Σκέψεις… από μιαν εθελόντρια

Μάθαινα  στα σαράντα πέντε μου να περπατάω και πάλι.  Μετά  από μια πολύωρη επέμβαση στο κεφάλι αυτό ακριβώς συνέβαινε. Έπρεπε να κινητοποιήσω όλα τα μέλη του σώματός μου εκ νέου. Να μάθω από την αρχή.
Το ήξεραν βέβαια αυτό οι ιθύνοντες του μεγάλου νοσοκομείου . Ότι οι ασθενείς τους χρειάζονταν χώρο. Για να ξεφύγουν από την πλήξη του δωματίου, να διασκεδάσουν τον πόνο, ν’ αλλάξουν λίγο βρε αδερφέ από τα ίδια και τα ίδια. Και το σπουδαιότερο: για να μάθουν να χρησιμοποιούν  πάλι  τα καταπονημένα μέλη. Γι  αυτό  είχαν διαθέσει τον τελευταίο όροφο του κτηρίου για την δουλειά αυτή. Εκεί λοιπόν κάθε απόγευμα υποβασταζόμενη, έκανα κάποια διστακτικά βήματα. Σαν αναρρίχηση στα Ιμαλάϊα μου φαίνονταν στην αρχή και  ο διάδρομος μακρύς… σαν δρόμος του Μαραθωνίου.     Κάθε διασκελισμός, τι λέω κάθε σούρσιμο λίγων πόντων μια μεγάλη προσπάθεια. Και όταν τέλειωνε μια απίστευτη νίκη.
Διασταυρωνόμουν εκεί και με άλλους ασθενείς. Αναμετριόμαστε με το μάτι και ανταλλάσσαμε βλέμματα συνενοχής και κατανόησης. Από τα σταντ με τους ορούς, τα αμαξίδια, τα πι ή τους δικούς που σε στήριζαν μαντεύαμε την πορεία της υγείας του καθενός μας. Κουνούσαμε το κεφάλι χαιρετιζόμενοι χωρίς λόγια και προχωρούσε ο καθείς στον δικό του επίπονο Γολγοθά.
Το πρώτο παιδάκι που συνάντησα με κασκέτο καλά καλά δεν το αντιλήφθηκα, συνεπαρμένη από τον δικό μου αγώνα. Όσο όμως η κλινική μου κατάσταση βελτιωνόταν τόσο γινόμουν πιο προσεκτική. Και κάποιο απόγευμα: Είδα. Παιδάκια. Θυμάμαι ένα. Θάταν μέχρι εφτά χρονών. Με ζωένια πυτζαμάκια και παντοφλάκια κι ένα αταίριαστο τεράστιο κασκέτο στο κεφάλι.  Από  πίσω του να ακολουθεί η μάνα που κρατούσε το σταντ με τον ορό. Χλωμό, αδύναμο, με πληγωμένα από τις βελόνες χεράκια προχωρούσε διστακτικά. Κι εγώ… εμείς, πάθαμε σοκ. Γιατί καταλάβαμε. Καρκίνο είχε το παιδάκι. Και το κασκέτο έκρυβε το μαδημένο από τις θεραπείες κεφαλάκι. Και ήταν τεράστιο γιατί ήταν αγορασμένο σε καλύτερες εποχές τότε που από κάτω βρίσκονταν και μαλλάκια.  Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα  ότι υπήρχαν προβλήματα τέτοιου μεγέθους που ξεπερνούσαν και το δικό  μου και όλων των υπολοίπων συμβαδιστών.
Μετά πολλά χρόνια μια φίλη μαμά μου περιέγραψε την δική της οδύσσεια στην παιδιατρική κλινική ενός μεγάλου Νοσοκομείου.
-Για 2 χρόνια μου είπε, όσο βρισκόμασταν στο νοσοκομείο κοιμόμουν στο κρεβάτι του παιδιού. Στα πόδια του . Ήθελα να το αγγίζω να ξέρω ανά πάσα στιγμή αν είναι καλά, αν έχει πυρετό. Το σώμα μου είχε γίνει ένα γάμα. Μα δεν με ένοιαζε. Το μόνο που  ήθελα ήταν να γίνει το παιδί μου καλά.
Εγώ την παρηγορούσα και της έλεγα για μια άλλη φίλη που η ασθενούσα προ ετών κόρη της είναι τώρα υγιής, παντρεμένη  και παιδιωμένη.
