Θα αναφερθώ για άλλη μια φορά στους θρύλους της πανέμορφης Αιθιοπίας. Ήταν να μην ξεκινήσω θαρρώ. Γιατί μετά την πρώτη αναφορά στην γιορτή των Θεοφανείων εκεί, όλες οι μνήμες αυτής της εξαιρετικής, ιδιαίτερης και εξωτικής εκδρομής με κατέκλυσαν και με κυρίευσαν. Αισθάνομαι δε, την ανάγκη να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας. Να κάνω κι εσάς κοινωνούς και συμμέτοχους, αυτού του ταξιδιού.
Η τελευταία πόλη που επισκεφθήκαμε στον Αιθιοπικό βορρά, ήταν το Αξούμ ή όπως λέγεται στα Ελληνικά η Αξώμη. Θεωρείται η ιερότερη πόλη της χώρας γιατί εκεί στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας της Σιών φυλάγεται το μεγαλύτερο κειμήλιο της χριστιανικής τους πίστης. Εκεί φυλάγεται η Κιβωτός της Διαθήκης!
Την πρώτη φορά που άκουσα την κουβέντα αυτή ανακάλεσα στο μυαλό μου όλες μου τις μαθητικές γνώσεις. Κιβωτός της Διαθήκη; Α, ναι. Το κιβώτιο που έφτιαξε ο Μωϋσής από ξύλο και χρυσό όταν κατέβηκε για δεύτερη φορά από την κορυφή του όρους Σινά. Σ αυτό μέσα τοποθέτησε τις δυό πέτρινες πλάκες όπου πάνω τους ήταν γραμμένες οι δέκα εντολές. Μετά, αμέσως ήρθε η δεύτερη σκέψη. Μα αυτή δεν ήταν που την φύλαγαν ως κόρην οφθαλμού στα άδυτα του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ; Και καπάκι μια τρίτη.
Μα αυτήν την Κιβωτό δεν έψαχνε και ο κινηματογραφικός αρχαιολόγος Ιντιάνα Τζόουνς στο πρώτο από τα έργα όπου ήταν ήρωας;;
Ναι γι αυτήν την Κιβωτό μιλάμε. Την γνήσια, την αυθεντική. Μόνο που εδώ μαθαίνομε την Αιθιοπική πλευρά της ιστορίας.
Τον παλιό καιρό λοιπόν χίλια χρόνια περίπου πριν από την γέννηση του Χριστού, στο Ισραήλ βασίλευε ένας βασιλιάς που ήταν φημισμένος για την σοφία και την δικαιοσύνη του. Ο Σολομών. Και στην βόρεια Αιθιοπία στην περιοχή Τιγκράϊ κοντά στην Αξώμη, στο βασίλειο του Σαβά βασίλευε η πανέμορφη και ευφυής Μακέντα. Η βασίλισσα έμαθε από έναν έμπορο για τις αρετές του Σολομώντα και τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι την χώρα του για να τον συναντήσει. Ένα καραβάνι με αμέτρητα άλογα, μουλάρια, καμήλες και αμύθητους θησαυρούς σε χρυσό, πολύτιμες πέτρες, αρώματα και μπαχαρικά την μετέφερε από την Αφρική.. Η Μακέντα φτάνει λοιπόν στην Ιερουσαλήμ, όπου την υποδέχεται ο ίδιος ο βασιλιάς με μεγάλες τιμές. Όσο διάστημα μένει εκεί η βασίλισσα του Σαβά είχαν, λένε τα θρησκευτικά κείμενα της Αιθιοπίας, μεγάλες συζητήσεις επί παντός επιστητού. Η βασίλισσα εντυπωσιασμένη από τον Σολομώντα αποφασίζει να ασπαστεί κι αυτή και ο λαός της τον Ιουδαϊσμό.
Μετά από επτά μήνες, η Μακέντα το παίρνει απόφαση ότι είναι πλέον καιρός να γυρίσει στον τόπο της. Επιστρέφει λοιπόν πίσω στην Αξώμη. Όμως σε μερικούς μήνες γεννάει ένα αγόρι. Του δίνει το όνομα Μενελίκ που σημαίνει ο γιός του σοφού. Όταν ενηλικιώνεται τον στέλνει να πάει να γνωρίσει τον πατέρα του. Ο Σολομών τον αναγνωρίζει από ένα δαχτυλίδι που της είχε δώσει, αν και όπως καταγράφεται δεν χρειαζόταν γιατί ο Μενελίκ είναι φτυστός ο παππούς του ο Δαυίδ. Ο βασιλιάς τον καλοδέχεται και του ζητάει να μείνει να τον κληρονομήσει καθώς είναι ο πρωτότοκός του. Ο Μενελίκ αρνείται, θέλει να γυρίσει στην Αιθιοπία. Τότε ο πατέρας του προστάζει είκοσι από τους αξιωματούχους του να στείλουν τους πρωτότοκους γιούς τους μαζί του. Να τον συντροφέψουν και να παραμείνουν εκεί για να τον βοηθήσουν με την διακυβέρνηση της χώρας του.
