Το κοιτάζω κάθε φορά που κολυμπώ στο Καλαμάκι. Το αντικρίζω κάθε φορά που ακολουθώ την εθνική οδό προς Κίσαμο. Και πάντα μου έρχεται στο μυαλό η ιστορία που οι γονείς μου έλεγαν όταν μικρό παιδί βρισκόμουν στον ίδιο δρόμο. Για το λιοντάρι που φάνηκε από το πέλαγος μαζί με το μικρό του. Που ερχόταν με βία να κατασπαράξει τους κατοίκους της Αγιάς Μαρίνας. Που κανένα όπλο και κανένα κανόνι δεν το σταματούσε. Μέχρι που οι γυναίκες λένε, προσευχήθηκαν στον Αϊ Γιώργη και την Αγία Μαρίνα. Κι αυτοί το πέτρωσαν το θεριό.
-Να δες το στόμα του θεριού που ο Άγιος το άφησε παντοτινά ανοιχτό και μας ξαμώνει από απέναντι. Και πίσω από τη μαμά θεριό είναι πετρωμένο και το μωρό της. Μόνο που δεν φαίνεται από δώ.
Για τα Θοδωρού μιλώ όπως καταλάβατε. Το νησάκι, τα νησάκια θα πρέπει να πω, που βρίσκονται απέναντι από την Αγία Μαρίνα στον κόλπο των Χανίων. Που όλοι οι Χανιώτες το γνωρίζουμε. Και όλοι οι ξένοι μας, το μαθαίνουν κι αυτοί. Ειδικά αυτή την ιστορία με το λιοντάρι, που έχει περάσει στους θρύλους της πόλης και την αφηγούμαστε όλοι ξανά και ξανά. Όμως την πραγματική ιστορία του νησιού, άραγε πόσοι την ξέρουμε;
Ότι το νησάκι αυτό ήταν από παλιά ακατοίκητο το φανερώνει και το αρχαίο του όνομα. Άκυτος ή Ακοίτιον δηλ. ακατάλληλο για κατοικία. Οι Ενετοί το ονoμάτιζαν San Theodoro ή San Todaro και το 1574 αποφάσισαν να χτίσουν πάνω του φρούριο για να εμποδίσουν πειρατές και Τούρκους να εισβάλλουν στην μεριά αυτή της Κρήτης. Έχτισαν το λοιπόν, δυό φρούρια. Ένα στην κορυφή το Τουρλουρού και ένα δεύτερο πιο χαμηλά. Το Αγ. Θεόδωρος ή San Francesco, από το όνομα της εκεί Εκκλησίας. Και μην νομίσετε ότι ήταν τίποτα φρούρια της σειράς. Κόστισαν λένε τα παλιά κιτάπια 21,500 δουκάτα, ποσό υπέρογκο για την εποχή, και πάρα πολλοί βοήθησαν στην ανέγερσή τους υπό μορφήν αγγαρείας.
Ωστόσο όταν οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο νησί το 1645, η φρουρά των 70 ανδρών δεν μπόρεσε να το κρατήσει ελεύθερο. Και ο επικεφαλής ονόματι Βλάσιος έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατίναξε αμυνόμενους και επιτιθέμενους μαζί.
«Ένα μικρό Αρκάδι έχουμε κι εμείς» δηλώνουν αυτάρεσκα οι κάτοικοι της γύρω περιοχής.
Το νησί επέστρεψε μετά από πέντε χρόνια στην κατοχή των Ενετών και τριάντα χρόνια μετά από την κατάληψη του Χάνδακα παραδόθηκε στους Τούρκους.
Aλλαξε πάλι κυρίους με την απελευθέρωση της Κρήτης και την ένωση με την Ελλάδα.
Στα ανατολικά του νησιού βρέθηκαν, λέει, τα τελευταία χρόνια απομεινάρια από αεροπλάνο του β΄παγκοσμίου πολέμου.