-Το ίδιο θα γίνει και με το δικό σου παιδί κατέληγα, όταν την έπιανε η ανασφάλειά της  και τα συζητούσαμε. Σε μερικά χρόνια θα πάμε και στον γάμο του. Ο νεανικός καρκίνος έχει καλά ποσοστά θεραπείας.
Τέτοιες σκέψεις μου ήρθαν στο νου με το που διάβασα ότι σήμερα 15 του Φλεβάρη είναι η μέρα κατά του παιδικού καρκίνου.
Έψαξα στο διαδίκτυο για να δώ τι λένε τα μέσα. Μα τι να πουν κι αυτά για ένα θέμα που μας πονά και μας αγγίζει όσο τίποτε άλλο. Βλέπετε αφορά τα παιδιά μας. Το πολυτιμότερο και το πιο ακριβό μας κομμάτι.
Οι  δημοσιεύσεις λοιπόν,  περιορίζονται σε στατιστικά στοιχεία για τα παιδιά που νοσούν παγκοσμίως και σε μια θλιβερή διαπίστωση. Το αν θα ζήσει ένα παιδί που θα αρρωστήσει από καρκίνο είναι καθαρά θέμα συγκυρίας. Τοπικής κυρίως. Γιατί αν το άρρωστο παιδί βρίσκεται στον δυτικό τον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο, που έχει πρόσβαση σε νοσοκομεία και φάρμακα, έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες να επιβιώσει. Εν αντιθέσει με τα παιδιά των υποανάπτυκτων χωρών. Εκεί νοσοκομεία δεν υπάρχουν και οι γονείς δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν κάποια φαρμακευτική αγωγή όσο φτηνή και να είναι. Και καταλήγουν τα άρθρα, σε ευχολόγια. Πως τα παιδιά σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης θα έπρεπε να έχουν την ίδια μεταχείριση όταν πρόκειται για τέτοιου είδους αρρώστιες.
Διάβαζα  τα άρθρα και κουνούσα το κεφάλι μου. Σιγά να μην διαθέσουν οι μεγάλοι της γης, χρήμα για τα άρρωστα παιδιά των υποανάπτυκτων χωρών. Αντιθέτως. Μπορεί  να στείλουν καμιά από τις βόμβες τους να τα εξολοθρεύσει. Αλίμονο, σκεφτόμουν, τους φτωχούς όπου γης. Να βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν και να μην μπορούν να κάνουν τίποτα.
Και βρισκόμουν  πάλι στον διάδρομο του νοσοκομείου, να στραταρίζω και να συναντώ τα παιδάκια με το κασκέτο και το μαδημένο κεφαλάκι. Άραγε επιβίωσε αυτός ο μικρός που σημαδεύει ακόμα και μετά είκοσι χρόνια τη μνήμη μου; αναρωτιέμαι. Θέλω να πιστεύω πως ναι. Θάναι τώρα παλικάρι. Άντρας  σωστός. Να είναι καλά.
Κάνω μια προσευχή. Να μην υπάρχουν  άρρωστα παιδιά στον κόσμο.
Την ίδια ώρα από το ραδιόφωνο ακούω την είδηση. Οι έφηβοι μαθητές του 2ου ΕΠΑΛ Χανίων οργανώνουν   μια δράση: δωρεά μαλλιών για τα άρρωστα παιδιά του καρκίνου. Για  την ημέρα αυτήν  στο εργαστήριο κομμωτικής θα κόβουν δωρεάν τα μαλλιά όσων εθελοντών πάνε. Θα  τα προσφέρουν για να κατασκευαστούν περούκες για  τα παιδιά που νοσούν.
Ώστε  δεν έχωμε αποκτηνωθεί τελείως. Δεν  πειράζει που οι δράσεις δεν έρχονται από τους μεγάλους της γης. Αυτή η πράξη των μαθητών του σχολείου της πόλης μας είναι πιο πολύτιμη.  Γιατί  προέρχεται από άλλους νέους. Που δεν καθησυχάζουν. Αλλά  αντιλαμβάνονται το χρέος τους προς τους λιγότερο τυχερούς. Και προς την κοινωνία.
Μπράβο στα παιδιά και στους δασκάλους τους. Τελικά ίσως να έχουμε ακόμα ελπίδα.

