Υπομονή, πολλή αναζήτηση, όρεξη για… ψάξιμο και συγκατοίκηση συστήνουν στους νέους φοιτητές που έρχονται στα Χανιά παιδιά από παλαιότερα έτη που έχουν περάσει από αυτήν τη δοκιμασία.
Ο Γιάννης Μοριανός είναι 3ετής φοιτητής στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών και ο Βαγγέλης Μαρτίνος στο 2ο έτος στο Μηχανικών Ορυκτών Πόρων.
«Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις το σπίτι που θέλεις και σε μια τιμή που να σε ικανοποιεί. Θα βρεις πολλά σπίτια στην τιμή των 230 – 250 ευρώ, όμως στην πλειοψηφία τους θα είναι πολύ παλιά και σε κακή κατάσταση. Το ίδιο και για τα 2άρια ή 3άρια, θα βρεις και με 300 ευρώ, αλλά λίγες φορές θα είναι σε καλή κατάσταση. Στο κέντρο βρίσκεις σπίτι σε καλή κατάσταση, αλλά οι τιμές είναι τσιμπημένες. Μπορείς να βρεις πάλι στα Κουνουπιδιανά, κοντά στην Πολυτεχνειούπολη, όμως εκεί θα έχεις πολλές μετακινήσεις», μας λέει ο Γιάννης.
Για τον Βαγγέλη σημασία έχει η υπομονή και η επιμονή στην αναζήτηση.
«Προσωπικά βρήκα σπίτι με τη δεύτερη φορά που ήρθα στα Χανιά. Οι νέοι φοιτητές πρέπει να ξέρουν πως οι τιμές αυξάνονται ανάλογα με την περίοδο. Τώρα που βγήκαν οι βάσεις είναι πιο τσιμπημένες γιατί υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Αντίθετα στην αρχή του καλοκαιριού είναι πιο χαμηλές», τονίζει.
ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ
Με μεγάλο αριθμό φοιτητών το Πολυτεχνείο Κρήτης διαθέτει εδώ και χρόνια μόλις 78 δωμάτια για τους φοιτητές, αριθμός που δεν επαρκεί για τις ανάγκες των νέων. «Για να μπεις στη φοιτητική εστία θα πρέπει να είσαι σε εξαθλιωμένη κατάσταση. Αν έχεις το παραμικρό εισόδημα, δεν έχεις το δικαίωμα για εστία. Οταν οι φοιτητές ξεπερνάνε τους 2.500, μόνο 78 θέσεις δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Τ.Ε.Ι. εδώ στα Χανιά δεν έχει καθόλου φοιτητική εστία», επισημαίνει ο Βαγγέλης.
Από τη μεριά του ο Γιάννης δηλώνει πως «για το θέμα της εστίας έχουμε κάνει αρκετές κινητοποιήσεις ως Φοιτητικός Σύλλογος και φοιτητικό κίνημα.
Η Πρυτανεία μας λέει ότι δεν είναι δική της ευθύνη για το ότι δεν υποστηρίζεται η φοιτητική στέγη. Ξεκίνησε να γίνεται ένας λόγος για το παλιό Ψυχιατρείο, αλλά από ό,τι φαίνεται μετά την παραχώρησή του στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. το ζήτημα έχει “παγώσει”.
Την τελευταία τετραετία η όποια φοιτητική μέριμνα υπήρχε έχει περικοπεί, οι πόροι που διατίθενται πλέον είναι ελάχιστοι κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητά μας».
ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ
Τέλος δεν θα μπορούσαμε να μην ρωτήσουμε τους φοιτητές για το κόστος της φοιτητικής ζωής γενικά στα Χανιά.
Για τον Γιάννη που κατάγεται από τη Μυτιλήνη το κόστος ζωής είναι πιο αυξημένο στα Χανιά, κάτι που έχει να κάνει και με το ότι είναι τουριστικός προορισμός.
Για τον Βαγγέλη που έρχεται από την Αθήνα πάλι σε κάποια πράγματα βρίσκει ομοιότητες και σε άλλα διαφορές. «Στα εισιτήρια π.χ. η μετακίνηση είναι πιο ακριβή, για φαγητό, καφέ μπορείς να βρεις και φτηνά και ακριβά. Για γραφική ύλη, φωτοτυπίες που έχουμε ανάγκη ως φοιτητές, το Πολυτεχνείο δεν μας καλύπτει επαρκώς, ειδικά τους φοιτητές από την Αρχιτεκτονική που είναι υποχρεωμένοι να δίνουν πολλά χρήματα για να τυπώσουν τις εργασίες τους», δηλώνει.
Με τις περικοπές σε μισθούς και εισοδήματα των ελληνικών οικογενειών η διατήρηση και ενός δεύτερου σπιτιού για τις ανάγκες του παιδιού – φοιτητή αποτελεί πραγματικό “βουνό” για τους γονείς. Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια ακόμα περισσότεροι φοιτητές προσπαθούν να βρουν συγκάτοικο προκειμένου να μειώσουν το κόστος τουλάχιστον του ενοικίου.
