«Δεν έχεις δει πιο χαρούμενα παιδιά απ’ ότι στην Αφρική. Ποτέ δεν κλαίνε»
Μου έλεγε προ πολλών ετών ένας φίλος μεγαλωμένος στην τότε αποικιακή Ροδεσία, τη σημερινή Ζιμπάμπουε. Τον άκουγα με ορθάνοιχτα αυτιά και μάτια. Τα λόγια του με ταξίδευαν σε μια σφαίρα αλλιώτικη, ανακατεύονταν με διαβάσματα, εικόνες, κινηματογραφικές ταινίες και συνέθεταν έναν κόσμο εξωτικό και μαγικό. Τι ωραία που θα ήταν εκεί. Να βλέπεις τα ζώα που μόνο σε βιβλία τα γνώριζες. Να ζεις σ’ ένα ατέλειωτο καλοκαίρι. Να βλέπεις τόσο παράξενους κι ενδιαφέροντες ανθρώπους, όσο τους ήρωες των μυθιστορημάτων που διάβαζες. Στολισμένους με δέρματα και δόντια αγρίων ζώων και χαραγμένο το πρόσωπο και το σώμα με τατουάζ. Και να βλέπεις μόνο γελαστά παιδιά. Τι τόπος! Τι παράδεισος! Πόσο ήθελα να τον γνωρίσω από κοντά!
Και τόφερε έτσι η τύχη, ώστε να ταξιδέψω τα τελευταία χρόνια στην ήπειρο αυτή. Όχι μόνο στην αρκετά εξευρωπαϊσμένη βόρεια πλευρά της μα και στην υποσαχάρεια Αφρική. Στην καρδιά της σαν να πούμε. Ακόμα και σε ένα ταξίδι ολιγοήμερο οι εικόνες και οι εντυπώσεις είναι καταλυτικές, αναπάντεχες, απίστευτες. Πέρα από κάθε περιγραφή.
Ναι, συναντάς μεγάλα ζώα, προστατευμένα μέσα σε πάρκα αφού έξω παραμονεύουν παντός είδους λαθροκυνηγοί και λαθρέμποροι. Μόνο που πρέπει να έχεις τον νου σου να μη βρεθείς στον δρόμο τους, γιατί αν σε πλησιάσουν δεν θα είναι για να τα χαϊδέψεις.
Ναι, είναι ένα ατέλειωτο καλοκαίρι μα τα κουνούπια και τα παντός είδους έντομα, ζουζούνια και σαυροειδή που συντηρεί η ζέστη μαζί με τις αντίστοιχες αρρώστιες, υπάρχουν κι αυτά μαζί. Μεγάλο πλήγμα αυτό για ευαίσθητες κυρίες που έχουμε μάθει να ζητούμε βοήθεια για να εξολοθρεύσουμε ακόμα και μια συνηθισμένη απλή οικιακή κατσαρίδα.
Ναι, οι άνθρωποι είναι εξωτικοί έτσι όπως τους έχουν τα περιοδικά, μα τα ωραία ανάγλυφα τατουάζ τα απόκτησαν χαράσσοντας το δέρμα τους με σκουριασμένα ξυραφάκια που τις πιο πολλές φορές τους οδηγούν μέχρι και τον θάνατο.
Και ναι, τα παιδιά στην Αφρική φαίνονται γελαστά και χαρούμενα. Κουρνιασμένα μέσα σένα πανί στην πλάτη της μητέρας τα μικρότερα ή φωνάζοντας και κυνηγώντας τους παράξενους άσπρους ανθρώπους που τα φωτογραφίζουν μανιωδώς τα μεγαλύτερα, ποτέ δεν τα βλέπεις να κλαίνε. Απαιτούν μόνο να τους δώσεις το πλαστικό μπουκάλι νερού που είσαι έτοιμος να πετάξεις στα σκουπίδια. Γιατί γι αυτά το ευτελές αυτό πράγμα, είναι πράγμα χρειαζούμενο. Βλέπεις τα περισσότερα είναι επιφορτισμένα να προμηθεύουν την οικογένεια με νερό. Και μη φανταστείτε ένα σπίτι έστω και φτωχικό με υδραυλική εγκατάσταση. Μιλάμε για καλύβες σκεπασμένες με κλαδιά δέντρων. Και το νερό στην καλύτερη των περιπτώσεων το βρίσκουν σε καμιά αντλία μέσα στο χωριό. Ή στην χειρότερη σε κάποιο ποτάμι ή λίμνη 2 με 3 ώρες περπάτημα μακριά τους.
Ναι, τα παιδιά στην Αφρική δεν κλαίνε. Μόνο σε κοιτάζουν με κείνα τα τεράστια απορημένα μάτια πάνω από την φουσκωμένη πρησμένη κοιλιά που φανερώνει την πείνα και τον υποσιτισμό.
Ναι, τα παιδιά στην Αφρική είναι χαρούμενα. Όλη μέρα παίζουν. Τι άλλο να κάνουν αφού σε πάρα πολλές περιοχές δεν έχουν ούτε σχολεία ούτε δασκάλους; Η γνώση, με όσα συνεπάγονται απ’ αυτήν, την επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο και την εξέλιξη των ατόμων και της κοινωνίας, είναι γι αυτά αποκλεισμένη.
