Σκυλοκατοφιλιά εξοστράκισε τον αθρωπισμό;

Πολλά παράξενα θωρεί κιανείς, κι άλλα τόσα γροικά, περνοδιαβαίνοντας τσι στράτες και τα σοκάκια τση κοινωνίας. Αναρίθμητα τα ερωτήματα απού αναζητούνε εξηγήσεις από το γερασμένο μου νου.
Οι ηθικοί κανόνες παραβιάζονται και νέα ήθη υιοθετούνται. Οι φωνές απού γροικούνται περί προόδου και μοντερνισμού είναι φωνές ατζέμπις απού οδηγούνε σ’ ένα ξέφωτο νιους καινούργιου πολιτισμού; Γή είναι το κύκνειο άσμα του μέχρι εδά ισορροπημένου και δοκιμασμένου πολιτισμού; Οι γι ενδείξεις για το καλύτερο δε μ’ ενθουσιάζουνε. Γιατί φυσικά νόμοι αθεντούνται και γραφτοί και άγραφοι παραμερίζονται. Μα και το συμπέρασμα απού ‘ρχεται από τα παλιά “κάθε πέρυσι και καλύτερα” συνεχίζει να ισχύει. Με τουτεσάς τσι σκέψεις και τσι συλλογισμούς, επέρνα η γι ώρα μου τουτηνά την ημέρα. Σαν εξεθόλωσε ο νους μου από τσι πολλά βαρές σκέψεις απού τονε ταρακουνούσανε, είπα ν’ αντιγαήρω στα περασμένα για να ξαναπορπατήξω τα σοκάκια τση νιότης μου και να φρεσκάρω τη θύμησή μου, για ν’ ανανεώσω τσι σκέψεις μου. Γιατί τσι χρόνους τουτουσές πολλοί απού θαρρούνε πως κατένε πολλά, τη ζωή την εγνωρίσανε από τα μπαλκόνια τω σπιθώ ντωνε γή τσοι τσαμόπορτες τωνε και δεν είχανε την εδική μας τύχη απού αναθρέφομαστε μαζί με τα οικόσιτα έχνη. Γιατί τα ‘χανε οι γι αφεντάδες μας στη δούλεψη ντωνε κι ήτανε η δεξιά ντωνε χέρα, όπως έλεγαν γιατί με τα ζευτικά εζευγαρίζανε και σπέρνανε, και μ’ αυτά αλωνεύανε και σοδειάζανε τα προϊόντα ντωνε, απού θρέφανε τσ’ οικογένειές τωνε κι ακόμη μ’ αυτά επχιαίνανε στη χώρα τα προϊόντα ντωνε γή εμετακινούντανε οι γι ίδιοι στσι κοινωνικές τωνε υποχρεώσεις γή σε ώρα ανάγκης. Οι κατσίκες και προβατίνες εταΐζανε τα κοπέλια με το γάλα ντωνε και γεμίζανε τα κουρούπια με τυράκια κι εχαρτζιλικώνανε τ’ αφεντικά με το κρέας των κατσικακιώ και των αρνακιώ. Ακόμη με τα μαλλικά τω προβατινώ φαίνανε τα προυκιά των κορών ντωνε οι μανάδες. Κι οι γι όρθες ανακουφίζανε κι εκείνες τσοι διατροφικές ανάγκες κάθε οικογένειας με τ’ αβγά και το κρέας τωνε.
Οι σκύλοι ήτανε οι φύλακες τω σπιθιώ και καλοί συνεργάτες τω κυνηγώ και τω βοσκώ. Οι κάτες εδά πάλι, εκαθαρίζανε τσ’ αποθήκες από τσοι ποντικούς κι ούλα τ’ άλλα ακάθαρτα μιαρά. Τα έχνη απούχανε στα σπίθια ντων επαέ στο χωριό τα μαρταρεύανε δεμένα με σκοινί για να μη κάμουνε ζημιά. Τσοι σκύλους εδά πάλι τσοι ‘χανε δεμένους και κείνους για να μη πειράζουνε τσοι γειτόνους. Ιδιαιτέρα σαν ωρμάζανε τα σταφύλια οι γι αγροφύλακες εδούνανε εντολή νάναι τα σκυλιά δεμένα για να μη κάνουνε ζημιά στ’ αμπέλια. Μα και φόλες ερίχνανε σαν επρεμαζωνούντανε αδέσποτα που κάνανε ζημιές. Τουτανά με λίγα λόγια αναστορούμαι για τσοι σχέσεις των αθρώπω με τα έχνη. Μα και τσοι τωρινούς χρόνους αθρώποι αξιόπιστοι απού ταξιδεύουνε στην Ευρώπη με διαβεβαιώνουνε πως στη Βαρλκελώνη που ‘ναι πρότυπο καθαριότητος, με τουρισμό Χειμώνα – Καλοκαίρι, εάν βρεθεί αδέσποτο το μαζεύουνε κι αναζητούνε τον αφεντικό ντου.
