-Πόσο αγαπώ τα παππουλάκια! Μου έλεγε μια καλή φίλη πριν αμέτρητα χρόνια.
-Εγώ πάλι όχι. Εμένα μου αρέσουν τα παιδιά. Οι ηλικιωμένοι είναι ανιαροί. Ενώ τα παιδιά είναι δυναμικά, ζωντανά , δεν σε κάνουν να πλήττεις με τίποτα. Έλεγα με πάθος τότε που ήμουν και γώ πολύ κοντά στην νεανική ηλικία.
Και την άποψή μου αυτή δεν την άλλαζα για χρόνια. Τι πιο όμορφο πράγμα από το να συνομιλείς μ’ ένα παιδί. Ενδιαφέρον, γεμάτο ζωή, γελαστικό. Σε κάνουν να ανακαλύπτεις ξανά τον κόσμο με την φρέσκια τους ματιά. Να τον βλέπεις με άλλο μάτι. Και τι συναρπαστικό πράγμα να διδάσκεις πράγματα σε νέους και μικρά παιδιά. Και να βλέπεις να διαπλάθωνται χαρακτήρες κι άνθρωποι! Οι ηλικιωμένοι πάντα μου φαίνονταν βαρετοί και ισχυρογνώμονες.
-Βρε παιδί μου τι μανία κι αυτή να μιλάνε πολύ, συνέχεια για τα παλιά, να πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα και να θέλουν να σου κάνουν και τον καπετάνιο. Υποστήριζα σε κάθε περίπτωση
Έτσι τους έβλεπα. Και οι περισσότεροι έτσι είναι, πολύ κοντά στην αλήθεια της παραπάνω πρότασης.
Όμως τώρα και γω στη μέση ηλικία πια, στο κατώφλι των γηρατειών αρχίζω και αποκτώ άλλη οπτική γωνία.
Τι τρομερό πράγμα να σε εγκαταλείπουν οι δυνάμεις σου. Τι τρομερό εσύ που μέχρι τα χθες καθόριζες τη ζωή σου, ήσουν αεικίνητος και πανταχού παρών στα πάντα μέσα, που δεν κάθιζε μύγα στο σπαθί σου, τώρα να είσαι αδύναμος, ανήμπορος και εξηρτημένος από τους άλλους. Εξαρτημένος από την καλοσύνη των άλλων. Τι σημασία έχει πως είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Δεν μπορείς πια μόνος σου. Κάποιοι άλλοι πρέπει να σε βοηθούν και να σε συμπαραστέκονται. Κάπου αλλού πρέπει να στηρίζεσαι και όχι στον εαυτό σου. Μα εσύ μέσα σου αισθάνεσαι σαν είκοσι χρονών. Η καρδιά σου πεταρίζει όπως κι όταν ήσουν νεότερος. Τα γόνατα όμως τρίζουν και εμποδίζουν το βήμα. Τα μάτια εξακολουθούν να ονειρεύονται αλλά ο καταρράκτης θολώνει την εικόνα.
Το χειρότερο όλων όμως, μου φαίνεται ότι είναι ότι τα γερατειά σου στερούν την αξιοπρέπεια. Αδύναμος ο ηλικιωμένος, με λιγοστές δυνάμεις, εξαρτημένος από τους άλλους, ανίκανος να διαχειριστεί τα του εαυτού του. Σκέτη κατάθλιψη. Και αυτή η έκπτωση στις δυνατότητες του μυαλού. Αυτός που μέχρι χθες θυμόταν λίστες τηλεφώνων και λογαριασμών, που όλες του οι υποχρεώσεις ήταν καταγεγραμμένες στα μπλοκ του μυαλού του και όχι σε πραγματικά τετράδια, σήμερα να μην θυμάται περιστατικά και γεγονότα γνώριμα και αγαπημένα. Να μην θυμάται τι έφαγε χθες, που λέει ο λόγος.
Όλοι όμως είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Οι γονείς, οι θείοι, οι παππούδες. Τους αγαπάμε και στενοχωριόμαστε να βλέπουμε τα μπεντένια μας να φτενεύουν και να μην μπορούν να είναι οι κυματοθραύστες που ήτανε μέχρι τώρα. Τους αγαπάμε, όμως έχουν αρχίσει να μας παιδεύουν με τις ιδιοτροπίες τους και τη μιζέρια τους. Και με τις πρακτικές τους ανάγκες. Να θέλουν κάθε τρείς και λίγο τον ένα γιατρό και μετά τον άλλο, την μια εξέταση και μετά την άλλη. Να εφευρίσκουν κάθε λίγο και λιγάκι κι από ένα σύμπτωμα. Ανθρώπινο. Μπορεί να θέλουν να προκαλέσουν την προσοχή μας, μπορεί να θέλουν να απαντήξουν τον χάρο.
Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που γερνούν όμορφα. Η μορφή τους αποκτά γαλήνη, έχουν τα μυαλά τους τετρακόσια και εξακολουθούν να είναι ενεργοί. Όχι στον ίδιο βαθμό που ήταν μέχρι πρόσφατα, αλλά εξακολουθούν να προσφέρουν και να είναι χρήσιμοι. Όμως όλοι, όλα, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Δεν γίνεται να κρατήσομε τους καλύτερους και να πετάξουμε τα βαρύτερα περιστατικά.