Σε ένα νησάκι συμπυκνωμένη όλη η ιστορία του τόπου μας. Κατακτητές, Ενετοί Τούρκοι, Γερμανοί. Και αγώνες για ελευθερία και αυτοδιάθεση.
Σήμερα από τα κάστρα αυτά και την πρωτοχριστιανική εκκλησία μένουν μόνο κάτι λίγα ερείπια.
Το Ελληνικό κράτος το 1963, θέλοντας να προστατέψει το αγρίμι των Λευκών Ορέων από την εξαφάνιση κήρυξε το νησί προστατευόμενη περιοχή, απαγόρευσε την ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα και άφησε το ντροπαλό και πολύπαθο κρι κρι να γίνει μόνιμος κάτοικος του. Μαζί μ’ αυτό βρίσκουν καταφύγιο στο νησί κι άλλα μικρά ζώα και κυρίως αποδημητικά πουλιά.
Στην εποχή μας το νησί μπορούμε να το επισκεφτούμε νομίμως μόνο την ημέρα που γιορτάζεται ο σχετικά καινούργιος ναός του Αγιου Θεόδωρου, το καλοκαίρι. Παρόλο που πληθαίνουν ολοένα οι φωνές που θέλουν να αρθούν οι όποιες απαγορεύσεις και να γίνει δεκτό να προσεγγίζουν στο νησί πλεούμενα για εκδρομές και μπάνιο.
Αν και από ότι καταλαβαίνω από την περιήγηση στο διαδίκτυο το θέμα είναι τυπικό. Εκδρομές γίνονται. Σκάφη φτάνουν μέχρι το νησί κι οι επισκέπτες γνωρίζουν τα γαλανά νερά του. Μόνο που μεσολαβεί μια κάποια απόσταση. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό στους περισσότερους. Θέλουν αποβίβαση πάνω στο νησί. Όχι στα πέριξ.
Σκέφτομαι τα Θοδωρού. Μπροστά μας καθημερινά. Μέσα στα μάτια μας. Τα κοιτάζουμε. Αλλά τα βλέπουμε; Έτσι και η πόλις μας. Μπροστά στα μάτια μας. Εδώ ζούμε. Καμαρώνουμε που μας την παινεύουν. Κορδωνόμαστε όταν μας λένε ότι είναι πανέμορφη. Εμείς χαιρόμαστε την ομορφιά της ή μήπως την θεωρούμε δεδομένη; μήπως η περίσσια φροντίδα για την επιβίωση και τον επιούσιο δεν μας αφήνει να την δούμε; Να την ζήσουμε και να την απολαύσουμε;
Και το άλλο ζητούμενο; Τη σεβόμαστε; Φροντίζουμε να τη διατηρήσουμε και να τη βελτιώσουμε; Ή μήπως τα περιμένουμε όλα από τους άλλους; Και θεωρούμε ότι εμείς δεν έχωμε καμιά υποχρέωση, να είναι καθαρή, να είναι περιποιημένη κυρία κι αρχόντισσα για τους επισκέπτες αλλά πρώτα πρώτα για μας τους κατοίκους της;
Μπεμπλιδάκη Αγγελική
Γιατροί του Κόσμου· Κινητές ιατρικές μονάδες των Γιατρών του Κόσμου, αποτελούμενες από διάφορες ιατρικές ειδικότητες, παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη σε επωφελούμενους στα ανοιχτά κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων στις Θερμοπύλες, στα Οινόφυτα και στις Σέρρες.
Για την περίοδο του Ιουνίου και του Ιουλίου έχουν πραγματοποιηθεί 362 παραπομπές και πάνω από 2000 συνταγογραφήσεις σε περισσότερους από 3000 επωφελούμενους που έχουν συμβουλευτεί τους ιατρούς μας στα κλιμάκιά μας.
Το έργο “Multi-sectoral Assistance to and Protection of Migrants and Refugees stranded in Greece” χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – European Commission – Civil Protection & Humanitarian Aid Operations – ECHO και πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης – IOM Greece.
