Γιατί δεν μπορούσα να εννοήσω τη σκηνή που ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μου. Μια νέα κυρία περίμενε μαζί με δυο παιδιά καμιά δεκαριά χρονών στη διάβαση που οδηγούσε τους περιπατητές στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Με το που άναψε κόκκινο το φανάρι για τους πεζούς, βουτάει τα παιδιά από τα χέρια και τρεχάτη διασχίζει τον δρόμο αδιαφορώντας για τα αυτοκίνητα που μόνο από τύχη δεν τους χτύπησαν και τα θυμωμένα κορναρίσματα.
Μα καλά τι συμβαίνει με μας; τι μας κάνει να αδιαφορούμε για τη ζωή και την υγεία τη δική μας και των πιο αγαπημένων μας προσώπων; Δεν συνειδητοποιούμε τον κίνδυνο; Πιστεύουμε στην απέραντη τύχη μας;
Δεν μπορώ να απαντήσω. Δεν ξέρω να απαντήσω. Επειδή όμως το θέμα είναι τόσο μεγάλο, τόσο σοβαρό και θεωρώ ότι με ξεπερνά, σας μεταφέρω αποσπάσματα από μια συνέντευξη που έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου. Την έδωσε ο ειδικότερος από εμένα παλιός οδηγός αγώνων ταχύτητας Ιαβέρης.
…Μιλάω, έλεγε, για τον Ελληνα οδηγό, γι’ αυτόν που δεν έχει τον νου του, γι’ αυτόν που δεν φροντίζει, που δεν προσέχει τα πιο ανεκτίμητα πράγματα που έχει στη ζωή. Τη σωματική του ακεραιότητα, την οικογένειά του, την προσωπική του ευτυχία. Που οδηγεί απρόσεχτα και άσκεφτα που παραβιάζει νόμους και κανονισμούς…
Η Πολιτεία δεν μπορεί να δράσει γιατί είναι ο ίδιος ο πολίτης. Το ίδιο συμβαίνει και με τα Μ.Μ.Ε. Προκειμένου να αποκτήσουν κοινό λένε αηδίες και αθλιότητες… λένε τώρα ότι δεν είναι πολιτικό το θέμα της γενοκτονίας στους δρόμους. Γιατί περί γενοκτονίας πρόκειται. Πολιτικό είναι ένα θέμα που αφορά άμεσα την κοινωνία. Το μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία των πολιτών είναι αυτό. Νεκροφιλάμε τα παιδιά μας… φορά κανείς από όλους αυτούς κράνος ή ζώνη; Ωραία παραδείγματα αυτά για τα παιδιά.
Επειδή εγώ όμως δεν μπορώ να φτιάξω 10.000.000 παγκόσμιους πρωταθλητές που να συμπεριφέρονται σωστά, προσπαθώ να φτιάξω 10.000.000 καλούς ανθρώπους που δεν θέλουν να κλείσουν το σπίτι τους, να αφήσουν τα παιδιά τους ορφανά ή τους γονείς τους σε μεγάλη δυστυχία. Αναζητώ αυτούς που σέβονται τους συμπολίτες τους που έχουν έτσι και αλλιώς τα ίδια δημοκρατικά δικαιώματα με τους ίδιους.
…Είτε πάρεις το δίπλωμα με βύσμα είτε όχι, το κριτήριο επιλογής της οδηγικής ικανότητας είναι για κλάματα. Το παρκάρισμα, το ξεκίνημα σε ανηφόρα με πρώτη και η οπισθογωνία δεν κρίνουν οδηγούς. Βγάζουν παρκαδόρους. Το τραγικό όμως δεν είναι η απόκτηση διπλώματος. Είναι ότι όταν πιάσουν κάποιον που έχει περάσει τρεις φορές με κόκκινο, δηλαδή έχει κάνει τρεις απόπειρες φόνου, αντί να τον κλείσουν στο ψυχιατρείο τον επαναφέρουν στο Υπουργείο Μεταφορών για να ξανακάνει… παρκάρισμα και… σταμάτημα – ξεκίνημα.
Στην παραβίαση ερυθρού σηματοδότη το πρόστιμο είναι 700 ευρώ και έχεις, 50% έκπτωση και κόντρα έκπτωση αν πληρώσεις πιο νωρίς και άτοκες δόσεις κ.λπ. Και συμπληρώνω και εγώ. Να τους δώσουμε τότε και μερικά δώρα από παιχνιδάδικα και στα 10 κόκκινα φανάρια να δίδεται δωρεάν ένα αναπηρικό καροτσάκι και μία κάσα. Ενα από τα δύο θα τα χρειαστεί σίγουρα. Ο ανασφάλιστος εργαζόμενος κοστολογείται στα 10.500 ευρώ. Και ρωτώ. Εχεις παιδί, πώς το προτιμάς, ανάπηρο ή ανασφάλιστο; Η ιδιότητα του ανασφάλιστου στοιχίζει 10.500, η άλλη 700 μείον το 50% της έκπτωσης. Μιλάμε για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Αρα το μόνο που μπορεί να σταματήσει τον Ελληνάρα, που δεν φοβάται ποτέ για τη ζωή και την ακεραιότητά του, είναι το άδειασμα του πορτοφολιού. Ο Ελληνας πιστεύει αφενός ότι δεν θα συμβεί ποτέ στον ίδιο και αφετέρου ότι είναι… θεϊκός οδηγός.
