Πέθανε η Αμάλ αναγγέλλουν με πηχυαίους τίτλους τα μέσα ενημέρωσης.
-Ποια Αμάλ; διερωτώμαι. Εκείνη, η γυναίκα του ωραίου ηθοποιού, η δικηγορίνα, που είχε αναλάβει να εκπροσωπήσει την Ελλάδα για την διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα;
Όχι, όχι αυτή. Αυτή είναι πολύ καλά βολεμένη στο πλούσιο σπιτάκι της με τον κούκλο σύζυγό και την πολυτελή ζωή τους. Για μιαν άλλη Αμάλ πρόκειται. Που αν είχε γεννηθεί σε μια διαφορετική περιοχή της Γής θα μπορούσε μεγαλώνοντας να γίνει εξίσου όμορφη και σπουδαγμένη σαν την συνονόματή της. Δυστυχώς όμως γεννήθηκε σε λάθος χώρα. Γεννήθηκε στην χώρα, που πλήττεται από την μεγαλύτερη και χειρότερη επισιτιστική κρίση των τελευταίων πενήντα χρόνων, παγκοσμίως. Στην Υεμένη. Γι αυτό και η δική μας η Αμάλ δεν πρόλαβε να μεγαλώσει, αλλά πέθανε στα επτά της μόλις χρόνια, από ασιτία.
Ένας μεγάλος φωτογράφος, διάσημος καλλιτέχνης, την πήρε φωτογραφία λίγο καιρό πριν. Μετά δημοσίευσε την εικόνα αυτή σε ένα μεγάλο διεθνές έντυπο. Ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν την Αμερική. Θυμήθηκαν την χώρα της. Θυμήθηκαν ότι εκεί τα τελευταία χρόνια διεξάγεται ένας εμφύλιος που συντηρείται με τις ευλογίες των δυνατών της γης. Έμαθαν ότι το 80% του πληθυσμού έχει ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας και ότι τα παιδιά εκεί δεν παίζουν, δεν πάνε σχολείο. Δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς, σε καθαρό νερό και πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς γιατί τα τρόφιμα είναι λιγοστά και πολύ ακριβά. Βλέπεις την εικόνα της λίγο πριν το τέλος. Ένα μάτσο κόκκαλα σκεπασμένα από ισχνότατο δέρμα. Μετράς τα πλευρά της. Κι ένα πρόσωπο …. μόνο μάτια.
Τώρα λοιπόν που πέθανε, κατόπιν εορτής όπως συνήθως, αντιλήφθηκαν οι υπεύθυνοι ότι κακό συμβαίνει σ αυτή τη γωνιά της Γής κι αρχίσανε να ψάχνουν για λύσεις.
Διαβάζω στο διαδίκτυο μια έκθεση του ΟΗΕ, που ανακοινώθηκε πρόσφατα. Τα ποσοστά, λέει, αυτών που υποφέρουν από την ασιτία στον κόσμο αυξήθηκαν το 2017 για τρίτη συνεχή χρονιά. Πράγμα που απομακρύνει την παγκόσμια κοινότητα από τον στόχο της να εξαλείψει δηλ. την πείνα ως το 2030. Ανησυχούν λέει οι ειδικοί για την αύξηση των ποσοστών και ψάχνουν να βρουν τις αιτίες. Που όλες έχουν να κάνουν με την επέμβαση του ανθρώπου στην φύση (αλλαγή κλίματος) και βέβαια τους πολέμους. Στην ίδια έκθεση διαβάζω ότι συγχρόνως αυξήθηκαν τα ποσοστά παχυσαρκίας. Δηλ από τη μια μεριά έχωμε ένα κόσμο που πεθαίνει από την πείνα επειδή δηλ. δεν έχει φαί και στην άλλη μεριά έχωμε ένα κόσμο που έχει χίλιες δυο αρρώστειες και προβλήματα και κινδυνεύει να πεθάνει επειδή έχει και καταναλώνει υπερβολικό φαγητό.
Λίγο πιο κάτω διαβάζω ένα άλλο άρθρο που κι αυτό μιλά για το ίδιο θέμα. Κάθε μέρα, βρέξει χιονίσει, κάθε δύο δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από πείνα. Μετρήστε: ένα, δύο. Αυτήν την στιγμή κάπου στον κόσμο μια Αμάλ φεύγει. Όχι επειδή είναι άρρωστη. Όχι επειδή είχε ένα ατύχημα. Αλλά επειδή δεν έχει φαγητό.
Κι όμως ο κόσμος σήμερα είναι πιο παραγωγικός από ποτέ. Στις μέρες μας παράγεται παγκοσμίως περισσότερη τροφή από όση χρειάζονται για να τραφούν όλοι οι άνθρωποι μαζί. Αν με κάποιον τρόπο μπορούσε να μοιραστεί δίκαια, μακριά από τους νόμους του εμπορίου.
