Σοφία, µην τους επιτρέπεις να βγάζουν από τη φαρέτρα των στενόµυαλων και µικρόψυχων αντιλήψεών τους τα στερεότυπα για τη διαφορά ηλικίας, τον πλούτο, τη φήµη, την καλοπέραση, τη γυναικεία φιλαρέσκεια και µαταιοδοξία. Γιατί είσαι Άνθρωπος…
Σοφία, µην τους επιτρέπεις να κάνουν τηλεθέαση πάνω στο κακοποιηµένο σώµα σου, στο καταµατωµένο πρόσωπό σου, στα πρησµένα δάκτυλα των χεριών σου, στο ξεριζωµένο δέρµα του κεφαλιού σου. Γιατί είσαι Άνθρωπος…
Σοφία, µην τους επιτρέπεις να προβάλλουν τη λαµπερή εικόνα της όµορφης, αψεγάδιαστης και στιλάτης δικηγόρου, που ζει µια παραµυθένια, αξιοζήλευτη και τέλεια ζωή. Γιατί είσαι Άνθρωπος…
Σοφία, ∆ΕΙΞΕ τα τραύµατά σου, τις πληγές σου, το κακοποιηµένο σου πρόσωπο, την οδύνη της ψυχής σου. Γιατί είσαι άνθρωπος…
∆ΕΙΞΕ αυτό, για το οποίο πρέπει να µιλούν και να καταδικάζουν…Την ουσία…
Σοφία, φώναξε µε όλη τη δύναµη της κατακρεουργηµένης σου ψυχής: ΕΓΩ, Η ΑΝΘΡΩΠΟΣ…*
*Στίχος από ποίηµα της Ζωής Καρέλλη