Κι ύστερα μην ξεχνάτε. Μαθαίνουν και τα παιδιά μας από τους μεγαλύτερους. Μαθαίνουν για μια εποχή, όχι πολύ μακρινή που έζησαν και που τώρα στα μάτια τους φαντάζει μακρινή και ξένη. Μαθαίνουν ότι υπήρξαν και εποχές χειρότερες από τη σημερινή. Με πολέμους και φτώχεια. Που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και τηλεοράσεις. Που το ηλεκτρικό ρεύμα και το τρεχούμενο νερό δεν ήταν δεδομένα. Μαθαίνουν έστω και σαν παραμύθι. Μαθαίνουν ότι σε τόσο ανόμοια περιβάλλοντα οι ανθρώπινες καταστάσεις παραμένουν οι ίδιες, γιατί οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι. Μαθαίνουν τρόπους αντιμετώπισης της ζωής. Και δένονται οι γενιές μεταξύ τους και βρίσκουν αποκούμπι η μια στην άλλη.
Νομίζω ότι από όλους μπορούμε να διδαχθούμε και να πάρουμε μαθήματα. Όλοι μπορούν να μας μεταδώσουν κάτι που τους έμαθε η εμπειρία και η ζωή. Μόνο να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά για να ακούμε και να βλέπουμε αυτά που μας λένε. Ναι, είναι κουραστικά τα παππουλάκια, ναι, λένε το ίδιο πράγμα εκατό φορές, ναι σε πρήζουν με τις απαιτήσεις τους. Μα είναι οι δικοί σου άνθρωποι, αυτοί που σου έχουν προσφέρει τόσα και τόσα όταν ήταν δυνατοί και ακμαίοι. Μπορούμε να κάνωμε λίγη υπομονή, νομίζω. Μπορούμε να είμαστε λιγότερο ανυπόμονοι. Μπορούμε να τους χωρέσουμε κάπου σε μιαν ακρούλα της δικής μας ζωής. Όχι γιατί είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά γιατί τους αγαπάμε.
ΥΓ. Αφιερωμένο στους μεγάάάλους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που είχαν προχθές την γιορτή τους
Μπεμπλιδάκη Αγγελική
Mητέρα και παιδί…
Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας πραγματοποιούν Ημερίδα με τίτλο «Unspoken Voices | Meeting the health needs of women refugees across Europe» Για τον απολογισμό δράσης για το 2016 για το έργο «Μητέρα & Παιδί».
Το πρόγραμμα «MSD for Mothers» είναι ένα παγκόσμιο πρόγραμμα που υποστηρίζει μητέρες και παιδιά με στόχο τη βελτίωση και την προστασία της ζωής των εγκύων γυναικών και των νεογνών αυτών.
Το πρόγραμμα για την Ελλάδα, με τίτλο «Μητέρα και Παιδί», είναι ένα πρόγραμμα διετούς διάρκειας και απευθύνεται σε γυναίκες Ελληνίδες και υπηκόους τρίτων χωρών με μειωμένη πρόσβαση στο σύστημα υγείας και έχει ως στόχο τη βελτίωση των συνθηκών και την αποτελεσματική προστασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και μετά από αυτόν.
Κατά τον πρώτο χρόνο υλοποίησης του προγράμματος έχουν λάβει φροντίδα περισσότερες από 28.000 γυναίκες και πάνω από 4.500 βρέφη και νήπια. Το πρόγραμμα προσφέρει ιατρική φροντίδα μέσω κινητών μονάδων σε όλη τη χώρα, καθώς και μέσω των Ανοιχτών Πολυιατρείων των Γιατρών του Κόσμου. Παράλληλα, υλοποιούνται εκπαιδευτικά σεμινάρια για επαγγελματίες υγείας, σε εξειδικευμένες εκπαιδευτικές ενότητες.
Στην ημερίδα θα παρουσιαστούν ο απολογισμός από τον πρώτο χρόνο υλοποίησης του προγράμματος «Μητέρα και Παιδί» σε 28.000 γυναίκες, τα αποτελέσματα έρευνας σε 14.000 γυναίκες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα και τα θέματα πρόσβασης σε υπηρεσίες μητρικής φροντίδας και προτάσεις πολιτικής σε Ευρωπαϊκές Εθνικές Κυβερνήσεις και Οργανισμούς για τη διασφάλιση της μητρικής υγείας.
Oι Γιατροί του Κόσμου στα Φάρσαλα
Η ομάδα των Γιατρών του Κόσμου βρέθηκε στο Κέντρο Υγείας στα Φάρσαλα για να εξετάσει όλα τα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Έτσι για 2 ημέρες παραμονής της ομάδας στα Φάρσαλα οι παιδίατροι, ο καρδιολόγος και η οφθαλμίατρός μας θα προσφέρουν τη φροντίδα τους στους μαθητές των σχολείων της περιοχής. Ήδη από χτες έχουν εξεταστεί 120 παιδιά.
Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ 25/09/2017 ΕΩΣ ΚΑΙ 29/09/2017 ΕΙΝΑΙ
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ
ΕΛΛΑΔΑ 32
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 7
ΑΛΓΕΡΙΑ 6
ΣΥΡΙΑ 5
ΜΑΡΟΚΟ 5
ΑΛΒΑΝΙΑ 4
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 3
ΙΤΑΛΙΑ 1
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 1
ΤΥΝΗΣΙΑ 1
ΣΥΝΟΛΟ 66