Την ίδια στιγμή τεράστιες ποσότητες τροφίμων που πλεονάζουν αποθηκεύονται ή καταστρέφονται. Το ξέρουμε καλά κι εμείς εδώ στην πόλη μας. Κάθε χρόνο τόνοι εσπεριδοειδών καταλήγουν στις χωματερές του Νομού μας. Κι αν καμιά φορά ρωτήσει κάποιος αφελώς: γιατί δεν δίδονται τα πορτοκάλια σε σχολεία ή σε ιδρύματα η απάντηση είναι η ίδια. Δεν συμφέρει λέει να χρησιμοποιηθούν. Έχει μεγαλύτερο κόστος η χρησιμοποίηση από την καταστροφή τους.
Και καταλήγουμε πάλι στο ίδιο σημείο. Κουμάντο κάνουν οι αγορές και τα όποια συμφέροντα των δυνατών της Γής. Γι αυτό σε ένα κόσμο αφθονίας, άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν από πείνα.
Όμως τούτος ο κόσμος θα μπορούσε να είναι ένας παράδεισος. Εάν προτάσσαμε των όποιων οικονομικών συμφερόντων την ευημερία των ανθρώπων . Όχι των ολίγων που κατέχουν την δύναμη, αλλά του συνόλου.. Πέραν από χρώμα, συνήθειες, πολιτικά και θρησκευτικά πιστεύω, Όλων ανεξαιρέτως.
Αλλά το χειρότερο ξέρετε πιο είναι; Μετά τον θάνατο της Αμάλ όλος ο κόσμος ξεσηκώθηκε. Ευαισθητοποιήθηκε, διαμαρτύρεται για τον πόλεμο, θέλει να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί για να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Αυτά συμβαίνουν σήμερα, τώρα. Αναρωτιέμαι όμως πόσες μέρες θα ασχολείται η ανθρωπότητα με το θέμα αυτό. Πόσον καιρό θα το θυμάται και θα το συντηρεί. Και πόσο σύντομα θα το ξεχάσει και θα περάσει στην επόμενη υπόθεση που θα λανσάρουν τα μέσα επικοινωνίας.
Mπεμπλιδάκη Αγγελική
Γιατροί του Κόσμου
Έναν απινιδωτή, πολύτιμο εργαλείο για τον εξοπλισμό του ιατρείου των Γιατρών του Κόσμου στη Χάλκη, δώρισε στην οργάνωση η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βιοτεχνών Αργυροχρυσοχόων Κοσμηματοπώλων Ωρολογοπώλων (ΠΟΒΑΚΩ). Οι Γιατροί του Κόσμου, από τον Ιανουάριο του 2017 λειτουργούν πρόγραμμα πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο νησί της Χάλκης Δωδεκανήσων, με εξειδικευμένο προσωπικό που στηρίζει τόσο τους μόνιμους κατοίκους της Χάλκης όσο και δύο γειτονικών της νησιών, της Νισύρου και της Σύμης.
Στην τελετή παράδοσης – παραλαβής που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26/10 στη Χάλκη παραβρέθηκαν ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, Νικήτας Κανάκης, η γενική διευθύντρια της οργάνωσης, Ευγενία Θάνου, ο γενικός γραμματέας της ΠΟΒΑΚΩ, Τριαντάφυλλος Παπαθανασίου και ο Δήμαρχος του νησιού, Μιχαήλ Πατρός.
Αγάπη, αλληλεγγύη και βοήθεια στον συνάνθρωπο. Αυτές είναι οι αρχές μας και παραμένουμε πιστοί σε αυτές καθημερινά.
Οι Γιατροί του Κόσμου ευχαριστούν θερμά το φαρμακοποιό Ιωάννη Μποτωνακη για τη δωρεά παιδιατρικών εμβολίων ενισχύοντας το παιδιατρικό τμήμα και τη δωρεά φαρμάκων. Τετοιες ενεργεις μας δίνουν δύναμη και δυνατότητα να συνεχίσουμε το εργο μας..
Η στατιστική για την εβδομάδα από 29.10.2018 έως και 02.11.2018 είναι
ΕΛΛΑΔΑ 23
ΜΑΡΟΚΟ 15
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 12
ΑΛΒΑΝΙΑΣ 5
ΣΥΡΙΑ 5
ΑΛΓΕΡΙΑ 4
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 3
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 2
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΠΟΛΩΝΙΑ 1
ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ 1
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΣΟΥΔΑΝ 1
ΙΡΑΚ 1
ΣΥΝΟΛΟ 76