Μπεμπλιδάκη Αγγελική

Έχοντας βιώσει το επίπονο ταξίδι και δύσκολες συνθήκες στα νησιά, ευάλωτοι πρόσφυγες που μεταφέρονται στην Αθήνα επισκέπτονται καθημερινά το Πρόγραμμα Επείγουσας Διαχείρισης Σύνθετων Ιατρικών Περιστατικών που λειτουργεί στο κέντρο της πόλης. Σε πολλές από τις περιπτώσεις η υγεία τους είναι σημαντικά επιβαρυμένη.
Ζητούμενο για τους Γιατρούς του Κόσμου είναι τόσο η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων όσο και η σταδιακή διασύνδεσή τους με το δημόσιο σύστημα υγείας που έχει ως απώτερο στόχο την ομαλή ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.
Στο παρακάτω γράφημα παρουσιάζουμε κάποια δεδομένα από τη μέχρι τώρα πορεία του προγράμματος.
Η Δράση χρηματοδοτείται απο την European Commission – Civil Protection & Humanitarian Aid Operations – ECHO

«ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Διοργάνωση ημερίδας
Η Ελληνική Αντιπροσωπεία των Γιατρών του Κόσμου, παράρτημα Χανίων, συνδιοργανώνει με τον Ιατρικό Σύλλογο Χανίων  Ημερίδα με τίτλο «Ενημέρωση για τον Παιδικό Καρκίνο» στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παραρτήματος Προστασίας Παιδιών και Νέων, στην οδό Αποκορώνου 166, στις 24 Φεβρουαρίου 2018.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
12:30 Έναρξη Ημερίδας /Χαιρετισμοί
12:45 -13:00
Α΄ Ομιλητής κ. Νικόλαος Κατζηλάκης, Παιδίατρος, Διευθυντής ΕΣΥ, Κλινική Αιματολογίας Ογκολογίας Παίδων, ΠΑΓΝΗ
Θέμα ομιλίας: Καρκίνος στα παιδιά και τους εφήβους. Από την διάγνωση στην ίαση.
13:00- 13:30 Συζήτηση με το κοινό
13:30-13:45
Β’ Ομιλητής κ. Γεώργιος Βαγιωνής, Ιατρός, Παιδοψυχίατρος στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Χανίων, εθελοντής Γιατρών του Κόσμου
Θέμα ομιλίας:  Οι νεοπλασίες και η ψυχική υγεία των παιδιών και εφήβων
13:45-14:15 Συζήτηση με το κοινό
14:15-14:30 Χαιρετισμοί  και λήξη ημερίδας.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Μιχάλη Κονταξάκη, προϊστάμενο του Παραρτήματος Προστασίας Παιδιών και Νέων και τον  Σύλλογο Ποντίων Ν. Χανίων « Παναγία Σουμελά» και την πρόεδρο του Συλλόγου κα. Σιμέλα Καραβάνου, για την δωρεάν παραχώρηση της αίθουσας.
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
Χορηγός επικοινωνίας: ΕΡΤ Χανίων, superfm, diktyo fm, Χανιώτικα Νέα, Zarpa.
Παρουσίαση – συντονισμός Ημερίδας: κα Άννα Αθανασίου, εθελόντρια Γιατρών του Κόσμου, Ραδιοφωνική παραγωγός.
***
Με ελάχιστη δωρεά 5 ευρώ στηρίζεις τις δράσεις μας .. Κάνε μια Δωρεά
Βοηθήστε μας να είμαστε στο πλάι όσων μας έχουν ανάγκη. Μαζί κάνουμε την ελπίδα πράξη
Ακόμα και η πιο μικρή δωρεά, είναι πολύτιμη ώστε να συνεχίσουμε την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας και ιατρικής φροντίδας σε όσους την έχουν ανάγκη στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΤΡΑΠΕΖΑΧΑΝΙΩΝ
Αρ.Λογ/σμού:124932001
IBAN: GR43 0690 0090 0000 0012 4932 001 / SWIFT: STXAGRA1
Μετά την κατάθεσή σας, παρακαλούμε καλέστε μας στο 2821023110 ώστε να σας αποσταλεί η απόδειξη δωρεάς.

Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ 12-01-2018 ΕΩΣ ΚΑΙ 16-02-2018 ΕΙΝΑΙ
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ   ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ
ΑΛΒΑΝΙΑ    13
ΕΛΛΑΔΑ    11
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ    8
ΣΥΡΙΑ    6
ΤΥΝΗΣΙΑ    6
ΜΑΡΟΚΟ    6
ΑΛΓΕΡΙΑ    5
ΑΡΜΕΝΙΑ    2
ΑΙΓΥΠΤΟΣ    1
ΚΟΥΒΕΙΤ    1
ΓΕΩΡΓΙΑ    1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ    1
ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ    1
ΜΟΛΔΑΒΙΑ    1
ΣΕΡΒΙΑ    1
ΣΥΝΟΛΟ    64