Ναι τα παιδιά στην Αφρική είναι χαρούμενα. Τα ίδια δεν το ξέρουν μα το προσδόκιμο όριο της ζωής τους είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων από 45 ως 50 χρόνια που θα τα περάσουν δύσκολα μη έχοντας τίποτα από όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα. Ούτε μόρφωση, ούτε περίθαλψη, ούτε περίσσιο φαγητό, ούτε νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Κι αυτά σε όσα μέρη δεν έχουν πόλεμο. Γιατί εκεί που μαίνονται διάφοροι πόλεμοι τα παιδιά χρησιμοποιούνται ως εργαλεία. Ως στρατιώτες, είτε ως πόρνες στρατιωτών. Είτε με όποιον άλλον διεστραμμένο τρόπο θα σκεφτεί το μυαλό των πάντα ευρηματικών εμπολέμων.
Γιατί ξέρετε η Αφρική είναι μια ήπειρος πλούσια. Μόνο που οι Αφρικανοί είναι πολύ φτωχοί και οι διάφοροι πρώην και νυν αποικιοκράτες απέραντα πλούσιοι και ευκατάστατοι.
Κι αναλογίζομαι από τότε που ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο αυτό, τον γοητευτικό, τον παράξενο, τον εξωτικό και συνάμα εξαθλιωμένο και πεινασμένο. Δικαιούμαστε εμείς, οι χορτάτοι από την άνεση του καναπέ και με το κοντρόλ της τηλεόρασης στο χέρι που μας στερεί χρόνο σκέψης και προβληματισμού και που μας καθοδηγεί στρεβλά να παραπονιόμαστε γιατί δεν μπορούμε να αγοράσουμε φιρμάτη τσάντα ή δεύτερο αυτοκίνητο;
Δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε γιατί η κρίση μας στέρησε πράγματα και απολαβές τη στιγμή που η τύχη έχει στερήσει κάποιους άλλους πολλούς συνανθρώπους μας από την πρόσβαση σε αγαθά που για μας είναι αυτονόητα και δεδομένα όπως ο ηλεκτρισμός, το νερό, το διαδίκτυο; Και από υπηρεσίες όπως η μόρφωση και η περίθαλψη;
Και ναι, η Αφρική είναι ένας πραγματικός επίγειος κήπος της Εδέμ. Μα όπως συμβαίνει σε όλους τους παραδείσους ανάμεσα στους θάμνους και τα δέντρα κρύβεται πάντα ένα φίδι, έτοιμο να τον καταστρέψει.
5 Δεκεμβρίου | Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού
H 5 Δεκεμβρίου είναι ημέρα αφιερωμένη στους εθελοντές και στο έργο που προσφέρουν καθημερινά, διαθέτοντας χρόνο, επιστημονικές γνώσεις, εργασία, φαντασία, κόπο και δημιουργικότητα σε μια οργανωμένη προσπάθεια με σκοπό να συμβάλλουν ενεργά στην καλυτέρευση της κοινωνίας. Άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους, που όμως τους ενώνει κοινός στόχος και κοινό κίνητρο να βοηθήσουν τον συνάνθρωπό τους και να είναι οι ίδιοι ενεργά μέλη της κοινωνίας.
Οι Γιατροί του Κόσμου, η οργάνωση που βασίζεται πάνω στον εθελοντισμό, ευχαριστεί ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΗΣ που εδώ και 25 χρόνια δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους αδιάλειπτα με ανιδιοτέλεια και αλληλεγγύη, προσπαθώντας από κοινού για έναν κόσμο χωρίς κοινωνικούς και οικονομικούς αποκλεισμούς με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα σε μία κοινωνία ειρήνης και δικαιοσύνης.
Την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου “Παγκόσμια Ημέρα του ΑIDS” μέλη εθελοντές των Γιατρών του Κόσμου παρευρέθηκαν στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου που ενημέρωσαν τους φοιτητές/ τριες, τους διδάσκοντες και το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου για το πρόγραμμα “Δημόσια Υγεία: Πρόληψη, Εξέταση, Υποστήριξη” που υλοποιείται από το πολυϊατρείο μας. Την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου εθελοντές ενημέρωσαν τους μαθητές/τριες του Δημοτικού Σχολείου των Εκπαιδευτηρίων Θεοδωρόπουλου για το έργο των Γιατρών του Κόσμου όπως και για τις δράσεις του τμήματος.
Tα στατιστικά ιατρείου από 30/11 έως 4 Δεκεμβρίου είναι
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΕΛΛΑΔΑ 28
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 15
ΜΑΡΟΚΟ 4
ΣΥΡΙΑ 6
ΑΛΒΑΝΙΑ 4
ΓΕΩΡΓΙΑ 2
ΠΟΛΩΝΙΑ 1
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 1
ΣΥΝΟΛΟ 61
