Στην προεκλογική ατμόσφαιρα εντάσσεται με περίτεχνη σπουδή η αναθέρμανση του Σκοπιανού ότι το 2005 ο Κ. Καραμανλής παζάρευε επί Γκρουέφσκι αντί για FYROM τη σύνθετη ονομασία “Republika Makedonija – Skopia”.
Υπήρχε τότε πρόθεση, να λυθεί το πρόβλημα με τους βόρειους γείτονές μας.
Η κυβέρνηση Καραμανλή γνώριζε τις λεπτομέρειες. Hσαν ενήμεροι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι. Ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε λεπτομέρειες των επιστολών του πρωθυπουργού και του ΥΠΕΞ Πέτρου Μολυβιάτη προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους και τους Ευρωπαίους ηγέτες, ποια ήταν η εθνική γραμμή για το Σκοπιανό, η οποία δεν εκαρποφόρησε, λόγω αδιαλλαξίας του Γκρουέφσκι. Αργότερα συνέπεσε και η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όπου οι Σκοπιανοί ζητούσαν ένταξη στη Συμμαχία με την προσωρινή ονομασία FYROM. Τότε δεν ελήφθη απόφαση ένταξης εν αναμονή οριστικής τακτοποίησης του ονόματος.
Η επιστολή προς τον πρόεδρο Μπους, όπως ανακοινώθηκε απ’ το πρώην “Συγκρότημα ΔΟΛ”, είχε δημοσιευθεί στα “ΝΕΑ” (13-4-2005). Οι θέσεις της τότε κυβέρνησης Καραμανλή ήσαν εν μέρει γνωστές, αλλά μ’ αυτές λίγο ως καθόλου, ασχολήθηκαν τα ΜΜΕ. Δεν ήταν λοιπόν κάτι άγνωστο, που τώρα βγήκε στην επιφάνεια, να έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, να κατηγορεί τη Ν.Δ. ως υποκριτική, ότι δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Σαμαράς γνώριζαν εκ των προτέρων, ποιες ήσαν οι σκέψεις του πρωθυπουργού για το Μακεδονικό και μεταθέτουν το βάρος εκείνης της περιόδου επάνω του.
Ο κ. Τσίπρας με δηλώσεις του σε συνέντευξη, που παραχώρησε σε περιφερειακά μέσα ενημέρωσης του διαδικτύου, κατηγόρησε τη Ν.Δ. για υποκρισία λέγοντας: «Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος προφανώς τα γνώριζε όλα αυτά, οφείλει σήμερα μια συγγνώμη… Στήσανε πάνω σ’ ένα μεγάλο εθνικό ψεύδος μια σκευωρία εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησε τους Ελληνες σε διχασμό…».
Η κατηγορία θα είχε βάση αν, όντως, ο Μητσοτάκης και ο Σαμαράς γνώριζαν τι εσκέπτετο ο Καραμανλής για το Σκοπιανό πριν τη δημοσίευση των επιστολών, αν είχαν αντίρρηση επί τούτων και πώς αντέδρασαν. Ομως το 2005 που συνέβαιναν αυτά, ποιΟς ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που θα ‘πρεπε να τον είχε καλέσει ο πρωθυπουργός, να τον ενημερώσει επί ενός εθνικού θέματος, που εκκρεμούσε η λύση του επί 15 χρόνια; Ο κ. Μητσοτάκης ήταν ένας πρωτοεκλεγής βουλευτής το 2004 μέσα στους 160 της Ν.Δ. Αποκλείεται να τον ενημέρωνε ο Καραμανλής για τους χειρισμούς του επί του Σκοπιανού και να ζητούσε τη γνώμη του. Το ίδιο συνέβη και με τον κ. Σαμαρά, ο οποίος επιβαρύνεται με τη “ρετσινιά” της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το Σκοπιανό το 1993 με την αποχώρηση Συμπιλίδη.
Οπως διαμορφώθηκε η κατάσταση μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, που έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία, οι διχαστικές τάσεις συνεχίζονται και θα χρειαστεί πολλή δουλειά και πολύς χρόνος μέχρι να ισορροπήσουν τα πράγματα.
Πάντως η Συμφωνία δεν μπορεί να καταργηθεί, το κράτος έχει συνέχεια και ο κ. Μητσοτάκης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επιτηρεί την εφαρμογή της.