-Έναν Αλέξανδρο Παναγούλη. Τον ξέρετε; Τον έχετε ακουστά; Διδαχτήκατε ποτέ κάτι γι αυτόν στο μάθημα της ιστορίας;
Ρωτούσε ο δημοσιογράφος, εφήβους που καθισμένοι στην καφετέρια της γειτονιάς τους απολάμβαναν τον ήλιο παραμονές της πρωτομαγιάς.
Σε κάποιους κάτι θύμισε το όνομα – δεν έχει σχέση με την 17 του Νοέμβρη; αναρωτήθηκαν ένας δυό.
Μα για τους περισσότερους το όνομα ήταν άγνωστο και όχι, διαβεβαίωσαν σίγουρα δεν είχαν διαβάσει ποτέ γι αυτόν στα βιβλία του σχολείου τους.
Δίκιο έχουν τα παιδιά μιας. Τα σχολικά εγχειρίδια αφιερώνουν μόνο μια δυό γραμμές για την ιστορία και τους αγώνες του ανθρώπου αυτού που στα δικά μου χρόνια υπήρξε ήρωας, ίνδαλμα και θρύλος. Άνθρωπος ικανός να εμπνεύσει αρχές, ιδανικά και νέους αγώνες. Μα φαίνεται πως έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή των αγώνων του κι ας είναι μόνο σαράντα δύο χρόνια από το πρωί εκείνο της πρωτομαγιάς του 1976 που βρέθηκε νεκρός μέσα στο διαλυμένο από την σύγκρουση αυτοκίνητό του, σε παραλιακή λεωφόρο της πρωτεύουσας.
Γεννημένος το 1939 στην Αθήνα, από νωρίς αγωνίζεται για ελευθερία και δημοκρατία. Φοιτητής στο Πολυτεχνείο μάχεται (με το ανάλογο τίμημα ξυλοδαρμών) για το 1-1-4 και το 15%. Αγώνες θρυλικούς της νεολαίας την δεκαετία του ’60. (Το νούμερο 1-1-4 αντιστοιχούσε στο τελευταίο άρθρο του Συντάγματος του 1952 που όριζε ότι «η υπεράσπιση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων». Η χρήση του συνθήματος γινόταν έτσι ώστε να προασπίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία ψήφου σύμφωνα με τις επιταγές των Νόμων-πράγμα καθόλου δεδομένο την ταραγμένη εκείνη εποχή. Από την άλλη μεριά το “15%” αναφερόταν στο ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού που απαιτούσαν τότε οι νεολαίοι να δοθεί για την Παιδεία (αλήθεια τι ποσοστό δίδεται σήμερα;). Με την επικράτηση της δικτατορίας του 1967 λιποτακτεί από την στρατιωτική μονάδα όπου είναι φαντάρος, γιατί όπως λέει, δεν μπορεί να υπηρετεί τυράννους. Δημιουργεί αντιστασιακή ομάδα και δουλεύει για την ανατροπή του καθεστώτος. Για να το πετύχει αυτό αποφασίζει να σκοτώσει τον δικτάτορα «Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο» εξομολογείται.
Η απόπειρα γίνεται τον Αύγουστο του 1968 αλλά αποτυγχάνει για κάποια ελάχιστα δευτερόλεπτα κακού συντονισμού. Ο Παναγούλης συλλαμβάνεται και οδηγείται στο κτήριο της ΕΣΑ όπου βασανίζεται με απάνθρωπη σκληρότητα για να καταδώσει τους συνεργάτες του. Στη δίκη που γίνεται μερικούς μήνες μετά καταδικάζεται δις εις θάνατον. Ποινή που δεν πραγματοποιείται εξ αιτίας της παγκόσμιας κατακραυγής. Μέχρι ο Πικάσο παρακάλεσε γι αυτόν μαζί με τον Πάπα και τον γ.γ. του ΟΗΕ.
Ο θάνατος απετράπη αλλά η φυλάκιση και τα βασανιστήρια παρέμειναν. Κλεισμένος μέσα σε ειδικό κελί, «τον τάφο» όπως τον ονομάτιζαν, στερημένος από τα πάντα, αλλά με ακατάβλητο πνεύμα, υπομένει απάνθρωπα βασανιστήρια, κάνει απεργίες πείνας, οργανώνει αποδράσεις (τρεις τον αριθμό) και γράφει… γράφει ποιήματα. Τετράδια, κάνει τους τοίχους του κελιού και τα ρούχα του και για μελάνι χρησιμοποιεί το αίμα του.
Τον Αύγουστο του 1973, μετά από πέντε περίπου χρόνια κακουχίες και βασανιστήρια και μέσα στο πλαίσιο της γενικής αμνηστίας που χορηγούν οι συνταγματάρχες, αποφυλακίζεται.
Στην μεταπολίτευση εκλέγεται βουλευτής. Ανένδοτος στα πιστεύω του, όπως πάντα, αποφασίζει να αποκαλύψει τους πολιτικούς που συνεργάστηκαν με την χούντα. Παραμονές της αποκαλύψεως των αρχείων της ΕΣΑ που είχαν έρθει στην κατοχή του, Πρωτομαγιά του 1976 συμβαίνει αυτό το θανατηφόρο τροχαίο που δεν μπορεί ακριβώς να εξηγηθεί και που γενικά αφήνει πολλά ερωτηματικά. Γεγονός είναι πως τα περιβόητα αρχεία ουδέποτε δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό του. Και κάποια στιγμή πολύ βολικά, ξεχάστηκαν.
