Σκέψεις μετά την πυρκαγιά!

Το πρόσφατο και το μακρινό παρελθόν όλων των ανθρώπων και των κοινωνιών είναι γεμάτο από -ιδωμένα και κρινόμενα με κατοπινή ματιά – λάθη και σωστά. Π.χ. λανθασμένες σκέψεις, λαθεμένοι χειρισμοί και σωστές αντιδράσεις, σωστές αποφάσεις! Ό,τι μετρά, όμως,  νομίζω, είναι πάντοτε να κάνεις καθετί στη ζωή με αγάπη και όχι γιατί “πρέπει”. Μ’ άλλα λόγια, θάταν λάθος, όταν οι συνάνθρωποί σου βρίσκονται σε δύσκολη θέση, να τρέχεις να τους βοηθάς μονάχα επειδή “πρέπει”, ενώ το σωστό είναι να τους συμπαραστέκεσαι πάντοτε σπρωγμένος από την αληθινή και άδολη αγάπη, η οποία, ως γνωστό, λειτουργεί μαζύ με την αλληλοβοήθεια ως θεμέλια κάθε κοινωνίας που θέλει να μακροημερεύσει και να προκόψει…
Καθημερινά, λοιπόν, γίνονται, με ή παρά τη θέλησή μας, ένα σωρό πράγματα στη ζωή μας ή δίπλα μας. Μη συγκρίνεις το παρόν με το παρελθόν! Θα αποδειχτείς επιλεκτικά μνήμων. Μη συσχετίζεις το παρόν με το μέλλον! Προφήτης δε θα γίνεις ποτέ. Γιαυτό, ζήσε το σήμερα και πάλεψε μαζύ με όλους για ένα πιο ανθρώπινο υπέρ όλων μεθαύριο στηριγμένο στις ρίζες του παρελθόντος…
Οι κρατούντες θάπρεπε να κρατούν το τιμόνι της κοινωνίας όχι για να ευνοούν τους “φίλους” τους ή να κατευθύνουν τους πολίτες όπου γουστάρουν, αλλά για να προστατεύουν όλα τα μέλη της κοινωνίας ιδίως στις δυσκολίες. Οι κρατούντες, φρονώ, οφείλουν να σέβονται και να προασπίζουν τα δικαιώματα όλων των πολιτών – ακόμα και εκείνων που δεν τους ψηφίζουν! Τελεία και παύλα!
Η σημασία, τέλος, που αποδίδει σε όσα έφερε η πυρκαγιά της Αττικής η τωρινή κυβέρνηση των Ελλήνων δεν θα φανεί σε όσα δίνει ή λέει ότι θα δώσει προς ενίσχυση των οικογενειών των θυμάτων. Θα το δούμε, κυρίως, σε ό,τι θα κάνει για να μην ξαναζήσουμε πουθενά παρόμοια τραγωδία!