Στην κουβέντα πάνω με την εξαδέρφη, θυμηθήκαμε μαμάδες, θείες και γειτόνισσες. Λέγαμε πως οι περισσότερες μαζί με την έγνοια για τους ανθρώπους του σπιτιού είχαν αναλάβει και κάποιους συγχωριανούς κάποιους συμπολίτες που ήταν πιο ανήμποροι και τους έστελναν τακτικά πεσκέσια κατά την ανάγκη του κάθε ενός. Αλλο σακούλι για τη θεία που είχε τα παιδιά της κοντά, μα είχαν κακοπάει και άλλο κανίσκι πιο γενναιόδωρο για τον μοναχικό παππού που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και που δεν είχε κανένα να του σταθεί. Με διακριτικότητα πάντα να μην πληγωθεί κανενός η περηφάνια και αισθανθεί άσχημα. Ολα αυτά ήταν μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Κανείς δεν έκανε λόγο γι’ αυτό, κανείς δεν σχολίαζε πως κάτι λείπει από τα έχει του νοικοκυριού. Μόνο τα παιδιά έπιαναν την κίνηση μα η κάθε νοικοκυρά την έκανε τόσο φυσικά, τόσο αβίαστα, που κανένα δεν παραξενευόταν και όλα την έβρισκαν λογική κι αναμενόμενη.
Μνημονεύαμε τις άξιες αυτές γυναίκες και σχολιάζαμε πως όλη αυτή η κίνηση -το γνοιάσιμο για τον ανήμπορο για τον μη έχοντα, το γνοιάσιμο για τον διπλανό- ήταν μέσα στις αρχές που τις είχαν γαλουχήσει από τα μικράτα τους οι δικές τους οικογένειες.
Και συνεχίσαμε λέγοντας πως σήμερα την εποχή της παγκοσμιοποίησης έχει γίνει κανόνας το γνοιάσιμο μόνο για τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι προσέχουμε τα έχει μας και θεωρούμε πολύτιμο τον υλικό πλούτο. Τα τούβλα, τις πέτρες, τα σίδερα… Και τα λεφτά που τα αγοράζουν όλα αυτά. Οπότε που γνοιάσιμο για τον διπλανό τον ανήμπορο, τον μη έχοντα. Αισθανόμαστε ότι δεν μας αφορά το πώς περνά και αν έχει τα μέσα να ζήσει. Σχολιάζουμε αυτούς που βλέπουμε να τρώνε αποφάγια από τους κάδους απορριμμάτων, αλλά δεν ξέρω πόσοι κάνουμε μια κίνηση να τους δώσουμε ένα νόμισμα για να αγοράσουν κάτι φαγώσιμο ή πόσοι τους δίνουμε ένα πιάτο καθαρό φαγητό. Σήμερα θεωρώ ότι το ανιδιοτελές δόσιμο έχει ξεχαστεί. Κι αν καμιά φορά μας πιάσει το φιλότιμο και η καλοσύνη για τον διπλανό, μαζί με την καλή πράξη θα έρθουν και κάποιες δεύτερες σκέψεις. Καχυποψία, για το αν αξίζει να βοηθήσουμε τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Επίσης αν έχουμε κάτι να περιμένουμε σε ανταπόδοση της δικής μας καλής πράξης. Βλέπετε κυριαρχεί παντού η καχυποψία και το αλισβερίσι. Αν εγώ σου δώσω κάτι εσύ τι θα μου δώσεις για αντάλλαγμα; Και είσαι στ’ αλήθεια ανήμπορος ή παριστάνεις τον αβοήθητο, ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι;
Από την άλλη μεριά βλέπεις στις μέρες μας να πληθαίνουν οι εθελοντικές ομάδες και δομές που ασχολούνται με τους παντός είδους αναξιοπαθούντες και μη έχοντες.
Και συζητούσαμε πώς κάνουμε εθελοντισμό πολλές φορές όχι από την ιδέα της ανιδιοτελούς βοήθειας προς τον συνάνθρωπο και την κοινωνία μα για άλλους πιο πεζούς λόγους. Γιατί είναι της μόδας, γιατί στην εθελοντική εργασία βρίσκουμε διεξόδους σε προσωπικά προβλήματα για… για…
Αναλογίζομαι πώς δεν πειράζει από πού ξεκινάς. Ποια είναι τα κίνητρα του κάθε ενός μας. Φτάνει να έχεις συνέπεια στη συμπεριφορά σου. Φτάνει να θέλεις ειλικρινά να βοηθήσεις σε βάθος και όχι για το θεαθήναι.
