Καθαρά Δευτέρα. Στα Χανιά βρέχει από χθες. Τσαλαβουτάμε στα νερά, αλλά η διασκέδαση, διασκέδαση. Το καρναβάλι αλώβητο αν και μουσκεμένο. Βρέχει και στα σύνορα στους πρόχειρους καταυλισμούς που κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται, άθελά τους, γιατί οι ισχυροί της γης αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι πολέμου στη χώρα τους.
Τα τελευταία νέα λένε πως κάποιοι από τους εγκλωβισμένους στην Ειδομένη αποφάσισαν ν’ αψηφήσουν τις διαταγές, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να διασχίσουν τα μέτρα που χωρίζουν τη χώρα μας με τη γείτονα που έχει κλείσει τα σύνορά της.
Η επόμενη ενημέρωση μιλά για νεκρούς πρόσφυγες στην Ελληνοσκοπιανή μεθόριο. Αλλο ένα όνειρο μισό, άλλη μια προσπάθεια ατέλειωτη. Οι υπόλοιποι πρόσφυγες “συνωστίζονται” στις λάσπες. (Θυμάστε κι εμείς “συνωστιζόμαστε” πριν από ένα αιώνα περίπου στην ακτή της Σμύρνης). Προσπαθούν να στεγαστούν για να μη βρέχονται στα πάνινα αντίσκηνα και να ζεσταθούν με τις λίγες κουβέρτες που φτάνουν ως εδώ από την καλοσύνη των αναγκεμένων συμπολιτών μας. Στις εικόνες που έχουν γεμίσει τις ζωές μας τον τελευταίο καιρό, είδα στ αποκαΐδια μίας αυτοσχέδιας φωτιάς, ανάμεσα στα λίγα ξύλα και τα ίχνη από ένα λούτρινο αρκουδάκι. Θυσία για να ζεστάνει το παιδί που το ’φερε από τη μακρινή πατρίδα και ενθύμιο αλλοτινών ευτυχέστερων στιγμών.
Θυμάμαι συχνά την ωραία χώρα με τους χαρούμενους και φιλόξενους ανθρώπους που συνάντησα πριν περίπου μια δεκαετία στο ταξίδι μου στην περιοχή αυτή. Δεν ξεχνώ ένα μεσημέρι μέσα σε ένα σουκ στο Χαλέπι το αφεντικό, εν μέσω αγοραπωλησιών και παζαριών, να μοιράζεται μαζί μας ένα πλουσιότατο δίσκο με φαγητά και τσάϊ. Γιατί η ώρα αυτή ήταν, λέει, η ώρα της φιλοξενίας και όχι του εμπορίου. Συχνά αναπολώ αυτόν τον ευγενικό άνθρωπο κι αναρωτιέμαι τι να κάνει. Ήταν και ο γιός του στο μαγαζί, παλικάρι γύρω στα εικοσιπέντε. Τι να γίνονται άραγε. Έλπιζα μέχρι πρότινος πως θα τα κατάφερναν να επιβιώσουν μεσ’ την πόλη τους. Μα τότε είδα το βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο για τη χώρα αυτή. Και κάθε ελπίδα μου χάθηκε. Το μόνο που βλέπεις τελικά είναι ερείπια. Μόνο οι πέτρες έχουν μείνει πια. Και κάποια φαντάσματα ανθρώπων. Γιατί όπως έμαθα πάλι από τον τα πάντα γνωρίζοντα ιστό, οι προμήθειες τροφίμων και νερού που στέλνονται προς τις κατεστραμμένες πόλεις είναι ελάχιστες ως ανύπαρκτες. Ώστε να γίνεται επιτακτική η εγκατάλειψη της χώρας και της εστίας σου.
Γιατί δεν κάθονται στον τόπο τους να πολεμήσουν αντιτείνει ο δικηγόρος του διαβόλου. Γιατί δεν κάθονται να υπερασπίσουν τα ιερά και τα όσιά τους; Στη Συρία επιχειρούν, λένε πάλι τα μέσα ενημέρωσης, δέκα τέσσερεις δυνάμεις μαζί με τον πρόεδρο της χώρας και το ισλαμικό χαλιφάτο.
Και τέλος έρχεται η απλοϊκή μα τόσο σωστή απάντηση. Κανείς δεν θα έφευγε από τον τόπο του αν είχε μια μικρή έστω ελπίδα να βελτιωθούν τα πράγματα. Κανείς δεν θα εγκατέλειπε την εστία του, δεν θα έβαζε τα παιδιά και την οικογένειά του σε τέτοιους κινδύνους, αν δεν αντιλαμβανόταν ότι το πίσω είναι χειρότερο από το μπρός.
