Για μία ακόμη ημέρα
εργατιάς, για τους αγώνες και αγωνιστές για
τη δίκαιο ωράριο εργασίας και αμοιβή…
Σας λέει κάτι το όνομα Λούης the Greek; Ή το Λίο the Cretan. Όχι μην μπερδεύεστε δεν έχει σχέση με τον Νίκ the Greek. Ούτε με τζόγους και καζίνα. Ήταν συμπατριώτης μας όμως κι αυτός.
Ο Ηλίας Σπαντιδάκης από την Λούτρα του γειτονικού Ρεθύμνου έφυγε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1906, είκοσι χρονώ παλικάρι για την Αμερική. Όχι κατά πως μαρτυρείται, για την αναζήτηση καλύτερης ζωής αλλά λόγω του ανήσυχου και περιπετειώδους του πνεύματος. Ήταν εύστροφος, βιβλιοφάγος και ήθελε, λένε οι δικοί του, ν’ ανοίξει τα φτερά του. Φροντίζει να μάθει αγγλικά και με το που φτάνει στην Αμερική αλλάζει το όνομά του σε Λούης Τίκας. Το 1910 τον βρίσκουμε στο Κολοράντο στην πόλη Ντένβερ, πολιτογραφημένο Αμερικανό πολίτη, συνιδιοκτήτη πλέον ενός καφενείου. όπου βρίσκουν καταφύγιο οι περίπου 240 Έλληνες που ζουν και δουλεύουν στα κοντινά ορυχεία με 1,75 δολάρια, μεροκάματο δώδεκα ωρών. Από την αρχή ανέλαβε να τους βοηθήσει. Μια και ήξερε πολύ καλά τη γλώσσα διεκπεραίωνε τις υποθέσεις τους κι έστελνε τα εμβάσματά τους στην πατρίδα. Τα έβαλε επιπλέον με τον Έλληνα εργατοπατέρα της περιοχής που νεμόταν τη δουλειά των συμπατριωτών του και πουλούσε ρουφιανιές και εκδουλεύσεις στην εργοδοσία (οι Ελληνες πληρωνόταν με 1,75 αντί των 2,50 δολαρίων που έπαιρναν Ουαλοί και Γερμανοί).
Το 1912 ο Τίκας κλείνει το καφενείο, άγνωστο για ποιο λόγο και αρχίζει να δουλεύει στα ανθρακωρυχεία της περιοχής. Οι συνθήκες δουλειάς είναι άθλιες. Η εργοδοσία ενοικιάζει στους εργαζόμενους σπίτι σε οικισμούς της εταιρείας και τους πληρώνει με κουπόνια που εξαργυρώνονται μόνο στα δικά της μαγαζιά. Ακόμα και για γιατρό πηγαίνουν σ’ αυτόν που ορίζει η εταιρεία. Και όπως καταλαβαίνετε όλες αυτές οι υπηρεσίες και τα προϊόντα είναι υπερτιμολογημένα. Οι εργάτες πληρώνουν οι ίδιοι τα εργαλεία τους. Ακόμα και τον δυναμίτη που χρησιμοποιούν. Τα συστήματα ασφαλείας είναι ελλιπή. Μόνο στο διάστημα 1910-1913 αναφέρονται 613 θάνατοι εργατών. Απεργίες ξεσπούν κάθε τόσο που καταπνίγονται στο αίμα από την άτεγκτη στάση της εργοδοσίας που δεν υποχωρεί έστω και στο ελάχιστο.
Σ’ αυτούς τους αγώνες αρχίζει να διαφαίνεται η μορφή και η προσωπικότητα του Τίκας. Με την συμπεριφορά του κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη όχι μόνο των συμπατριωτών μας αλλά και των υπολοίπων ανθρακωρύχων άλλων εθνικοτήτων. Διατρέχει τα ορυχεία του Κολοράντο, συμμετέχει σε πολύμηνες απεργίες. Συμπλέκεται με την εργοδοσία, τους μπράβους της και τους απεργοσπάστες. Κερδίζει γαλόνια στη συνείδηση των εργατών και γίνεται πια ο Λούης the Greek .
Τον Σεπτέμβριο του 1913 κηρύσσεται γενική απεργία στα ορυχεία του Λάντλοου. Συμμετέχουν 11.000 απεργοί. Απ’ αυτούς οι 800 είναι Έλληνες. Ανάμεσα στους επικεφαλής είναι και ο Λούης Τίκας.
Αιτήματα της απεργίας: Οκτάωρο, υψηλότεροι μισθοί, να μπορούν οι εργαζόμενοι να πηγαίνουν σε μαγαζιά και γιατρούς της προτίμησής τους και το κυριότερο. Να εφαρμόζεται ο νόμος σχετικά με την ασφάλεια των ορυχείων.
Οι εργοδότες κάνουν έξωση στους εργάτες από τα σπίτια της εταιρείας. Οι απεργοί φεύγουν και εγκαθίστανται αρχικά σε άμαξες και μετά σε παραπήγματα δίπλα στα ορυχεία. Παρόλο τον δύσκολο χειμώνα και τις απειλές της εργοδοσίας, που χρησιμοποιεί για εκφοβισμό δικούς της μπράβους απεργοσπάστες και έχει και τη βοήθεια της εθνοφρουράς -που είχε πάρει το μέρος αυτών που είχαν τα λεφτά, ο καταυλισμός λειτουργεί σαν πόλη και η απεργία καλά κρατεί.