Εγώ ανάμεσα σε άλλα μέτρα θα επέβαλα σποτάκια, ομιλίες, σποτάκια, ομιλίες συνέχεια, με το ζόρι. Τα δικά μου video κάνουν 5.000.000 προβολές. Δηλαδή 5.000.000 Ελληνες ενδιαφέρθηκαν για το θέμα για το οποίο οι πολιτικοί πιστεύουν ότι δεν πουλάει. Τραγική έκφραση. Να σου λένε ότι δεν πουλάει ο θάνατος ενός παιδιού. Στο εξωτερικό παίζουν εδώ και 50 χρόνια σοκαριστικά σποτάκια, κόβονται τα πόδια σου όταν τα βλέπεις. Τα βάζω στα παιδιά στα σχολεία που μιλάω. Πρέπει να μπαίνει στο σπίτι η απόγνωση που δεν θέλεις να βιώσεις. Σε ζώνες υψηλής τηλεθέασης, όχι το βράδυ μαζί με τσόντα. Το μίνιμουμ γι’ αυτήν την παράβαση (ερυθρού σηματοδότη) πρέπει να είναι 10.000 ευρώ. Είναι έγκλημα, κακουργηματική πράξη, χρειάζεται σύλληψη με χειροπέδες. Στέλνω μετά τον συλληφθέντα στο ΚΑΤ και το Ασκληπιείο Βούλας για κοινωνική υπηρεσία για έξι μήνες. Θα του δοθεί η ευκαιρία να δει τι έχουν πάθει άλλοι, λιγότερο τυχεροί από αυτόν. Θα δει γονείς που υπογράφουν για τον ακρωτηριασμό των παιδιών τους ή συγγενείς που παίρνουν τους ανθρώπους τους σε φέρετρα.
Η Ελλάδα σε 100 χρόνια πολέμων στα πεδία των μαχών έχασε 70.000 κόσμο. Σε 50 χρόνια με όπλο το αυτοκίνητο και οδηγό το… βλήμα έχουμε 140.000 θανάτους! Τους διπλάσιους! Συν 150.000 ζωντανοί – νεκροί που είναι καθηλωμένοι στο σπίτι με οξυγόνο κ.λπ., κενοτάφιο πραγματικό, συν 200.000 παραπληγικοί συν 2.000.000 βαριά τραυματίες συν 600 δισ. κόστος με βάση μελέτη αρμόδιας επιτροπής της Ε.Ε., το 400% του ΑΕΠ.
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο παλιός οδηγός αγώνων ταχύτητας. Ήταν χείμαρρος μαζί και καταπέλτης. Και θα σας προέτρεπα να αναζητήσετε τις συνεντεύξεις και τις ομιλίες του στο διαδίκτυο. Θεωρώ ότι μπορεί να μάθει κανείς πολλά και να διδαχθεί περισσότερα -ιδίως οι νεότεροι- ακούγοντάς τον και διαβάζοντάς τον.
Θα τελειώσω αυτό το κείμενο με τα λόγια του ίδιου ανθρώπου. Ακούστε τι απάντησε όταν τον ρώτησαν ποιον θεωρεί καλόν οδηγό.
Είναι, είπε, αυτός που το πρωί, όταν φεύγει από το σπίτι του για να πάει στη δουλειά του, κοντοστέκεται στην πόρτα και την αφήνει μισάνοιχτη. Θα καθίσει εκεί 2-3 δευτερόλεπτα και θα σκεφτεί πόσες αγκαλιές τον περιμένουν το απόγευμα. Ποια είναι τα παιδιά που θα σφιχθούν γύρω από τη μέση του… Αυτός, λοιπόν, που θα φροντίσει να ξαναφέρει το απόγευμα το λατρεμένο, τον ανεκτίμητο, πίσω στην οικογένειά του είναι ο καλός οδηγός.
Μπεμ. Α.
Μαθήτριες του 4ου Γυμνασίου Χανίων, συνοδευόμενες από την καθηγήτρια κα Χρύσα Κοντοχρήστου, επισκέφθηκαν το Πολυϊατρείο μας την Παρασκευή 8/4 και παρέδωσαν σημαντικό αριθμό φαρμάκων που συγκέντρωσαν στο σχολείο, με κοινή προσπάθεια όλης της σχολικής κοινότητας. Τις υποδέχτηκε η κοινωνική λειτουργός κα Κωνσταντίνα Κυριακοπούλου, η οποία τις ξενάγησε στους χώρους του Πολυϊατρείου.
Η κινητή μονάδα ΓτΚ στο Ηράκλειο
To 23ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης Σάββατο και Κυριακή υποδέχτηκε θερμά την ομάδα των Γιατρών του Κόσμου που πραγματοποίησε δωρεάν παιδιατρικούς και οδοντιατρικούς ελέγχους στα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας.
2o φεστιβάλ δημιουργικότητας, μια παράσταση ζωής, ένα πασχαλινό μπαζάρ από δημιουργίες της τρίτης ηλικίας στα Χανιά. Στις 16 και 17 Απριλίου στο Mega place το μεσημέρι 12 με 4 μ.μ.
Τα έσοδα στους Γιατρούς του Κόσμου…
