Σκηνικό πολέμου ξανάνοιξε στη Γάζα

Η αναγνώριση από τον Τραμπ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ είναι πράξη “προκλητική και επικίνδυνη”. Οι Ισραηλινές κυβερνήσεις από τότε, που έγιναν κράτος, επεδίωκαν να την αναγνωρίσουν οι Αμερικανοί ως πρωτεύουσά τους. Ολοι, όμως, οι πρόεδροι των ΗΠΑ το απέφευγαν με το αιτιολογικό, ότι τούτο θα ερχόταν με την ώρα του μετά την επίτευξη οριστικής συμφωνίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, εκτός από τον Τραμπ, που τους έκανε τη χάρη. Την ώρα, λοιπόν, που πάει η φωτιά να σβήσει στο Ιράκ και στη Συρία, άναψε πυρκαγιά ο Τραμπ στη Γάζα, χωρίς να δώσει εξηγήσεις για την απόφασή του, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει το μέγεθος της ανοησίας του.
Εχει δημιουργηθεί σοβαρή διεθνής κρίση ιδιαίτερα επικίνδυνη στα ταραγμένα Παλαιστινιακά εδάφη. Οι τραυματίες στη Δυτική Οχθη κοντά στη Ναμπλούς είναι πάνω από 250. Στους δρόμους της παλιάς πόλης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ έγιναν βανδαλισμοί και αστυνομικοί ενεπλάκησαν με Παλαιστινίους στις πόλεις Χεβρώνα, Βηθλέεμ και Ιεριχώ ρίχνοντας σφαίρες από καουτσούκ και δακρυγόνα. Η Ισραηλινή αεροπορία βομβάρδισε στόχους της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και έπληξε στρατόπεδο εκπαίδευσης με αποθήκες πυρομαχικών ως αντίποινα για ρουκέτες εναντίον Ισραηλινών πόλεων.
Η έκρηξη ξεκίνησε μετά την επικοινωνία του Τραμπ με τον Μαχμούτ Αμπάς, ότι σκοπεύει να μεταφέρει, την έδρα της Αμερικανικής Πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Τούτο προϋποθέτει την έμμεση αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ κι έτσι σηματοδοτείται ο αποκλεισμός εξεύρεσης μόνιμης λύσης του Παλαιστινιακού. Οι Μεσανατολικές, οι Αραβικές και πολλές Ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν τους προβληματισμούς και τις επιφυλάξεις τους με την απόφαση Τραμπ, δυσκολευόμενες ν’ αντιληφθούν, ποια είναι τα συμφέροντα των ΗΠΑ, όταν κατέστη σαφές, ότι στη Μ. Ανατολή, η διεθνής κρίση είχε αρνητικές επιπτώσεις παγκοσμίως. «Δεν συμφωνούμε με την Αμερικανική απόφαση” δήλωσε η Αγγλίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι, την οποία συμμερίστηκε και η Μέρκελ.
Το θέμα τούτο αποτελούσε “κόκκινη γραμμή” για τον Αραβικό κόσμο, ανεξάρτητα με το αν είχαν φιλικές, ή όχι, σχέσεις με το Ισραήλ. Ανέκαθεν αφ’ ότου ίδρυσε ο Τσώρτσιλ το κράτος του Ισραήλ εν έτει 1948 καμία χώρα δεν διενοήθη να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του, το ανατολικό τμήμα της οποίας κατέλαβε απ’ τους Παλαιστίνιους με τον πόλεμο του 1967. Ολοι οι πρόεδροι της Παλαιστινιακής Αρχής και ο τελευταίος Μαχμούτ Αμπάς θεωρούν ότι η Ιερουσαλήμ είναι «η αιώνια πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού Κράτους».
Ο γ.γ. του ΟΗΕ Γκουτιέρες λέει ότι το ζήτημα της Ιερουσαλήμ δεν μπορεί να τακτοποιηθεί χωρίς άμεσες διαπραγματεύσεις, άποψη την οποία ο Τραμπ την “ακούει βερεσέ” αφού έχει δηλώσει ότι «τα Ηνωμένα Εθνη δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια λέσχη, όπου μαζεύονται διάφοροι, συνομιλούν και περνούν καλά».
Το ερώτημα είναι αν καταφέρουν οι Ευρωπαίοι να γίνουν ο ρυθμιστικός παράγοντας σ’ αυτή τη διεθνή κρίση, που ξέσπασε για να μην αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τα επίχειρα των αποτελεσμάτων της τα οποία θα πλήξουν πρώτ’ απ’ όλους εμάς!