Όπως ξεχάστηκε κι ο ήρωας που θα μπορούσε να σταθεί φάρος και οδηγός για τούτους τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Μα ίσως γι αυτό να θέλουν να τον σβήσουν από τον χάρτη της συλλογικής μας μνήμης. Γιατί ο Παναγούλης ενοχλούσε. Ενοχλεί ακόμα και σήμερα. Γιατί δεν αφήνει τους ανθρώπους να ησυχάζουν στον καναπέ τους και να καταλαγιάζουν μέσα από το χαζοκούτι τις έγνοιες τους. Γιατί τους ξεσηκώνει και τους υπενθυμίζει πως δημοκρατία κι ελευθερία δεν είναι μόνο να γίνονται εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Την στιγμή που όλα όσα κάνουν ένα κράτος ευνομούμενο, η υγεία η παιδεία, η εργασία, η ισονομία διαλύονται.
Ενοχλεί γιατί μας δίνει το παράδειγμα πώς μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι που δεν είναι προβλέψιμοι. Που δεν είναι ελέγξιμοι. Πώς μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι που να είναι άφοβοι. Που να γελάνε με τα βασανιστήρια και τους βασανιστές. Πώς μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι που χωρίς να λογαριάσουν το οποιοδήποτε προσωπικό κόστος θα αγωνιστούν για ένα καλύτερο, δικαιότερο και ειρηνικότερο αύριο.
Mπεμπλιδάκη Αγγελική
Οι Γιατροί του Κόσμου αποχωρούν από το hotspot στις Θερμοπύλες και η διευθύντρια κα Θάνου γράφει για τις εκδηλώσεις αγάπης των
φιλοξενούμενων στην Οργάνωση…
Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε εικόνες διαμαρτυρίας στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και έντονες εκδηλώσεις αντίδρασης και αγανάκτησης.
Αυτή τη φορά όμως στις Θερμοπύλες είχαμε μια πολύ διαφορετική διαδήλωση. Μια διαδήλωση αγάπης που συμμετείχαν όλοι οι πρόσφυγες , μεγάλοι και παιδιά, που διαβιούν στο hot spot. Μια διαδήλωση που απευθυνόταν στην ομάδα των Γιατρών του Κόσμου, με το αίτημα να παραμείνει και να συνεχίσει. (Οι Γιατροί του Κόσμου ολοκληρώνουμε την παρουσία μας στο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, αφού το κομμάτι της υγείας θα περάσει στην αποκλειστική εποπτεία του ΚΕΕΛΠΝΟ.)
Είναι από αυτές τις στιγμές που νοιώθεις περήφανος και ξερεις πως έκανες το καθήκον σου και με το παραπάνω. Και το μπράβο αυτών των απλών ανθρώπων που μοιράστηκες για μήνες τα όνειρα, τους φόβους και τις ελπίδες τους, που σου εμπιστεύτηκαν ότι πιο πολύτιμο είχαν, την υγεία τους αξίζει περισσότερο και από τα πιο μεγάλα βραβεία.
Γιατί είναι η επιβεβαίωση πως η Ανθρωπιστική Ιατρική είναι κάτι πολύ περισσότερο από εξετάσεις φάρμακα και θεραπείες. Και οι Γιατροί του Κόσμου ήταν, είναι και θα παραμείνουν πάνω από όλα, καταφύγιο ανθρωπιάς.
Καλή αντάμωση!!
Ευγενία Θάνου
Με ελάχιστη δωρεά
5 ευρώ στηρίζεις
τις δράσεις μας ..
Κάνε μια Δωρεά
Βοηθήστε μας να είμαστε στο πλάι όσων μας έχουν ανάγκη. Μαζί κάνουμε την ελπίδα πράξη Ακόμα και η πιο μικρή δωρεά, είναι πολύτιμη ώστε να συνεχίσουμε την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας και ιατρικής φροντίδας σε όσους την έχουν ανάγκη στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΤΡΑΠΕΖΑΧΑΝΙΩΝ
Αρ.Λογ/σμού:124932001
IBAN: GR43 0690 0090 0000 0012 4932 001 / SWIFT: STXAGRA1
Μετά την κατάθεσή σας, παρακαλούμε καλέστε μας στο 2821023110 ώστε να σας αποσταλεί η απόδειξη δωρεάς.
Οι Γιατροι του Κόσμου βρέθηκαν στις 26 Απρίλιου στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στην εκδήλωση “Learning Cafe” του Γραφείου Διασύνδεσης του Πανεπιστημίου, όπου είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν και να επικοινωνησουν με νέους ανθρώπους, φοιτητές, να ενημερώσουν και να συνομιλήσουν μαζί τους για τη φιλοσοφία των Γιατρών του Κόσμου, τις δράσεις της οργάνωσης και τον Εθελοντισμό.
Είναι τιμή για τη οργάνωση να συμμετέχει σε τέτοιες εκδηλώσεις ενω μας συγκινεί το ενδιαφέρον των νέων ανθρώπων για τον Ανθρωπισμό και την Αλληλεγγύη.
Γιατροί του Κόσμου ευχαριστούν
τη φίλη Ρ.Κ. για τη δωρεά 40 ευρώ για αγορά εμβολίων ενισχύοντας το παιδιατρικό τμήμα του πολυιατρειου
ΝΕΟ ΩΡΑΡΙΟ ΙΑΤΡΕΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ 9 ΜΕ 13
ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΠΕΜΠΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΑΠΟΓΕΥΜΑ 6 ΜΕ 9
ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΝΑΣΤΕΛΕΤΑΙ.
