Σκέψεις των ημερών

Βλέποντας πώς γιορτάζουν πολλοί λαοί την ανάμνηση της μαρτυρικής πορείας του Ιησού προς τον θάνατο, σκέφτομαι μήπως ο Θεός έστειλε σε μας τη δυνατότητα να το δούμε σωστά.
Το μαρτύριο του, ο θάνατός του, και κυρίως ο ερχομός του είχε σκοπό να δώσει ευτυχία στην ανθρωπότητα, την ευτυχία της ειρηνικής συνύπαρξης της αλληλοπροσφοράς «προς έκαστον ημίν» Και το σωστό νόημα το νοιώσαμε μέσα σε αυτήν την πανέμορφη φύση, τη λουλουδιστή ελληνική Ανοιξη. Εμείς εκφραζόμαστε με υπέροχους ύμνους, με στολισμένες εκκλησίες, πηγαίνοντας στην εκκλησία φορώντας «τα καλά μας», ακόμα και αν οι πιο πολλοί δεν πηγαίνομε όλο τον υπόλοιπο χρόνο στις εκκλησίες.
Συνύπαρξη, αίνος, αγαλλίαση.
Ο ελληνικός χριστιανισμός δεν έχει Ιερά Εξέταση, αφήνομε στο Θεό το δικαίωμα να τιμωρήσει ή όχι. Εχομε πανηγύρια με μουσική, χορεύομε κρατώντας χέρι-χέρι, έτσι  υπάρχει η δυνατότητα ο κύκλος να είναι μεγάλος.
Οι Ελληνες δεν είδαν τον Ιησού ως φορέα του ζόφου. Δεν ταιριάζει μέσα στην απέραντη ομορφιά της δημιουργίας. Δεν είναι δυνατόν ο παντοδύναμος δημιουργός να έκανε τέτοιο λάθος.