Σκέφτομαι πως η χώρα αυτή καταστράφηκε γιατί κάποιοι αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι γεωπολιτικής και μάλλον δεν τους βγήκε ακριβώς όπως το είχαν σχεδιάσει. Κάτι ξέχασαν, κάτι δεν υπολόγισαν καλά και ο λογαριασμός δεν τους βγήκε όπως περίμεναν. Αλλά με σοκάρει το γεγονός ότι οι κυβερνήτες αυτοί της νέας τάξης πραγμάτων, μοιάζει να έχουν κάνει τον κόσμο ένα παιχνίδι. Μια μπάλα που την κλωτσούν από δω κι από κει. Δεν φαίνεται όμως να σκέπτονται και να υπολογίζουν τις ανθρώπινες απώλειες. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα οικονομικά κέρδη. Από τα 23 εκατομμύρια που ζούσαν στην Συρία τα 13,5 έχουν πληγεί ή εκτοπιστεί. (χώρια οι νεκροί). Νοιάζεται κανείς, πέρα από τον απλό κόσμο, γι αυτούς;
Και κανείς βέβαια δεν μιλά για την ταμπακέρα.
Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος; (πότε θα επιτρέψουν οι ισχυροί της γης και τα οικονομικά τους συμφέροντα, να τελειώσει ο πόλεμος;)
Ποια χώρα θα είναι το πιόνι που θα αποφασίσουν να παίξουν στο επόμενο παιχνίδι τους; Ποιος θα είναι ο τυχερός που θα αποφασίσουν να αναμορφώσουν μελλοντικά;
Μπεμπ. Α.
Η μεγάλη οικογένεια των εθελοντών των Γιατρών του Κόσμου δεν αποτελείται μόνο από Έλληνες. Μαζί μας φίλοι εθελοντές από άλλες χώρες που αρχικά ήρθαν ως εξυπηρετούμενοι ασθενείς, μας γνώρισαν αναγνώρισαν τη δράση μας και έγιναν μέλη στηρίζοντας τις δράσεις του τμήματος Χανίων. Ο Ραντουάν είναι κυρίως φίλος πέρα από εθελοντής και που στη ημερίδα της οργάνωσης όπου υπάρχουν άνθρωποι μίλησε, άνοιξε τη ψυχή του ξεδίπλωσε τις πτυχές του εθελοντισμού όπως τον νιώθει.
Ε.Μ
Θα σας πω πώς νιώθω εγώ σαν εθελοντής στους Γιατρούς του Κόσμου στα Χανιά.
Ο εθελοντισμός δεν είναι οίκτος
Ο εθελοντής ξέρει πως ζωή είναι χαρά, πως δεν πρέπει να είμαστε αδιάφοροι χωρίς να μιλάμε για ότι άσχημα συμβαίνουν γύρω μας.
Ευτυχώς βλέπουμε σε πολλά μέρη της γής σε διαφορετικούς πολιτισμούς τους ανθρώπους να γίνονται πιο ευαίσθητοι στα προβλήματα και να προσφέρουν.
Τόσα χρόνια που είμαι εθελοντής στους Γιατρούς του Κόσμου στα Χανιά έχω γνωρίσει καλούς ανθρώπους και όλοι μας προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καλό για αυτούς που χρειάζονται βοήθεια. Εγώ ως εθελοντής έχω μάθει από τους ΓΤΚ πολλά πράγματα που δεν ήξερα πριν και νιώθω σαν σπίτι μου όταν είμαι εκει.
Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε και εύχομαι να βρεθούμε ξανά σε στιγμές χαράς.
Ahdidou Redouane
Mία άλλη μέρα τελειώνει στην Ειδομένη και μαζί τελειώνει η υπομονή, των χιλιάδων εγκλωβισμένων εκει.
Πολλοί άνθρωποι έχουν αποφασίσει πως αυτή τη στιγμή πρεπει να εγκαταλείψουν τον καταυλισμό της λασπουριάς στην Ειδομένη που αργοπεθαίνουν και να κατευθυνθούν μαζικά προς τα σύνορα μέσα από τα βουνά η διασχίζοντας τα άγρια νερά του ποταμού αναζητώντας άλλους τρόπους να περάσουν, με παιδιά και μωρά στην αγκαλιά τους. Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους με τραγικό τρόπο… και η Ευρώπη κρατά αφτιά και μάτια κλειστά.
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Στην Καβάλα… με καθημερινή συμμετοχή ομάδας εθελοντών των Γιατρών του Κόσμου για τη στήριξη του προσφυγικού πληθυσμού που φιλοξενείται για σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι άνθρωποι είναι πολλοί, οι μισοί σχεδόν από αυτούς παιδιά.
Μπαλόνια, χώρος ανοιχτός, καλοκαιρία και πολλά παιδιά…. και το παιχνίδι ξεκινά.
Τα παιδιά τουλάχιστον, έχουν το παιχνίδι ως διέξοδο εκτόνωση και αφορμή για πολλά χαμόγελα.
Τα στατιστικά ιατρείου από 8 εως 11 Μαρτίου είναι
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΕΛΛΑΔΑ 24
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 15
ΣΥΡΙΑ 7
ΜΑΡΟΚΟ 6
ΑΛΒΑΝΙΑ 4
ΓΕΩΡΡΓΙΑ 3
ΣΕΡΒΙΑ 2
ΣΟΥΔΑΝ 2
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 1
ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ 1
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 1
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΣΥΝΟΛΟ 69
