Σκέψεις για το χθες και το σήμερα

Κύριε διευθυντά,
πολλές οι πολιτικές – κοινοβουλευτικές εξελίξεις τον τελευταίο καιρό.
Εντάσεις, αντιπαραθέσεις, οξύτητες. Δημοσιεύματα πολλά ένθεν και ένθεν με αποκορύφωμα τη συμφωνία των Πρεσπών.
Από τη μια: Καλή συμφωνία, συμφέρουσα για το έθνος, τελειώνει μια εκκρεμότητα δεκαετιών, ξεχωρίσαμε την Ελληνική Μακεδονία από τη Μακεδονία των Σκοπίων.
Από την άλλη: Προδώσατε τους αγώνες των Μακεδονομάχων, τους Μακεδόνες, τη Μακεδονία μας, προδότες, ανθέλληνες, πουλημένοι, κ.λπ. κ.λπ.
Ας δούμε μαζί τα πράγματα με νηφαλιότητα και όσο μπορούμε με αντικειμενικότητα.
Χωρίς να είμαι ιστορικός ή ειδικός επί των εθνικών θεμάτων θα προσπαθήσω να κάνω μια αναδρομή από τα παλιά έως το σήμερα.
Η Μακεδονία, λοιπόν, από την αρχαιότητα ήταν μια γεωγραφική περιοχή από το Αιγαίο έως τη νότια Γιουγκοσλαβία. Αργότερα με τον καθορισμό των συνόρων πήρε η Ελλάδα μας τη νότια γεωγραφική περιοχή έως τη Φλώρινα και δώθε. Πήρε ένα βόρειο κομμάτι η Γιουγκοσλαβία, ένα μικρό κομμάτι δυτικά η Αλβανία και ανατολικά ένα άλλο μικρό κομμάτι η Βουλγαρία. Εν ευθέτω χρόνω ο Τίτο ονόμασε την περιοχή ως “επαρχία της Μακεδονίας” νέτα σκέτα. Η Ελλάδα μας, που τόσο αγαπάμε όλοι μας, τι έκανε  τότε; Ποια η αντίδραση; Καθησυχάζανε τον τότε Καραμανλή οι ξένες Δυνάμεις λέγοντας: «Μην ανησυχείτε δεν θα έχετε πρόβλημα. Ο Τίτο μας βολεύει γιατί πάει κόντρα στη Σοβιετική Ενωση» κ.λπ. κ.λπ. Περνούσαν τα χρόνια με τους ταγούς στην Ελλαδίτσα μας να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Καθιερώνεται η “Μακεδονική γλώσσα” ως γλώσσα των Σκοπίων ή ΠΓΔΜ. στον ΟΗΕ. Αναγνωρίζουν τη χώρα ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας” 144 κράτη. Οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί της Ελλάδας μας ασχολούνταν… με τι άραγε; Ολοι ξέρουμε πλέον με τι… και ακούμε έκθαμβοι, αν όχι οργισμένοι, δηλώσεις όπως: Η Μακεδονία είναι μια και (κλαίγοντας) είναι Ελληνική. Και λέω εγώ που τελείωσα μόνο το εξατάξιο Γυμνάσιο της Παλαιόχωρας: Τα εθνικά θέματα λύνονται με κλάματα; Σαν το κακομαθημένο παιδάκι που του παίρνουν τα άλλα ένα παιχνιδάκι; Τι σόι ηγέτες είχαμε αλήθεια;;
Ας έλθουμε στο σήμερα. Πρωθυπουργός ένας πιτσιρικάς, αλλά, με σπάνια οξυδέρκεια κατά γενική παραδοχή. Συνάπτει μέσα από συνομιλίες μια συμφωνία. Λέω συμφωνία. Δηλαδή τα δύο μέρη με αμοιβαίες θέσεις, υποχωρήσεις, συμβιβασμούς κατέληξαν: Μετονομάσθηκε η “Δημοκρατία της Μακεδονίας” ως “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”. Για να μου πει περιχαρές ένα συγγενικό μου πρόσωπο που ζει και εργάζεται για πολλά χρόνια στη Γερμανία «Επιτέλους Ηλία, μπορώ να λέω ότι είμαι από τη Μακεδονία χωρίς να παίρνω την απάντηση: Α! Είσαι από τα Σκόπια!! Επιτέλους είμαι Ελληνίδα Μακεδόνισσα».
Επιτέλους, λέω και εγώ, μετά από 40 χρόνια η Ελλάς ξύπνησε. Αλήθεια, όλοι αυτοί που διαδηλώνουν, αρθρογραφούν βρίζουν κ.λπ. πού ήταν τα προηγούμενα χρόνια; Ποιά θέση είχαν; Απλά καμία…
Ως άνθρωπος λάτρης του διαλόγου, σας χαιρετώ με αγάπη.
Γεωργιακάκης Ηλίας του Παύλου