Κάθε φορά που μιλώ για τέτοιου είδους πράγματα και ιδέες θυμάμαι τον τίτλο που είχε παλαιοτέρα ένα μαθητικό περιοδικό. «Κάτι αντί τίποτα» το ονομάτιζαν οι συντάκτες του. Την έβρισκα πολύ σοφή αυτήν την κουβέντα. Να βάλουμε κάτι, να δημιουργήσουμε κάτι, έστω και ελάχιστο, στην θέση του μηδενός. Υπάρχει κάτι καλύτερο;
Και υπάρχει καλύτερο μάθημα για τα παιδιά και τους νέους μας από το να μας βλέπουν να δημιουργούμε, να βοηθούμε και να συμπαραστεκόμαστε;
Μπεμπλιδάκη Αγγελική
Γιατροί του Κόσμου
Στο Ελληνικό φιλοξενούνται αρκετοί από τους πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας στα κέντρα φιλοξενίας ή όπως καλύτερα τα γνωρίζουμε ως “hot spots”.
Οι ανάγκες ιατρικής φροντίδας και παρέμβασης είναι πολλές και οι Γιατροί του Κόσμου καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών..
Ετσι στις 18 Αυγούστου εθελοντές γιατροί και εργαζόμενοι των Γιατρών του Κόσμου επισκέφθηκαν τον καταυλισμό Ελληνικού και προσέφεραν δωρεάν οδοντιατρική φροντίδα στους πρόσφυγες.
Βλέποντας τη φωτογραφία του μικρού παιδιού σοκαρισμένο, τραυματισμένο σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχουν λέξεις πιο κατάλληλες να περιγράψεις αυτή την εικόνα, όσες αυτές που ο Λουντέμης γράφει στο “ένα παιδί μετρά τα άστρα” και που μας θύμισε ο κ. Κανάκης.
«…Ο Μέλιος απ’ τη θέση του έμεινε στην αρχή άφωνος. Ύστερα, άρχισε σιγά – σιγά να καταλαβαίνει… Κάποιοι άνθρωποι, που δεν ήξερε ποιοι, ούτε για ποιο λόγο, σκάβανε ανάμεσα απ’ τους ανθρώπους χαντάκια, σήκωναν αξεπέραστα βουνά. Ποιοι ήταν και γιατί το κάνανε; Ένα μόνο καταλάβαινε. Οτι σ’ αυτή τη ζωή είχε ο καθένας τη θέση του, που δεν ήταν όμοια για όλους. Τώρα, ποιος ήταν αυτός που μοίραζε τις θέσεις; Μήπως ο Θεός; Μα οι μεγάλοι, εξόν απ’ τ’ άλλα τα κακά που κάνανε, κάνανε και τούτο: Φτιάξανε τον Θεό σύμφωνα με το μπόι τους και δεν περίσσευε Θεός για παιδιά.
Τού ‘ρθε να ξεφωνίσει. Να ξεφωνίσει την αδικία. Ύστερα έσφιξε τα χέρια του. Και τότε, για πρώτη φορά, ανακάλυψε ότι η μόνη δύναμη που μπορούσε να στηρίζεται ήταν μες στα χέρια του. Ήταν ο εαυτός του. Ο μικρός φτωχός εαυτός του. Κανένας άλλος…”
(Μ. Λουντέμη, “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα”, κεφ. 10ο)
Στις 26 Αυγούστου μία διαφορετική συναυλία για την αλληλεγγύη
Η Μονάδα Συμβουλευτικής Χανίων του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ σε συνεργασία με τα συγκροτήματα CORE THE BAND, Hide n Seek και Carl Axon and the Rocking Rebels διοργανώνει μουσική εκδήλωση στις 26 Αυγούστου και ώρα 9μ.μ. στον αύλειο χώρο του Γιαλί Τζαμί Χανίων. Σκοπός της συναυλίας είναι η συλλογή τροφίμων και η ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας γύρω από θέματα εξαρτήσεων.
Οι πολίτες που επιθυμούν να συνεισφέρουν μπορούν να φέρουν τρόφιμα μακράς διάρκειας, ζυμαρικά, όσπρια, λάδι, κονσέρβες, γάλα εβαπορέ, δημητριακά κ.α
Τα τρόφιμα που θα συγκεντρωθούν θα δοθούν στους Γιατρούς του Κόσμου Χανίων, στο κοινωνικό Παντοπωλείο Χανίων και στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό τοπικό τμήμα Χανίων.
Συνδιοργανωτής της συναυλίας είναι η Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. – Κ.Α.Μ.
19 Αυγούστου, παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπιστικής Δράσης.
Αφιερώνουμε αυτή την ημέρα σε εθελοντές και εργαζομένους στην ανθρωπιστική βοήθεια, που προσφέρουν και βοηθούν ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Από την πρώτη μας αποστολή το 1990 ώς τις σημερινές μας δράσεις, η προτεραιότητα μας παραμένει πάντοτε η ίδια. Να βρισκόμαστε στο πλευρό όσων έχουν ανάγκη.
ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΈΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΩΣ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΟΝΟ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΠΟ 9 ΕΩΣ 5 Μ.Μ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΚΤΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
