Έλεγα να σταματήσω να αναφέρομαι στις παγκόσμιες μέρες που έχουν καθιερωθεί να γιορτάζονται τις τελευταίες δεκαετίες. Γιατί, θεωρούσα ότι η ανακήρυξη κάθε τέτοιας μέρας δεν είναι κίνητρο για τη βελτίωση των προβλημάτων αλλά αντιθέτως λειτουργεί ως άλλοθι απραξίας. Εξαντλούν παγκοσμίως τον εορτασμό όχι σε λύσεις αλλά σε ευχολόγια και όχι σε πράξεις όπως θα έπρεπε, αλλά σε λόγια. Όταν είδα όμως τη σημερινή παγκόσμια ημέρα, άλλαξα γνώμη. Γιατί σήμερα, 12 Αυγούστου, είναι η παγκόσμια ημέρα νεολαίας. Δεν γίνεται λοιπόν να μην γράψω δυο κουβέντες για τα νιάτα μας. Για την ελπίδα και το καμάρι μας. Κάνω όμως κι εγώ το ίδιο λάθος. Μιλώ, μιλώ, τα ανεβάζω στα ύψη. Επί του πρακτέου, όμως, τίποτα. Πάνω σ’ αυτό που θα μπορούσε να τους προσφέρει κανείς, κάτι απτό κάτι σταθερό, κάτι να έχει αποτελεσματικότητα στη ζωή τους, το απόλυτο μηδέν.
Τα παιδιά μας! Τα καμαρώνουμε και κλέβουμε λίγο από τα νιάτα τους και τη δροσιά τους. Από το σπινθηροβόλο πνεύμα τους. Όμως την ίδια ώρα τα παρατηρούμε και κάνουμε την αυτοκριτική μας. Γιατί βλέπουμε και πράγματα που δεν μας αρέσουν. Αναλογιζόμαστε και τις ευθύνες μας. Τα βλέπουμε μορφωμένα, σπουδαγμένα, μέσα στη ζωή, αλλά και τόσο έξω από αυτήν. Μέσα στην κοινωνία, αλλά μόνα τους. Με το ηλεκτρονικό μέσο στο χέρι, στο μάτι, στο αυτί (που το χειρίζονται τόσο τέλεια από τα μικράτα τους) και τόσο μακριά από τον άνθρωπο της άλλης πόρτας. Να συνομιλούν ώρες ηλεκτρονικά με δεκάδες αθέατους κι ανώνυμους στην άλλη άκρη της γης και να μην ξέρουν τι να πουν και πώς να φερθούν στον διπλανό τους. Να έχουν τόσα υλικά πράγματα κι όμως να αισθάνονται ότι τους λείπουν τα πάντα. Αντί να παίζουν και να χαίρονται τη ζωή. να έχουν τόση ανασφάλεια και τόσο θυμό μέσα τους.
Φταίει κι ο τρόπος που τα μεγαλώσαμε; Εμείς είμαστε αναθρεμμένοι πιο αυστηρά και περιορισμένα. Αποποιηθήκαμε όμως τις διδαχές των δικών μας γονιών που τις θεωρήσαμε καταπιεστικές και υιοθετήσαμε καινούργια πρότυπα. Και τι καταφέραμε; Τα παιδιά μας έμαθαν πως η ζωή είναι μια γιορτή που έγινε για να είναι αυτά οι μόνιμοι βασιλιάδες του χορού. Ποτέ δεν τους είπαμε πως θα αντιμετωπίσουν στην πορεία δυσκολίες και πράγματα που δεν θα τους αρέσουν. Ποτέ δεν τους είπαμε όχι. Όταν συζητούσαμε τα προβλήματα της οικογένειας τα στέλναμε έξω να παίξουν, γιατί δεν έπρεπε να τα στεναχωρήσουμε. Κι έτσι τα κάναμε ανίκανα να βιώσουν μια κρίση, ,μια κακοτυχία. Αντί να τους δείξουμε πως ότι κι αν συμβεί μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και με δύναμη χαρακτήρα, τα βγάλαμε έξω από τα προβλήματα. Κι έτσι ενήλικες τώρα πια, δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν όσα τους συμβαίνουν. Οι κρίσεις πανικού και ο φόβος είναι η κυρίαρχη αίσθηση τους, πλέον. Αντί για να τους δώσουμε φτερά, τους δέσαμε αλυσίδες στα πόδια.
