Σκιές στο Λυκόφως…

Νομίζω μερικές φορές ότι ο πολιτικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μοιάζει με ένα “τηγάνι που τους τηγανίζει όλους”.
Οι λυκοφιλίες στην Αυτοδιοίκηση μπορεί να σε τηγανίσουν και να περάσει πολύς καιρός, μέχρι να βρεθείς σε “τόπο αποψύξεως”.
Οταν τα κουμάντα γίνονται σωστά, όλα τα θαύματα διαρκούν λίγο περισσότερο από τρεις ημέρες.
Οταν τα κουμάντα είναι πρόχειρα και άτεχνα, ψάχνεις εντός του έτους να δεις ποιος είναι ο λύκος… και ποιος ο “σύμμαχος”.
Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, αφού κάποιοι έχουν μπερδέψει τα κολοκύθια με τα μαρούλια.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση παντού και πάντα, άνοιγε πεδίο δόξης λαμπρό για λυκοφιλίες, για “συζυγικά καβγαδάκια” και για ξεκατίνιασμα.
«Ποιος κρατά το βιτριόλι και πού θα το ρίξει;».