Σκόρπιες σκέψεις και προβληματισμοί…

Κι ενώ το καλοκαιράκι ξεψυχά κι οι πολλοί επισκέπτες  Έλληνες και ξένοι αποχωρούν σιγά-σιγά,  η φιλόξενη πόλη μας απλωμένη νωχελικά μεταξύ των Λευκών Ορέων και Κρητικού πελάγους ανασαίνει ικανοποιημένη.
Oλα τα καλά του κόσμου προσέφερε σε όλους μας. «Πόλη των αρμάτων» κατά πολλούς, αλλά και πόλη των γραμμάτων, του πολιτισμού κι όλων  όσων ομορφαίνουν τη ζωή και καταλαγιάζουν την αγριάδα της. Τρείς εκθέσεις που έτυχε να δούμε αυτές τις μέρες μας  ταξίδεψαν, μας έβαλαν σε σκέψεις και προβληματισμούς, πλούτισαν τον κόσμο μας, …
Απόκοσμα όντα ενός άλλου κόσμου κραυγάζουν λες με στόματα ανοιχτά στην απεραντοσύνη του βουνού! Γλυπτά της φύσης, συμπλέγματα ανείπωτης Τέχνης στις κορυφές άνυδρων βουνών, ριζωμένα γερά στη γη.  Σμιλεμένα απ’ τον καλύτερο τεχνίτη τον αέρα, το νερό, τη παγωνιά, τη  ξεραΐλα. Συμπλεκόμενα και συστρεφόμενα στον συνεχή αγώνα τους για επιβίωση, διάφανα και διάτρητα ανοίγουν χάσματα, πύλες λες φυγής στο απέραντο του ουρανού!  Όρθια πάνω στο γυμνό τοπίο σπαθίζουν γενναία τον αραιό αέρα που τα πολιορκεί. Μερικά ισορροπούν στην άκρη του γκρεμού με φόντο την χαμηλή συννεφιά που καλύπτει την άγονη κορυφή, άλλα πάλι προβάλλουν απ’ τις σκισμές των βράχων και γαντζώνονται στις πλευρές  του, αναζητώντας  διέξοδο και μια στέρεα κατοικία.  «Κάθε εικόνα σε μαθαίνει να πατάς στη γη και ταυτόχρονα να ονειρεύεσαι πέρα απ’ τον ορίζοντα!» μας λέει ο Νίκος Καμπιανάκης ο ένας απ’ τους δυο δημιουργούς-φωτογράφους που μας  χάρισαν το εξαιρετικό αυτό  θέαμα στο ΚΑΜ τις προάλλες. «Γίνομαι μάρτυρας ενός ατελείωτου διαλόγου του φθαρτού με την αιωνιότητα» δηλώνει ο δεύτερος καλλιτέχνης μας, ο Μανώλης Δρακάκης. Αναγνωρίζουμε το πόσο κοπίασαν για να φτάσουν εκεί ψηλά στις απρόσιτες πλαγιές, τις γεμάτες τροχάλους των Λευκών Ορέων για ν’ αποτυπώσουν με τέχνη στους φακούς τους την απαράμιλλη ομορφιά των ξερών κορμών που μας παρουσίασαν! Τους ευχαριστούμε!
Οι χειρουργικές τομές κοκκινωπά, αντιπαθητικά ραγίσματα σε ταλαιπωρημένα σώματα. Κάθε ράμμα απάνω τους και μια μαχαιριά σε ρημαγμένες ψυχές. Δύσκολο, πολύ δύσκολο να κοιτάξεις κατάματα την αλήθεια! Τη δική σου, πικρή αλήθεια! Αυτά κι άλλα πολλά σκεφτόμασταν  καθώς την ίδια μέρα, στον πρώτο όροφο του χώρου επισκεπτόμαστε άλλη μια έκθεση φωτογραφίας, όπου νέες γυναίκες ποζάρουν στον φακό  μ’ ένα στήθος,  χωρίς κανένα στήθος, μ’  ένα ακόμα σημάδι στο θώρακα της μεγάλης περιπέτειας που βίωσαν! Γυναίκες γενναίες που αντιμάχονται τη σκληρή πραγματικότητα του καθρέφτη,  απαντώντας μ’ ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στην ερώτηση: «Το διαφορετικό δεν γίνεται φυσιολογικό όταν το αντικρίζουμε;»! Αποφασισμένες  -παρά το ακρωτηριασμένο μέλος τους- να ζήσουν καλά! Καλύτερα από πριν! Πριν τους χτυπήσει τη πόρτα ο καρκίνος του μαστού! Και βρίσκονται εκεί  για να μοιραστούν και να μας ευαισθητοποιήσουν σ΄ ένα σημαντικό για τη γυναίκα θέμα, στις εμπνευσμένες φωτογραφίες της οδοντιάτρου Μαγδαλινής Βογιατζή που μας έχει δείξει και παλαιότερα άριστα δείγματα της φωτογραφικής τέχνης της. Πρωτίστως να μας ενθαρρύνουν. Να τις συγχαρούμε όλες -καλλιτέχνιδα και μοντέλα- και να τους ευχηθούμε πάντα άξιες και δυνατές!!
Δυο μέρες μετά, πάλι στο ΚΑΜ, άλλο ένα νοερό ταξίδι στο…ταξίδι το δικό μας κι όλων των άλλων όντων! Άλλη μια καταβύθιση στον μικρόκοσμό μας, αλλά και στην απεραντοσύνη και τις απεριόριστες δυνατότητες  του αχανούς σύμπαντος που μας περιβάλλει. Εδώ  θα σταθούμε μπρος σε πίνακες μεγάλων διαστάσεων  όπου η βιολόγος-ζωγράφος Βασιλική Σαρρή θα μας μαγέψει με τις  τρισδιάστατες δημιουργίες της. «Η ύλη με περιέχει και την περιέχω, με καταγράφει και την καταγράφω» μας  λέει η ίδια κι απλώνει το χέρι σε κάθε είδους υλικό, κουρέλι, κόλα, χάντρα, μπογιά, καθρέφτη -υλικό του οποίου νοιώθει «το χρώμα, την υφή, τον ήχο, τη γεύση».  Το μελετά, καθώς θα το εναποθέτει με τέχνη στον καμβά δίπλα σε άλλο, για να το μεταμορφώσει σε ανθρώπινη φιγούρα, σε βουνό και ποτάμι,  να το κάνει ατέλειωτο, λαμπερό ορίζοντα, να του δώσει  υπόσταση, πνοή και ζωή. Και βεβαίως για ν’ αναπαραστήσει πάνω στο μουσαμά τη  φανταστική περιπέτεια όλων μας!  Καλή συνέχεια Βασιλική!