Εάν δεν βρεθεί ο ιδιοκτήτης του το προωθούνε για υιοθεσία. Κι αν δε βρεθεί κάποιος που να ενδιαφέρεται γι’ αυτό σε λίγα εικοστετράωρα το οδηγούνε για ευθανασία. Μάλιστα κυρίες και κύριοι, σε ευθανασία! Και δε τα νταντεύουνε σα τα μωροκόπελα. Και μπορεί να μην είναι αρεστή σε κιανένα αυτή η λύση, όμως είναι η μοναδική. Και για να πάρομε τα πράματα με τη σειρά, τα τελευταία χρόνια που η γι επάρκεια κι η γι αφθονία εδημιούργησε πολλά διέξοδα στσι κοινωνίες τω αθρώπω, και πολλωνώ επήρε ο νους τωνε αέρα και τραβά το δικό ντου μονοπάτι, κι αδιαφορεί για οτιδήποτε άλλο. Κι ετσά εξεφούντωσε η δήθεν ζωοφιλία κάποιω απού δεν είναι καθόλου ζωοφιλία παρά σκυλοφιλία και κατοφιλία. Και όποιος διαφωνεί με τσ’ απόψεις τωνε είναι βάρβαρος. Κι όπως δείχνουνε τα πράγματα πάει να γενεί μάστιγα απού πνιγεί το δίκιο τω φτωχώ και ταπεινώ αθρώπω. Που κιανείς δε γνοιάζεται γι’ αυτούς κι ας έχουνε αναθρέψει με τον ιδρώτα ντωνε δικαστές και δικηγόρους, βουλευτές και υπουργούς. Κιανείς δεν σκιάζεται γι’ αυτούς. Κι έχομε τη μάστιγα τση σκυλοκατοφιλίας να παίρνει διαστάσεις που δε κατέω κατά πόσο το σιγοντάρουνε κάποια συμφέροντα μιας κι η ανιδιοτέλεια είναι λέξη διαγραμμένη από το λεξιλόγιο των αθρώπω τουτουσές τσοι καιρούς, πάντως πως κάνει λάκκο η φάβα, είναι αλήθεια και γροικούμε για ζώα συντροφιάς, είναι η γι αλήθεια πως δε κατέω πόσο ανεβασμένος πρέπει νά ‘ναι κάποιος πολιτιστικά για ν’ αναζητά συντροφιά από σκύλους και κάτες. Εκείνο όμως απού κατέω καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, αρκεί να μη κουράζει και ζημιώνει τσοι συνανθρώπους του. Ομως γίνεται το αντίθετο και κάθε επίδοξος ζωόφιλος αφού διπιστώσει πως η καλογερική είναι βαριά, και αφού φυσικά δεν είναι βάρβαρος, τ’ αφήνει στο έλεος του Θεού, το ζώο απού αναμάζωξε με αποτέλεσμα στα χωριά ν’ αδειάζουνε τα κοτέτσια των αθρώπω να πνιγούνε γή να μισερώνουνε τα έχνη ντωνε και στσοι πόλεις να ομαδοποιούνται σε αγέλες να τρομοκρατούνε τσοι περαστικούς και να μολύνουνε τα πάρκα και τα καθίσματα με τσ’ αρρώστιες τωνε. Κι ούλα τουτανά τα ζώα είναι θύματα τω ζωόφιλω. Κι από ποθές δε θωρώ ν’ ανάφτει κάποιο φωτάκι αισιοδοξίας για τη λύση αυτού του πολύ σοβαρού προβλήματος και όσο για τσοι χωριάτες άπου τωνε τρώνε τα έχνη ντωνε και τσ’ όρθες τωνε και τωνε μολύνουνε τσοι καθέκλες τσωνε στσ’ αυλές τωνε άστε τσοι, αυτοί ‘ναι χωριάτες. Για τσι πόλεις όμως; Δε φοβούνται το Θεό και να ντρέπονται τσ’ αθρώπους!
Καλά τσ’ αιρετούς αρχοντες τσ’ αλικοντίζουνε τα ψηφαλάκια. Δεν υπάρχουνε όμως  στη χώρα φορείς όπως υγειονομική υπηρεσία να επισημάνει την επικινδυνότητα των αδέσποτω; Η δήθεν ζωοφιλία εξοστράκισε τον αθρωπισμό απού τσοι τωρινές κοινωνίες; Κι ούλα καλά ως επαέ να πάρουνε οι ζωόφιλοι όσους σκύλους και κάτες θέλουνε γη των επιτρέπουνε για να μη παίζουνε με την υγεία και τα νεύρα τω γειτόνω ντωνε και με την προϋπόθεση ότι κάθε υιοθεσία θα καταγράφεται και σε περίπτωση νέας εγκατάλειψης θα τιμωρείται αυστηρά ο επίδοξος ζωόφιλος. Και επιτέλους κιανείς δε μπορεί να παίζει με την υγεία, την ηρεμία, την ασφάλεια και την περιουσία των συναθρώπω ντου. Ποιος μπορεί να αρνηθεί πως σκύλος ή κάτης απού κυκλοφορεί ελεύθερος όσα εμβόλια και αν έχει κάμει, δεν είναι φορέας ασθενειών. Επομένως αρμόδιοι διαλέξετε ποιους θα προστάτεψετε, τσι σκύλους και τσι κάτες γη τσ’ αθρώπους και τα συμφέροντά ντωνε.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
γροικώ = ακούω
ατζεμπίς = άραγε
βαρές= βαριές
αντιγαήρω = γυρίσω πίσω
αφεντάδες = πατεράδες
έχνη = διάφορα οικόσιτα ζώα
κατέω = ξέρω
ζευτικά  τα ζώα απού εζεύανε στο ζευγάρι, κυρίως βόδια, αγελάδες
κάτης = γάτης
όρθες = όρνιθες
αλικοντίζουνε = εμποδίζουνε
επαέ = εδώ
αναστορούμαι = θυμούμαι
πρεμαζώνονται = συγκεντρώνονται
μιαρά = ποντικούς κ.λπ.