούμε να βρούμε ένα τρόπο διάσωσης του μνημείου και διατήρησης του χαρακτήρα του. Λχ η πρόταση για βιβλιοθήκη, και άλλες αίθουσες για χρήση από το πολυτεχνείο, ή το Ιστορικό Αρχείο κλπ
Μια συνάντηση πιστεύω των βουλευτών μας, Δημάρχου, Περιφερειάρχη και Αντιπεριφερειάρχη, και του Πολυτεχνείου μας, μπορεί να βρει λύση.
Ελπίζουμε!