Και τώρα στον καιρό της κρίσης προστέθηκε κι η αναδουλειά. Τα πτυχία τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά αν δεν μεταναστεύσουν, κρεμιούνται στους τοίχους των πατρικών σπιτιών. Τι αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό θάχουν αυτοί οι νέοι που δεν μπορούν να δουλέψουν και πρέπει για λόγους βιοπορισμού να ζουν υποχρεωτικά με τους μεγαλύτερους; Με τι προσόντα θα κάνουν οικογένεια και θα γεννήσουν νέους ανθρώπους;
Η φιλενάδα όμως με επαναφέρει στη τάξη. Οι νέοι μου επισημαίνει έχουν μεγάλη ικανότητα προσαρμογής. Θα το δουν πως τα δεδομένα είναι πλέον αυτά τα συγκεκριμένα και θα βρουν εναλλακτικούς τρόπους επιβίωσης.
Ναι, ναι έχει δίκιο. Θα μάθουν, με δύσκολο τρόπο είναι αλήθεια, μα φτάνει να θέλουν και θα μπορέσουν όλα να τα φέρουν στα μέτρα τους. Φτάνει να πιστέψουν στον εαυτό τους και τις ικανότητές τους. Και θα τα καταφέρουν.
Μπεμπ. Α.
H επίσκεψη του Νορβηγού υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Vidar Helgesen στη Μυτιλήνη
Ο υπουργός επισκέφτηκε τα ιατρεία των Γιατρών του Κόσμου στην περιοχή ΚαραΤεπέ όπου μεγάλος αριθμός προσφύγων έχει καταφύγει σε πρόχειρα αυτοσχέδια καταλύματα διαπιστώνοντας τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων.
Ο υπουργός με την επίσκεψή του αυτή καθιστά γνωστό και αποδεκτό πως το κύμα μετανάστευσης δεν είναι μόνο θέμα Ελληνικό, αλλά Ευρωπαϊκό.
Τα μέλη του Δ.Σ. και η γενική διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου εργάζονται σε όλους τους τομείς μαζί με τους εθελοντές για να μπορέσει το κέντρο της Μυτιλήνης να αντεπεξέλθει στο συνεχώς αυξανόμενο αριθμό μεταναστών που κατακλύζει το νησί…
Επιασαν λοιπόν δουλειά στην αποθήκη του κέντρου στη Μυτιλήνη φροντίζοντας να τακτοποιηθούν και να ταξινομηθούν όλες οι προμήθειες που υπάρχουν για τους πρόσφυγες.
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή καθώς και όσους φροντίζουν αυτές οι αποθήκες να μην μένουν άδειες.
Τήλος:
Τουρίστας Γερμανός 74 ετών λιποθυμά σε δύσβατη περιοχή από θερμοπληξία. Οι Γιατροί του Κόσμου βοηθούν στη μεταφορά ως το όχημα με τα χέρια.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΓτΚ)
Ευχαριστούμε για τη χορηγία ιατρικών αναλωσίμων από τη γερμανική εταιρεία Action medeor για τη δράση των Γιατρών του Κόσμου στα νησιά Μυτιλήνης και Χίου.
Tο διάστημα από 3 Αυγούστου – 7 Αυγούστου παρέμεινε ανοικτή η κοινωνική υπηρεσία του Ανοικτού Πολυϊατρείου Χανίων.
Συγκεκριμένα 10 άτομα προσήλθαν στην κοινωνική υπηρεσία, ενώ οι χώρες καταγωγής είναι:
ΕΛΛΑΔΑ: 4
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: 1
AΛΒΑΝΙΑ: 1
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ: 1
ΣΥΡΙΑ: 1
ΑΙΓΥΠΤΟΣ: 2
ΣΥΝΟΛΟ: 10
Το τμήμα Χανίων των Γιατρών του Κόσμου τροποποιεί το ωράριο λειτουργίας για τον μήνα Αύγουστο.
Εως 31 Αυγούστου θα λειτουργεί μόνο το διοικητικό και κοινωνικό τμήμα του γραφείου και το ωράριο θα είναι
Εως 17 Αυγούστου 9 π.μ. – 5 μ.μ.
Από 17 έως 26 Αυγούστου 9 π.μ. – 1 μ.μ.
Από 27 έως 31 Αυγούστου 9 π.μ. – 5 μ.μ.
Το τμήμα Χανίων σας εύχεται καλό καλοκαίρι.