Για μια ακόμη φορά στη ΔΕΘ άνοιξε τις πόρτες του ένα διαφορετικο περίπτερο… ένα περίπτερο υγείας από τους Γιατρούς του Κόσμου σε συνεργασία με τη ΔΕΗ
Πλήθος κόσμου βρέθηκε στα εγκαίνια της 82ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και από το περίπτερο των Γιατρών του Κόσμου πέρασαν φίλοι της οργάνωσης, επώνυμοι αλλά και πολύς κόσμος για να εξεταστεί δωρεάν στα ιατρεία μας. Το περίπτερο των Γιατρών του Κόσμου θα λειτουργεί καθημερινά καθόλη τη διάρκεια της έκθεσης προσφέροντας δωρεάν ιατρικές εξετάσεις σε όλους τους επισκέπτες.
1 από 2
Μια ιδιαίτερη αθλητική συνάντηση για την ενίσχυση των δράσεων των Γιατρών του Κόσμου, μια αθλητική γιορτή στην υπηρεσία του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης.
Οι Γιατροί του Κόσμου ευχαριστούν θερμά τους διοργανωτές του “Chania Big 3”, οι οποίοι για έκτη συνεχόμενη χρονιά γεφύρωσαν τον αθλητισμό με την αλληλεγγύη και την προσφορά. Οι Chania Big 3, απαρτιζόμενοι από τον Αντώνη Λυρώνη και τον Σπύρο Αεράκη και μία ομάδα φίλων του μπάσκετ στοχεύουν στην κοινωνική προσφορά μέσω του αθλητισμού.
Το Σάββατο 09 και την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου, οι Γιατροί του Κόσμου, προσέφεραν για δεύτερη χρονιά πρώτες βοήθειες στο τουρνουά μπάσκετ που υλοποιήθηκε στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων.
Φέτος, στα πλαίσια του τουρνουά συγκεντρώθηκαν πάνω από 200 κιλά τρόφιμα και γάλατα όπου διατέθηκαν για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών που περιθάλπονται στο Ανοικτό Πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου στα Χανιά και στο Φιλόπτωχο Συσσίτιο Σπλάντζιας Χανίων.
Στην φετινή διοργάνωση έλαβαν μέρος 26 ομάδες και πάνω από 100 άτομα. Νικήτρια ομάδα αναδείχθηκαν τα “Τσακάλια”, ομάδα αποτελούμενη από τους Ασγουδάκη Δημήτρη, Νίκο Πιρπινάκη, Νίκο Παπαδάκη και Νίκο Βρεττό, οι οποίοι κέρδισαν για δεύτερη χρονιά στο τουρνουά. Τέλος, νικητής του διαγωνισμού τριπόντων ήταν ο Χριστινάκης Βασίλης.
Βασικοί υποστηρικτές της διοργάνωσης είναι οι χορηγοί όπως ο ΣΤΑΥΡΟΣ Σπορ, ο οποίος στάθηκε στο πλευρό των Chania Big 3 από την πρώτη κιόλας χρονιά του τουρνουά, το κατάστημα Τσαρούχι Soundsystem για την μουσική επιμέλεια, the Italian Job, Studio Kosta Boda, Πράξις Φροντιστήριο Χανιά, Crossfit Chania- Cross Zone, Optonet Χατζηαθανασίου, Paintball Chania, Red Bull, Red Havana, Ζαχαροπλαστείο Όνειρα Γλυκά, Έλλη Καφέ Μπαρ, Bodytec Chania και χορηγό επικοινωνίας το Ράδιο Ένταση.
Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ 04/09/2017 ΕΩΣ ΚΑΙ 08/09/2017 ΕΙΝΑΙ
Κινητές ιατρικές μονάδες των Γιατρών του Κόσμου, αποτελούμενες από διάφορες ιατρικές ειδικότητες, παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη σε επωφελούμενους στα ανοιχτά κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων στις Θερμοπύλες, στα Οινόφυτα και στις Σέρρες.