Οι νέοι δεν έχουν αντίρρηση να συνοδεύσουν τον μελλοντικό βασιλιά. Μόνο που δεν μπορούν να αντέξουν στην σκέψη ότι θα ζήσουν μακριά από την Κιβωτό της Διαθήκης. Γι αυτό το βράδυ πριν την αναχώρηση τους, την κλέβουν. Το Αιθιοπικό ιερό βιβλίο γράφει ότι ήταν θέλημα του Θεού να πάει η Κιβωτός στους Αιθίοπες που από τώρα και εφεξής είναι αυτοί οι περιούσιος λαός Του. Γι αυτό και το εγχείρημα πετυχαίνει και η καταδίωξη που εξαπολύει ο Σολομών πίσω τους, αποβαίνει άκαρπη. Ο Μενελίκ χρίεται βασιλιάς με το όνομα Μενελίκ Δαυϊδ Β΄ και ξεκινά μια δυναστεία που φτάνει μέχρι τον τελευταίο αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ.
Αυτή λοιπόν η μυθική Κιβωτός της Παλαιάς Διαθήκης από όταν ο βασιλιάς Αϊζάνα ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, γύρω στο 330 από τον Έλληνο Σύρο Φρουμέντιο φυλάσσεται στον ναό της Αγίας Μαρίας της Σιών στην Αξώμη. Όπου δεν μπορεί να μπει κανείς γιατί είναι άβατο για όλους. . Ούτε καν ο Αιθίοπας Πατριάρχης έχει αυτήν την δυνατότητα. Η Κιβωτός της Διαθήκης είναι μέσα στο παρεκκλήσι του ναού σκεπασμένη με βαρύτιμα υφάσματα και φυλάσσεται από έναν ιερωμένο που περνάει όλη του την ζωή προσευχόμενος μπροστά της και προσφέροντάς της θυμίαμα. Ο άνθρωπος που την φυλάει είναι ο μόνος που μπορεί να την δει ακάλυπτη. Λίγο πριν πεθάνει ορίζει τον επόμενο φύλακα της Κιβωτού. Παλιότερα, λένε, την λιτάνευαν κάθε χρόνο στην εορτή της Αγίας Μαρίας καθώς και σε δύσκολες για την χώρα καταστάσεις μιας και της αποδίδονται θαυματουργικές ιδιότητες. Σήμερα , έχουν πολλά χρόνια να την παρουσιάσουν στον κόσμο. Όμως οι Χριστιανοί της Αιθιοπίας είναι απολύτως βέβαιοι ότι στην χώρα τους βρίσκεται αυτό το ιερό αντικείμενο. Ένα αντίγραφο αυτής της Κιβωτού της Διαθήκης υπάρχει μέσα σε κάθε Αιθιοπική Εκκλησία. Το ονομάζουν ταμπότ και είναι το πιο ιερό αντικείμενο του κάθε ναού.
Στην Αξώμη όμως, μπορεί κάποιος να δει και άλλα αξιοθέατα. Πολλές γρανιτένιες στήλες- δεν τις ονομάζουν, διαβάζω, οβελίσκους γιατί η κορυφή τους δεν είναι πυραμιδοειδής αλλά ημικυκλική-βρίσκονται διάσπαρτες σε όλη την περιοχή. Υποθέτουν ότι ήταν μέρος ταφικών μνημείων. Μια τέτοια σπασμένη στήλη συνολικού ύψους 24 μέτρων και ηλικίας 1,700 χρόνων είχαν πάρει οι Ιταλοί του Μουσολίνι το 1935 όταν προσπάθησαν να κάνουν την Αιθιοπία ιταλική αποικία. Με αυτήν στόλιζαν για αρκετά χρόνια την πλατεία Porta Capena της Ρώμης. Όταν ήμασταν εκεί ο ξεναγός που μας νόμισε για Ιταλούς μας ζητούσε επιτακτικά να τους την επιστρέψομε. Τελικά διαβάζω, το 2005 η Αιθιοπία τα κατάφερε. Μετά από χρόνια διαβουλεύσεων και αγώνων η Ιταλία γύρισε και τα πέντε κομμάτια της στήλης που από τότε στέκεται αποκατεστημένη στην πρωταρχική της θέση σε ένα πάρκο στην Αξώμη (Μια αυθόρμητη ευχή ανεβαίνει στα χείλη μου. Με το καλό και στα δικά μας και σύντομα.).
Τελειώνοντας το σημερινό μου κείμενο θα αναφέρω κι ένα αξιοπερίεργο γεγονός, αν και όλα σε αυτή την χώρα εμένα μου φάνηκαν αξιοπερίεργα και ενδιαφέροντα.
Κατά την ξενάγησή μας σε ένα χωριό στην ύπαιθρο είδαμε πάνω από μια αχυροκαλύβα να δεσπόζει το αστέρι του Δαυΐδ. Είναι η Εβραϊκή συναγωγή των Φαλάσα των μαύρων Ιουδαίων, μας είπαν. Εδώ από τα χρόνια τα παλιά εξαιτίας της σχέσης της βασίλισσας του Σαβά με τον Σολομώντα πολλοί έχουν παραμείνει μέχρι σήμερα στην Ιουδαϊκή πίστη. Όταν λοιπόν την 10ετία του 1980 οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι λιμοί μάστιζαν την Αιθιοπία και θανάτωναν τους κατοίκους της, το Ισραήλ οργάνωσε επιχειρήσεις μεταφοράς και πολλοί Αιθίοπες Εβραίοι μετακόμισαν στο κράτος αυτό, που το θεωρούσαν ανέκαθεν πατρίδα τους.
Σήμερα με το κείμενο αυτό τέλειωσα με την πολιτισμένη ούτως ειπείν Αιθιοπία. Στο επόμενο θα σας ταξιδέψω στην πρωτόγονη χώρα. Άνθρωποι, φυλές, φύση. Άλλο ένα ιδιαίτερο, απρόσμενο και εξωτικό κομμάτι αυτής της χώρας,