Οκτώ μήνες μετά, τα αφεντικά ανυποχώρητα-το ίδιο και οι απεργοί. Την επομένη του Ελληνικού Πάσχα που γιορτάστηκε στον καταυλισμό από όλους τους απεργούς ανεξαρτήτως θρησκείας, στις 20 Απρίλη του 1913 έρχονται οι πιστολάδες των αφεντικών. Πυροβολούν, ρίχνουν πετρέλαιο. Καίνε τον καταυλισμό μαζί με γυναικόπαιδα. Στήνουν απέναντι ένα μυδραλιοβόλο και πυροβολούν αδιακρίτως. Ο αριθμός των νεκρών ανεξιχνίαστος. Αναγνωρίστηκαν 50 από τους οποίους και 11 παιδιά το ένα μάλιστα τριών μηνών. Ο Τίκας άοπλος με λευκή σημαία συναντάται κάποια στιγμή με αξιωματούχο της εθνοφρουράς σε κοντινό λόφο. Μίλησαν για λίγο λένε οι αυτόπτες μάρτυρες. Και μετά ο αξιωματικός όρμησε πάνω του και με την καραμπίνα τον χτύπησε στο κεφάλι. Η καραμπίνα έσπασε στα δυό καθώς και το κρανίο του Τίκας. Αλλά είχαν τόση μανία οι ένοπλοι που και νεκρό συνέχισαν να τον πυροβολούν.
Το σώμα του έμεινε άταφο τρεις μέρες μέχρι που, διαμαρτυρήθηκαν οι επιβάτες της σιδηροδρομικής γραμμής που περνούσε από δίπλα.
Ο Τίκας τάφηκε στο νεκροταφείο της πόλης Τρινιδάδ και στην κηδεία η πομπή των συναγωνιστών του όλων των εθνικοτήτων που ακολούθησαν το φέρετρό έφτασε το ένα μίλι.
Οι θυσίες του Τίκας και των συναγωνιστών του άρχισαν να καρπίζουν πολλά χρόνια μετά τον θάνατό τους. Σταδιακά άρχισαν να βελτιώνονται οι συνθήκες δουλειάς και ασφαλείας στα ορυχεία.
Σκέφτομαι τη σφαγή του Λάντλοου και τη θυσία τόσων κι άλλων τόσων ανθρώπων όπου γης που αγωνίζονται ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους με αβέβαια συνήθως, αποτελέσματα.
Σήμερα εκατό χρόνια μετά ο αγώνας του Τίκας είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Και μείς εδώ στην Ελλάδα της κρίσης το μαθαίνουμε σιγά σιγά. Τίποτα δεν σου χαρίζεται. Τίποτα δεν κερδίζεται, αν δεν αγωνιστείς γι’ αυτό. Κι αν το τίμημα είναι υψηλό και το κέρδος μας θα είναι το ίδιο. Οι αγωνιστές του καναπέ τίποτα δεν μπορεί να προσδοκούν και σε τίποτα δεν μπορεί να ελπίζουν.
Μού ’ρχονται στον νου οι στίχοι του μεγάλου ποιητή για τον νεαρό πρίγκιπα που ήθελε ν’ αλλάξει τον κόσμο:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
Έτσι είναι: με φωτιά και με μαχαίρι• και με αμέτρητα θύματα.
Καληνύχτα Λούη.
Μπεμπ. Α.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στην Πρωτομαγιά που πέρασε. Σαν ένα μνημόσυνο
γι’ αυτούς που αγωνίστηκαν για ένα καλύτερο, δικαιότερο κόσμο
Γιατροί του Κόσμου
Η κατάσταση αναμονής στην οποία βρίσκονται οι πρόσφυγες στους καταυλισμούς όλης της χώρας γίνεται καθημερινά επίπονη. Αναμονή για τις αποφάσεις ασύλου, αναμονή έως ότου καταφέρουν να φύγουν από την Ελλάδα μέσω της διαδικασίας του relocation, αναμονή για μια καλύτερη ζωή. Ως Γιατροί του Κόσμου μεριμνούμε ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η αναμονή των προσφύγων για την πρόσβαση τους στις ιατρικές υπηρεσίες που τους παρέχουμε καθημερινά.
***
Η δράση χρηματοδοτείται από την European Commission – Civil Protection & Humanitarian Aid Operations – ECHO
#doctorsoftheworld #Greece #refugees #NGO #health #MdM#MdMECHOproject
Διεπιστημονική Ημερίδα: “Η βία κατά των παιδιών και των εφήβων”
Σάββατο 27 Μαΐου 2017 Ωρα έναρξης: 10:15
Πνευματικό Κέντρο Χανίων
Με την υποστήριξη των Γιατρών του Κόσμου, του Δήμου Χανίων, της Παγκρήτιας Παιδιατρικής Εταιρείας και της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων.
Tα στατιστικά ιατρείου από 24/04/3017 εως και 28/04/2017 είναι..
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ
ΕΛΛΑΔΑ 37
ΜΑΡΟΚΟ 20
ΟΥΛΓΑΡΙΑ 12
ΑΛΒΑΝΙΑ 12
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 5
ΣΥΡΙΑ 4
ΡΩΣΙΑ 2
ΑΡΜΕΝΙΑ 1
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΓΕΩΡΓΙΑ 1
ΑΛΓΕΡΙΑ 1
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ 1
ΤΥΝΗΣΙΑ 1
ΣΥΝΟΛΟ 98
