Επιμέλεια στήλης: Ελευθερια Μουλουδακη
Μέρες που είναι, σκεφτόμουν, ότι ταιριάζει να γράψω ένα κείμενο με ευχές. Να σας ευχηθώ για χαρούμενες γιορτές και ευτυχισμένο καινούργιο χρόνο.
Μέσα στα χρόνια της κρίσης οι ευχές είναι πολυτιμότερες από ποτέ γιατί δίνουν ελπίδα. Ελπίδα για καλύτερες μέρες. Και εμείς που βιώνουμε τ’ αποτελέσματα αυτής της κατάστασης θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα γυρίσουμε στις πρωτύτερες μέρες όπου είχαμε δουλειές, ασφάλεια, χρήματα και πολλά υλικά αγαθά.
Έπεσα τότε πάνω στη φιλενάδα που μου είπε: – Τι; θες να γράψεις για τους αχάριστους ανθρώπους; Θα χαλάσεις μόνο το μελάνι του στυλό σου.
– Τι εννοείς; τη ρώτησα.
– Θα γράψεις γι’ αυτούς που, ενώ έχουν πολλά, δεν το αναγνωρίζουν, γκρινιάζουν και χτυπιούνται πως θέλουν κι άλλα;
Με έβαλε σε σκέψεις η κουβέντα αυτή, αλλά την προσπέρασα εύκολα. Μετά περιδιαβαίνοντας στο διαδίκτυο έπεσα σε φωτογραφίες του βραβευμένου Έλληνα φωτογράφου Γιάννη Μπεχράκη και είδα:
Γονείς αλλόφρονες να προσπαθούν να σηκώσουν τα παιδιά τους πάνω από τα κύματα. Να προσπαθούν να τα σώσουν από τη θάλασσα που και οι ίδιοι δεν την ξέρουν καλά. Να προσπαθούν να ζεστάνουν τα μικρά κορμάκια. Ένας κουβάλησε το μωρό του μέσα σε μια τσάντα ταξιδιού. Ο άλλος το κοίμισε μέσα στο χαρτόκουτο. Άλλοι λιγότερο τυχεροί θρηνούν τη νεαρή ζωή που πήρε νωρίς ο θάνατος.
Παιδιά να κλαίνε σπαραχτικά και να ψάχνουν απεγνωσμένα τους γονείς τους μέσα στους αστυνομικούς και τους συνοριοφύλακες που τους απαγορεύουν τη διέλευση.
Νεαρούς πρόσφυγες γονατιστούς μπροστά στην εξουσία των ένστολων αστυνομικών να παρακαλούν…
Ανθρώπους έξω από τα αντίσκηνα της προσφυγιάς να προσπαθούν να ζεσταθούν και να βρουν τον δρόμο για ένα καλύτερο αύριο.
Εικόνες που έχουν γίνει πια μέρος της καθημερινότητάς μας. Κι άλλες κι άλλες.
Τη γιαγιά στο γηροκομείο που κρατούσε το χέρι του αγνώστου που τη χαιρέτησε και παρακαλούσε για λίγη ακόμα ανθρώπινη επαφή.
Τον άνθρωπο που έψαχνε στα σκουπίδια απεγνωσμένος για λίγο φαγητό που κάποιοι χορτάτοι είχαν πέταξαν.
Το παιδάκι με το μαδημένο από τις χημειοθεραπείες κεφάλι που έκανε βόλτα στους διαδρόμους του νοσοκομείου σέρνοντας μαζί και το σταντ με τον ορό.
Τα σκεφτόμουν όλα αυτά και αντιλήφθηκα ξανά πόσα λίγα πράγματα είναι στ’ αλήθεια σημαντικά για την ευτυχία μας.
Χρόνια πολλά συμπολίτες με υγεία και ανθρώπους που αγαπάμε γύρω μας.
Κι αν ο καινούργιος χρόνος φαίνεται να κουβαλά και τα προβλήματα του παλιού, μην σκιαχτείτε, μην το βάλετε κάτω. Μην μιζεριάζετε. Αναγνωρίστε τα πλεονεκτήματά και τις δυνατότητές σας. Έχουμε τη δύναμη να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα πράγματα και να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, αποδοτικότερη και πλουσιότερη.
To Σάββατο 19 Δεκεμβρίου στην πλατεία της κεντρικής αγοράς της πόλης μας στήθηκε ένα ιδιαίτερο δένδρο, ένα δένδρο με ιστορία και σκοπό, ένα δένδρο αγάπης που αντί για λαμπερά χριστουγεννιάτικα στολίδια, στολίστηκε με κουτιά από γάλα… γάλα που θα διατεθεί σε κάθε παιδί που έχει ανάγκη…
Τα 6.500 κουτιά γάλακτος που εσείς όλοι προσφέρατε με αγάπη είναι μια εγγύηση πως κανένα παιδί δεν θα μείνει χωρίς ένα ποτήρι γάλα…
Ευχαριστούμε όλους εσάς από καρδιάς που βοηθήσατε για τη δημιουργία αυτού του υπέροχου δένδρου…
To τμήμα Χανίων των Γιατρών του Κόσμου σας εύχεται
Καλές γιορτές και
ευτυχισμένο το νέο έτος!
Oι Γιατροί του Κόσμου ευχαριστούν
Τους μαθητές της Στ’ τάξης Δημοτικού Σχολείου Βαρυπέτρου για τη δωρεά των 150 ευρώ για την ενίσχυση των δράσεων του τμήματος Χανίων.
Την καλή φίλη Σ.Β. για τη δωρεά 150 ευρώ για την ενίσχυση των δράσεών μας.
Tα στατιστικά ιατρείου από
14/12/2015 έως 18/12/2015 είναι:
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΕΛΛΑΔΑ 28
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 10
ΑΛΒΑΝΙΑ 9
ΣΥΡΙΑ 5
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 3
ΜΑΡΟΚΟ 3
ΣΕΡΒΙΑ 2
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 1
ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ 1
ΙΤΑΛΙΑ 1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 1
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΓΕΩΡΓΙΑ 1
ΑΡΜΕΝΙΑ 1
ΤΥΝΗΣΙΑ 1
ΣΥΝΟΛΟ 68
