Ήρθε και φέτος το Πάσχα. Φάγαμε, ήπιαμε, διασκεδάσαμε, ξεχάσαμε για μια μέρα προβλήματα και βάσανα. Ήρθε το Πάσχα. Και πέρασε.
– Ευτυχώς που το Πάσχα είναι μια μέρα και περνά γρήγορα. Μου έλεγε προ καιρού μια γηραιά φίλη που τα τελευταία χρόνια έχει μετρήσει πολλές απώλειες κοντινών της ανθρώπων. Τα Χριστούγεννα είναι αυτά που δεν περνάνε με τίποτα. Μόλις τελειώσει η μια γιορτή έρχεται η άλλη. Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά, των Φώτων. Ανυπόφορα μου είναι. Καθόλου δεν τις θέλω αυτές τις μέρες τις γιορτινές, τόνιζε. Κάνουν την μοναξιά μου, πιο έντονη.
Την άκουγα προσεχτικά και κουνούσα το κεφάλι. Καταλάβαινα τι εννοούσε. Και δεν ήταν πως ήταν παντελώς μόνη της. Και παιδιά είχε και εγγόνια και καμπόσους συγγενείς. Ποτέ δεν την άφηναν μόνη της ειδικά τέτοιες μέρες. Μα αυτή εννοούσε πως δεν μπορεί να καταλάβει πια γιορτές και χαρές γιατί της έλειπε ο άνθρωπος που την έκανε να αισθάνεται ολόκληρη. Που την έκανε να αισθάνεται μονάδα. Όταν ήταν μαζί, παντού ήταν καλά. Κι ας είχαν χίλια δυο προβλήματα. Κι ας έπρεπε να καταστρώσουν επιτελικά σχέδια για το πώς θα πάνε και το πώς θα έρθουν. Για το πώς θα βολευτεί ο ταλαιπωρημένος και θα αιστανθεί καλύτερα. Παρεούλα βίωναν τις γιορτές και ό,τι τους προσφερόταν ήταν καλοδεχούμενο. Και ήταν δεδομένη η θέση τους στο οικογενειακό τραπέζι.
Και τώρα τα ίδια συμβαίνουν. Είναι καλοδεχούμενη στις χαρές και τις γιορτές. Μόνο που αυτή δεν αισθάνεται πια το ίδιο. Αυτή είναι που αισθάνεται λειψή. Πως παντού περισσεύει. Πως η κάλεση δεν είναι από καρδιάς αλλά από υποχρέωση. Και η μοναξιά μεγαλώνει τις ώρες και κάνει τις καλές μέρες ατέλειωτες.
Αναλογίζομαι πόσοι να νοιώθουν το ίδιο τέτοιες μέρες. Ότι η γιορτή και τα πανηγύρια δεν τους αφορούν.
Θαρρώ περισσότεροι από όσους νομίζουμε.
Είναι κι οι άλλοι. Αυτοί που δεν έχουν «που την κεφαλή κλίναι». Ούτε γι’ αυτούς είναι οι γιορτές, ημέρες χαράς κι ευχαρίστησης.
Κι εμείς οι υπόλοιποι; Παίρνουμε χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει δίπλα μας; Ψυχανεμιζόμαστε την ανάγκη των διπλανών για βοήθεια ή σαν την στρουθοκάμηλο χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο γιατί δεν θέλουμε να δούμε, να αντιληφθούμε; Και ικανοποιούμαστε με την δική μας μόνο γιορτινή διάθεση. Και για τους άλλους πέρα βρέχει.
Θέλω να πιστεύω πως όλοι μας καταλαβαίνουμε κάποια στιγμή στην ζωή μας, ότι οι χαρές και τα πανηγύρια είναι λειψά αν από αυτά λείπει ο σπουδαιότερος από όλους τους παράγοντες. Αν λείπουν οι άνθρωποι.
Αγγελική Μπεμπλιδάκη
Médecins du Monde Greece – Γιατροί του Κόσμου
Η πρόσφατη ετήσια έκθεση της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων του Council of Europe για τη Δράση κατά της Εμπορίας Ανθρώπων (Group of Experts on Action against Trafficking in Human Beings – GRETA) επισημαίνει την μεγάλη έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο της εμπορίας παιδιών στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με την έκθεση, τα παιδιά κατά μέσο όρο, αποτελούν το ένα τρίτο των αναγνωρισμένων θυμάτων της εμπορίας ανθρώπων και υπόκεινται σε διάφορες μορφές εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, καταναγκαστικής εργασίας, επαιτείας, κ.ά.
Η έκθεση αναδεικνύει, επίσης, τα σημαντικά κενά στην ταυτοποίηση, πρόληψη της εμπορίας παιδιών και την προστασία των θυμάτων στην Ευρώπη. Μεταξύ 2012 και 2015 4.361 παιδιά αναγνωρίστηκαν ως θύματα εμπορίας σε 12 ευρωπαϊκές χώρες. Πολλά άλλα, δυστυχώς, δεν έτυχαν προστασίας λόγω των κενών στις διαδικασίες ταυτοποίησης και εξασφάλισης κατάλληλης και ασφαλούς διαμονής.
