ΑΝΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΙ ΑΓΓΕΛΙΕΣ!
Πολύτεκνος σε απόγνωση, ανάπηρος, άστεγος, άνεργος, βαριά ασθενής ζητούν οικονομική ενίσχυση στις μικρές αγγελίες κι εκλιπαρούν για το ελάχιστο! Πρωτοφανής ο αριθμός τους! Γονείς που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, νέοι με κομμένα φτερά, γέροντες αφημένοι στην τύχη τους… Οργισμένη η ελληνική κοινωνία! Κι ενώ ο χειμώνας προχωρεί, η παγωνιά δείχνει τα δόντια της κι οι άστεγοι λιμοκτονούν, οι εκλεγμένοι μας εξακολουθούν να κάνουν… αναγγελίες για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για απολύσεις, για μεταπωλήσεις, για κατάργηση του αφορολογήτου και των φοροαπαλλαγών, για καινούργια χαράτσια και κουρέματα! Τι θέλουν τέλος πάντων; Εναν λαό ζητιάνο;
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΚΛΙΜΑΤΟΣ…
Είναι απίστευτο πως μερικοί άνθρωποι έχουν το χάρισμα ν’ αντιστρέφουν το εκάστοτε, αρνητικό ή θετικό κλίμα! Να καταφέρνουν να μας παρουσιάζουν συμπαθή τον στυγνό εκμεταλλευτή, να μας πείθουν πως για το καλό μας εργάζονται ενώ μεθοδικά δουλεύουν εναντίον μας. Να κάνουν τον φίλο εχθρό και τον εχθρό φίλο, να μας αλλάξουν πορεία στο πι και φι…Είναι άπιαστοι, “αχτύπητοι” όπως λέει κι ο σοφός λαός! Οι ειδικοί της πλάνης! Που ακούραστα και με πείσμα, ψιλοδουλεύουν την κάθε λεπτομέρεια που μας αφορά… Για να προλάβουν, να προκαταβάλουν, να επιβάλλουν! Μ’ εύστοχα σχόλια που πετιούνται στο τυχαίο τη κατάλληλη στιγμή, με μια έντεχνη, συνεχή πλύση εγκεφάλου, με λόγια και πράξεις! Μακριά τους!
ΛΕΞΕΙΣ ΜΠΕΛΑΔΕΣ…
Σε τι μπελάδες δεν μπορεί αλήθεια, να μας βάλει μια λέξη! Μία μικρή λεξούλα τόση δα, με τέσσερα – πέντε γράμματα και δυο συλλαβούλες μόνο! Και όχι, δεν μιλάμε για το “χαζός”, “χαζή” κ.λπ. κ.λπ., που σύγχρονοι πειρατές εξαπέλυσαν στο διαδικτυακό “πρόσωπο-βιβλίο” και τις χρησιμοποιούν κατά κόρον -εκ μέρους μας, τάχα μου- για να μας βάλουν να παρεξηγηθούμε μ’ όλους τους φίλους! Μιλούμε για τις κοινότατες, θετικότατες μάλιστα λέξεις ή ονόματα όπως «καλός, καλή, Κάκια, κ.λπ.»! Τις οποίες πανεύκολα ο κάθε βιαστικός γραφιάς μπορεί να… μεταμορφώσει, παραμορφώνοντάς τις σε «κακός», «κακή», «Κακιά» ή «Κακία», αν ατυχώς αλλάξει ένα γράμμα ή ένας μικροσκοπικός τόνος του…δραπετεύσει μια – δυο θέσεις πίσω ή μπρος…
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΥΤΙ…
Μουσικόφιλος από γεννησιμιού του! Κατεβάζει κάθε λίγο και λιγάκι ένα απ’ τα αμέτρητα μουσικά κουτιά της συλλογής του. Κουρντίζει όσο δεν πάει! Βάζει κάποιο στ’ αυτί κι απολαμβάνει, καθώς στα σωθικά του μέσα ο κύλινδρος ξετυλίγεται αργά-αργά, οι μεταλλικές εξοχές του πέφτουν πάνω στα διπλανά ελάσματα, γεννιούνται οι ήχοι ένας – ένας, ξεφεύγουν απ’ τη μικρή φυλακή τους κι αναπλάθουν την εξαίσια μουσική που τον ταξιδεύει στα χρόνια εκείνα τα στερημένα, στο ίδιο μέρος πάντα: Στο γειτονικό φτωχόσπιτο που’ χε πολύτιμο στολίδι το… μοναδικό… “μουσικό κουτί” του τόπου, που ποιος ξέρει πως είχε φτάσει μέχρι εκεί! Μικρό, ξυπόλητο αγοράκι, όρθιο παραδίπλα, κοιτά το ερμητικά κλειστό, μαγικό κατασκεύασμα με το χρωματιστό κορδονάκι, και μέσα του θερμά παρακαλεί να σκεφτεί κάποιος να το τραβήξει, για να χαρεί πάλι τη πρωτάκουστη μελωδία του…
