Τον τελευταίο καιρό αναζωπυρώθηκε το Σκοπιανό. Βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή κατόπιν της πρόσφατης επίσκεψης του απεσταλμένου του Ο.Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς ασχολούμενου αφ’ ενός με την ονομασία και αφ’ ετέρου με την ενταξιακή πορεία του κρατιδίου στην Ε.Ε. Στα υπ’ όψιν και οι διαδικασίες για να μπει στο ΝΑΤΟ. Το ζήτημα της ονομασίας και το πλαίσιο διαπραγματεύσεων, που δόθηκε στα Σκόπια, για να γίνουν μέλος της Ε.Ε., δεν θ’ απασχολούσε τον διεθνή Τύπο, αν στη συνάντηση Μέρκελ – Σαμαρά στο Βερολίνο ένας δημοσιογράφος απ’ το αλβανικό τμήμα της Deutsche Welle των Σκοπίων, δεν ρωτούσε περί την «ενταξιακή πορεία της Μακεδονίας». Για τον κ. Σαμαρά, που οι θέσεις του είναι γνωστές, ότι το θέμα θα αντιμετωπιστεί τη στιγμή της ένταξης, όπου θα εξετασθεί η τήρηση των υποχρεώσεων της FYROM για το θέμα της οριστικής ονομασίας ήταν πρόκληση. Βρέθηκε σε αμηχανία τι να απαντήσει, αλλά τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση η κα Μέρκελ. Ανευ χρονοτριβής απάντησε ότι «δεν συζητήθηκε το θέμα για τη χώρα αυτή…». Το ότι δεν διέπραξε πολιτικό ατόπημα να αναφερθεί στο όνομα “Μακεδονία” παρέβλεψε όμως το προβλεπόμενο και επιβεβλημένο από τον Ο.Η.Ε. FYROM, βάσει και της ενδιάμεσης συμφωνίας, δείχνει στάση αδιαφορίας, λαμβανομένης υπ’ όψιν και της δήλωσης Γιούνκερ ότι στη διάρκεια της πενταετούς θητείας του δεν θα γίνει καμία ένταξη. Η ερώτηση ήταν προσχεδιασμένη να γίνει εν συνδυασμώ με την ταυτόχρονη προκλητική εμφάνιση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Μιλόσοσκι που μαζί με άλλους Σκοπιανούς ανέβηκαν στον Μύτικα του Ολύμπου και φωτογραφήθηκαν προτάσσοντας μια σημαία με τον 16άκτινο ήλιο της Βεργίνας, πράγμα που έγινε πρωτοσέλιδο σε εφημερίδα των Σκοπίων.
Η πρόκληση αυτού του τύπου θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη, ως περιττή, καθ’ όσον καταδικάζεται απ’ την κοινή γνώμη για “πρωτογονισμό” εμπεριέχουσα ειδωλολατρικής μορφής “εθνοτισμό”. Η αντίδραση του εκπροσώπου του Ελληνικού ΥΠ.ΕΞ. ήταν διπλωματική απάντηση ότι «ευχαριστούμε τον κ. Μιλόσοσκι που επισκέφτηκε τη χώρα μας προκειμένου να φωτογραφηθεί με τον ήλιο της Βεργίνας, ένα ελληνικό εθνικό σύμβολο… Δεν του προτείνουμε όμως να το κάνει και στη χώρα του καθ’ όσον θα συνιστούσε ακόμα μια παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας…». Το ύφος της διατύπωσης της διαμαρτυρίας δεν απέχει και πολύ απ’ την προβολή της δικής μας εθνικής ταυτότητας. Η χώρα μας δεν κινδυνεύει από τέτοιους ελαφρόμυαλους, ανόητους του γειτονικού κρατιδίου. Ο σκοπός δημιουργίας “Μακεδονικού Ζητήματος” στα Βαλκάνια, μεταπολεμικώς, τη συμπαιγνία Τίτο και Στάλιν και τι ρόλο έπαιξε η διεθνής κοινότητα στο Γιουγκοσλαβικό, διαφαίνεται στο βιβλίο του Αρνολντ Σέρμαν “Κακοπιστία στα Βαλκάνια”. Μετέπειτα τη σκυτάλη πήρε ο βρικόλακας των βορείων συνόρων μας Κίρο Γκλιγκόροφ που με τη σπουδαιοφάνειά του απέσπασε τη συμπάθεια του Ανδρέα. Δεν έκαναν καμία συμφωνία για την ονομασία και επέβαλαν μια χλιαρή αντιμετώπιση του θέματος με αποτέλεσμα την καρκινοβατούσα “Ενδιάμεση Συμφωνία”. Παράταση στην παράταση ατόνησε αυτή η συμφωνία και αφέθηκε η λύση του προβλήματος στην τύχη της. Ο Γκρούεφσκι, αθεράπευτα αδιάλλακτος, δεν ακούει κανέναν. Κάπου στηρίζεται φυσικά και έχει γεμίσει τα Σκόπια με χοντροκομμένους γιγαντιαίους ήρωες Μακεδόνες. Στο μεταξύ εμείς έναν Μεγαλέξανδρο που παραγγέλθηκε πριν 22 χρόνια από την υπουργό Πολιτισμού Ντόρα Μπακογιάννη και είναι έτοιμος από το 2002, δεν βρήκαμε χώρο να τον στήσουμε ούτε στο Χίλτον ούτε στο Μοναστηράκι ούτε στην πλατεία Κοτζιά στο Δημαρχείο!