Οι Médecins du Monde Greece – Γιατροί του Κόσμου μετέχουν στον Εθνικό Μηχανισμό Αναφοράς (Ε.Μ.Α./ NATIONAL REFERRAL MECHANISM) για την Αναγνώριση/ Ταυτοποίηση και Παραπομπή Θυμάτων (και πιθανολογούμεν ων θυμάτων) Εμπορίας Ανθρώπων (Ε.Μ.Α.) με σκοπό την έμπρακτη και ουσιαστική αρωγή των θυμάτων του trafficking, σε στενή συνεργασία με τον Greek National Rapporteur on Trafficking in Human Beings
http://www.coe.int/…/trafficking-of-children-experts-highli…
#DoctorsofTheWorld #MdM #COE #GRETA #Trafficking
Ο κόσμος μας φαίνεται να βάλλεται από κάθε συμφορά και τραγικά γεγονότα, πόλεμοι, διαμάχες, ακραία καιρικά φαινόμενα. Το γεγονός ενός νεου λιμού (αν και ο κίνδυνος δεν εξαλείφτηκε ποτέ) φαίνεται να διαβαίνει το κατώφλι στις χώρες Νιγηρία, Σομαλία, Νότιο Σουδάν και Υεμένη.
· Υπολογίζεται ότι περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου οι σοδειές έχουν πληγεί από την ξηρασία και τις συγκρούσεις, με τα ποσοστά υποσιτισμού να αυξάνονται διαρκώς, ιδιαίτερα των μικρών παιδιών.
Ως Γιατροί του Κόσμου εντείνουμε τις δραστηριότητες στην περιοχή. Απευθύνουμε έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα για την αποστολή άμεσα ανθρωπιστικής βοήθειας σε όσους πλήττονται από την ασιτία.
Μπες στο➜ http://mdmgreece.gr/dorees/kane-mia-dorea/ και στήρίξε τους πληθυσμούς που πλήττονται.
#UN #doctorsoftheworld #africa
Πρόσφυγες πωλούνται σαν σκλάβοι σε υπαίθριες αγορές της Λιβύης
Πιστέψαμε πράγματι πως η δουλεία ειχε ξεπεραστεί; Πως η ελεύθερη βούληση, η ανεξαρτησία η ελευθερία κάθε ατόμου προστατεύονταν ως αγαθό, ως αυτονόητο δικαιωμα στις μέρες μας;
Και ενώ ο κόσμος φαίνεται να παλεύει να σταματήσουν οι υποκινούμενοι από συμφέροντα πόλεμοι, οι διαμάχες κυριαρχίας, επιβολής, ένας άλλος κόσμος βρήκε έδαφος να ξεθάψει το πιο κερδοφόρο επάγγελμα, τη δουλεία. Ετσι μαθαίναμε πως στη Λιβύη οι πρόσφυγες από τη Δυτικη Αφρική αγοράζονται και πουλιούνται σε σκλαβοπάζαρα. Η διαπίστωση αυτή έγινε από τον διεθνή οργανισμό Μετανάστευσης ΔΟΜ των Ηνωμένων Εθνών.
Η κατάσταση είναι φρικτή. Όσο περισσότερο δραστηριοποιούμαστε με το ΔΟΜ στη Λιβύη, αντιλαμβανόμαστε ότι σχεδόν όλοι οι πρόσφυγες υπόκεινται σε αυτή τη διαδικασία», δήλωσε ο Μοχάμεντ Αμπντίκερ, επικεφαλής του ΔΟΜ για τις επιχειρήσεις και τη διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
Πρόκειται πλέον για μία πρακτική πλήρως διαδεδομένη, με αποτέλεσμα πρόσφυγες να πωλούνται ακόμα και κατά τις πρωινές ώρες σε υπαίθριες αγορές.
Σενεγαλέζος πρόσφυγας κατήγγειλε ότι αφού πωληθούν, οι πρόσφυγες μεταφέρονται σε αυτοσχέδιες φυλακές όπου δουλεύουν υποσιτισμένοι χωρίς αμοιβή. Τότε ζητείται ένα ποσό από τις οικογένειες των αιχμαλώτων για να τους απελευθερώσουν. Αν οι οικογένειες δεν μπορέσουν να δώσουν το ποσό, τότε οι αιχμάλωτοι μεταφέρονται σε μεγαλύτερες φυλακές όπου συνήθως σκοτώνονται από τους απαγωγείς τους.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ανατροπή του Καντάφι το 2011 έχει βυθίσει τη χώρα στο απόλυτο χάος. Όσοι πρόσφυγες κατάφεραν να φύγουν από τη Λιβύη ανέφεραν ότι έπεσαν θύματα διακίνησης, εκβιασμού και βίας.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αναφέρει ότι περίπου το 14% των προσφύγων που προσπαθούν να περάσουν τη Μεσόγειο πεθαίνουν. Ακόμα περισσότερο, η απροθυμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνάψει συμφωνία για το μεταναστευτικό, με χώρες όπως η Λιβύη, στοίχισε μόνο την περσινή χρονιά 5.000 ανθρώπινες ζωές.
Γιατροί του Κόσμου
O υπουργός Μεταναστευτικης πολιτικης Γιάννης Μουζάλας επισκέφτηκε το camp προσφύγων των Γιατρών του Κοσμου στη Ριτσώνα όπου ενημερώθηκε από το προσωπικό και το κλιμάκιο για θέματα και προβλήματα του καταυλισμού. Ο κ Μουζάλας που προέρχεται από την οικογένεια των Γιατρών του Κόσμου που επί 25 χρόνια υπηρέτησε τις ιδέες και τις αξίες του εθελοντισμού και προσφοράς, σίγουρα μπορεί να διακρίνει και να εντοπίσει τις προκλήσεις που αντιμετωπιζουν οι Γιατροί του Κόσμου στο πεδίο στη στήριξη των προσφύγων.
