Η ελεύθερη μετακίνηση αγαθών και ανθρώπων (η υπό αριθμό ένα αρχή της παγκοσμιοποίησης) έχει σοβαρές επιπτώσεις στην εξάπλωση των ασθενειών σε φυτά, ζώα και ανθρώπους. (Μέσα στα αγαθά είναι και καρποί όπως και εδέσματα ζώων, που μαζί τους ταξιδεύουν και οι ασθένειες των φυτών και ζώων του κάθε τόπου) ¹.
Πολλές φορές η μετάδοση μιας ασθένειας σε ένα άλλο τόπο απειλεί με εξαφάνιση το είδος στο οποίο εγκαθίσταται, ενώ δεν είναι απειλή για το υποκείμενο της ασθένειας από τον τόπο προέλευσης (λόγω μακροχρόνιας προσαρμογής). Οπότε είναι αναγκασμένος ο άνθρωπος να μπαίνει στον φαύλο κύκλο της Χημείας και της συνεχούς αντικατάστασης (φυτών και ζώων) με άλλα ανθεκτικότερα και αυτό είναι το σημαντικότερο κόστος που πληρώνει για να μείνει ανοικτός ο δρόμος της παγκοσμιοποίησης. (Βέβαια το κόστος προσαρμογής στην εργασία και στην παραγωγή, κάτι που το έχει νιώσει ήδη ο μέσος Έλληνας, είναι πταίσμα εν σχέσει με τις επιπτώσεις από τα προαναφερόμενα) ².
Όταν όμως η ασθένεια χτυπά την πόρτα του ανθρώπου (όπως πρόσφατα) και απειλεί με θάνατο, καμία χώρα δε θεωρεί ότι οι πολίτες της είναι αναλώσιμοι και για αντικατάσταση, και προσπαθεί να κλείσει τους δρόμους της ασθένειας απ’ όλες τις διευθύνσεις. Δηλαδή καταργείται στην πράξη η πρώτη αρχή της παγκοσμιοποίησης και θα συμπαρασύρει πιστεύω και τις υπόλοιπες, όπως το κοινό νόμισμα, η κοινή γλώσσα και η κοινή ηγεσία, γιατί δεν έχουν νόημα ύπαρξης όταν δεν υφίσταται η ελευθερία μετακίνησης αγαθών και ανθρώπων 8.
Τώρα οι τηλεπικοινωνίες (εικόνας και ήχου) λόγω τεχνολογίας θα παραμείνουν μεταξύ των ανθρώπων όλου του κόσμου και θα κάνουν βήματα μπροστά, τη στιγμή που θα μετασχηματίζονται πάλι οι χώρες σε πόλεις – κράτη ³.
Η αυτάρκεια στα χρειαζούμενα και σε επαΐοντες του κάθε τομέα, σε κάθε τόπο, θα ξαναγίνει το ζητούμενο 4.
Τα μεταφορικά μέσα πάσης φύσεως, το εμπόριο και ο τουρισμός θα έχουν μια επώδυνη προσαρμογή των δραστηριοτήτων τους στο εσωτερικό των κρατικών οντοτήτων που τα κράτη στην πορεία θα χωροθετήσουν.
Επίσης η ιατρική κάθε ζωντανού οργανισμού (φυτών, ζώων και ανθρώπων) θα ταρακουνηθεί συθέμελα. Θα μπει πια θέμα πρόληψης και υγιεινής παρά καταστολής και περιορισμού των συμπτωμάτων της κάθε ασθένειας 5.
Η τάση όμως της παγκοσμιοποίησης είναι πολύ ισχυρή, η βιομηχανία του τουρισμού επίσης και η βιομηχανία της ιατρικής πανίσχυρη. Στην προσπάθειά τους να διασωθούν (με τη σημερινή τους μορφή και πρακτική) θα επιβάλλουν μια ενσταβλισμένη ανθρωποκοινωνία με σοβαρούς περιορισμούς της ελευθερίας επιλογής του ανθρώπου (σε αυτό το σημείο θα έχουν σύμμαχό τους την προηγμένη τεχνολογία της επικοινωνίας) με υποχρεωτικές φαρμακοθεραπείες, αλλά μάταια.
Η σταβλοποίηση (όπως έχει φανεί ήδη σε ζώα και φυτά) πάντα οδηγεί μετά από ένα διάστημα μικρό ή μεγάλο, στην εκφύλιση και εξαφάνιση των ενσταβλισμένων 6.
Οπότε πιστεύω ότι αυτή η μεταβατική κατάσταση της σταβλοποίησης του ανθρώπου (που θα είναι πολύ επώδυνη) δε θα μακροημερεύσει ή καλύτερα δε θα μακροχρονίσει 7.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Βέβαια μετάδοση ασθενειών υπήρχε και σε παλαιότερες εποχές αλλά σε πολύ μικρότερη ένταση, με λίγες πύλες εισόδου, ελεγχόμενες και καταργούμενες εν ανάγκη, χωρίς να σημαίνει ένας αποκλεισμός του τότε και οικονομική καταστροφή (οι τότε εξουσίες προπαγάνδιζαν και είχαν πετύχει σε μεγάλο βαθμό την αυτάρκεια, εν αντιθέσει με τους σήμερα).
2. Επειδή αναφέρομαι σε μια παρενέργεια της παγκοσμιοποίησης, ίσως νομίζει κάποιος ότι είμαι πολέμιος σε αυτή °την τάση. Ούτε κατά, ούτε υπέρ. Η παγκοσμιοποίηση θεωρητικά στέκει καλά και υπόσχεται πολλά, εξάλλου ήταν πάντα αίτημα της αριστεράς, του αναρχισμού και όλων των θρησκευτικών συστημάτων (με έναν αρχηγό ή με κανένα). Η πλάκα είναι ότι το αίτημά τους αυτό το υλοποιεί με γοργά βήματα ο πολιτικά αντίπαλός του, ο Καπιταλισμός. Εμένα αυτό που με προβληματίζει είναι ότι θεωρίες που έχουν βγει από πολύχρονες παρατηρήσεις και πράξεις και πάλι πολλές από αυτές δυσκολεύονται να περπατήσουν, πόσο μάλλον οι θεωρίες εκείνες που είναι εγκεφαλικές και δε στηρίζονται σε καμιά προηγούμενη εμπειρία!
3. Ο μετασχηματισμός αυτός (πόλεις – κράτη), πιθανότατα δε θα ακολουθήσει πιστά τα σύνορα ενός κράτους, αλλά κυρίως θα λάβει υπόψιν του την κλιματική ομοιομορφία και τη δυνατότητα αυτάρκειας σε τρόφιμα. Τα κράτη με μεγάλο τόξο στο γεωγραφικό πλάτος είναι λογικό ότι θα υποστούν κατακερματισμό.
4. Οπότε προβλέπεται δυναμική ανάπτυξη της παραγωγής κάθε μορφής ενέργειας (για τοπική χρήση). Όπως επίσης θα αναπτυχθεί σημαντικά ο πρωτογενής τομέας στα είδη που είναι ελλειμματικός ο τόπος, με πιθανή συρρίκνωση στα είδη που είναι πλεονασματικός. Φυσικά θα μεγαλώσουν και οι μετοχές των ανθρώπων που θα ξέρουν να ασχολούνται με τα παραπάνω.
5. Αυτά δηλαδή περί μειώσεως του φορτίου της ασθένειας με τη βοήθεια της Χημείας για να παραμείνει η ζωντανή οντότητα (φυτό ή ζώο), παραγωγικό και ζωντανό, θα πάει περίπατο και θα γυρίσουμε σε μεθόδους προστασίας του προηγούμενου αιώνα ίσως και αρχαίες που ήταν η απομάκρυνση της εστίας μόλυνσης ή απομάκρυνση από την εστία μόλυνσης και αποφυγή των συνθηκών εκείνων που την ευνοούν ή τη δημιουργούν.
6. Με την έννοια σταβλοποίηση εννοώ την κατάσταση εκείνη στην οποία οι ζωντανοί οργανισμοί είναι εγκλωβισμένοι στον χώρο, έχουν περιορισμούς των διαφόρων φυσικών ή ενστικτωδών εκφράσεών τους με διάφορα μέσα και για να παραμείνουν ζωντανοί (λόγω συνωστισμού, κ.λπ.) και παραγωγικοί, υφίστανται μαζικές (χωρίς εξαιρέσεις) φαρμακο-εμβολιο-χημικές προστασίες. Βέβαια ο όρος αυτός για τα φυτά δεν είναι ευδόκιμος, ίσως να ταίριαζε περισσότερο ο όρος (εντατικοποιημένη γεωργία).
7. Αυτό βέβαια (ότι δε θα μακροημερεύσει) είναι και ευχή μου, γιατί σε μια αντίθετη περίπτωση, οι περιορισμοί και η ηθική του “μεγάλου αδελφού” σε μάκρος χρόνου, θα δημιουργήσουν μια αγέλη ανθρώπων, χωρίς δική τους ηθική και συνείδηση, χωρίς ατομική πρωτοβουλία, έτοιμη για εγκλήματα φανατισμού. Με τη διαφορά από παλιότερα εγκλήματα φανατισμού, ότι τότε ο φανατισμός τροφοδοτούνταν από θρησκευτικές και πολιτικές δοξασίες, ενώ τώρα θα τροφοδοτείται από επιστημονικοϊατρικές τοιαύτες.
8. Βέβαια μια παρενέργεια αυτών των περιορισμών ή αυτοπεριορισμών παγκοσμίως λόγω της πανδημίας, θα είναι η μειωμένη παραγωγή αγαθών και κατά συνέπεια θα δούμε μια αύξηση των τιμών των προϊόντων πρώτης ανάγκης, η οποία θα οδηγήσει νομοτελειακά σε έντονες πληθωριστικές τάσεις.
