Σόιμπλε οπαδός της λιτότητας

Άτυπος «Τσάρος της Ευρωζώνης» ο Γερμανός υπ. Οικονομικών και μετέπειτα Πρόεδρος της Μπούντεσταγκ, Βόλφρανγκ Σόιμπλε. Με την επιβολή τιμωρητικών μνημονίων, όχι μόνο στην Ελλάδα που την ήθελε έξω απ’ το ευρώ αλλά και στην Ιρλανδία, προκάλεσε με την ανοχή και της Άνγκελα Μέρκελ χρηματοοικονομική κρίση στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η φυσιογνωμία του, το ύπουλο βλέμμα του, έδειχναν ένα κυνικό και συστηματικό διώκτη των αδύνατων μελών της Ε.Ε. και υποστηρικτή των γερμανικών μεγαλοσχημόνων και αντιπροσώπων της επιχειρηματικής ολιγαρχίας, που ήθελαν να επιβληθούν σ’ όλη την Ευρώπη με εύκολο τρόπο. Δηλαδή με φθηνό δανεισμό των γερμανικών Τραπεζών στις Βαλκανικές χώρες, για ν’ αγοράζουν προϊόντα και αυτοκίνητα γερμανικής προέλευσης. Όταν ανέλαβε το Yπουργείο Οικονομικών το 2009, έδειξε σκληρότητα στις νότιες χώρες της Ευρώπης, που από τη λιτότητα αποσταθεροποιήθηκαν.
Η πεμπτουσία του συνίστατο αρχικά στην επιτυχή επανένωση των δύο Γερμανιών και η επικράτηση ενός μείγματος της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας και Σοσιαλδημοκρατίας, ώστε ο γενικός κανόνας της οικονομίας τους να γίνει και Ευρωπαϊκός με το Σύμφωνο Σταθερότητος, του οποίου η δομή αναθεωρείται κάθε τόσο με «Σοϊμπλεϊκή» αντίληψη και του Ταμείου Ανάκαμψης, που άγγιζε τον απονενοημένο δανεισμό των χωρών μελών μέχρι τα 800 δισεκ. ευρώ.
Σχημάτισε την εντύπωση ότι η χώρα μας ήταν ένα πειραματόζωο για τη μετατροπή της Ευρωζώνης από «συνονθύλευμα κρατών» της Ε.Κ.Τ. που ήταν, σε ένα οικονομικό σύστημα με αυστηρούς κανόνες για κάθε Ευρωπαϊκή χώρα με μακρόχρονη επιτήρησή της από τον ESM σαν το Δ.Ν.Τ. Ποιος ο στόχος της Λαγκάρντ που εθήτευσε στο Δ.Ν.Τ. και αντικατέστησε τον Μάριο Ντράγκι στην Ε.Κ.Τ;
Θεωρήθηκε από ομότιμους με τους οποίους συνυπήρξε ως η προσωποποίηση της λιτότητας για πολλές χώρες της Ε.Ε. και που οδήγησε την Ελλάδα στη φτωχοποίηση. Όταν φθάσαμε στο «χείλος του γκρεμού», ο Γερμανός κοινωνιολόγος Habermas διερωτήθηκε τον Ιούλιο 2015 τι θα συνέβαινε στην Ευρωζώνη, αν οδηγούμεθα στον δρόμο προς το Grexit, που είχε προτείνει ο Σόιμπλε. Ήθελε μια Ευρώπη ενωμένη για χώρες, όχι πολλών ταχυτήτων, αλλά για ελεγχόμενες, συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες συμμαχίες.
Ο Σόιμπλε στο Yπουργείο Οικονομικών επέβαλε τη λιτότητα, που δεν μπορούν να την εγκαταλείψουν οι διάδοχοί του, άνευ εγκρίσεως των 2/3 των βουλευτών της Μπούντεσταγκ. Υπ’ όψιν ότι το Ομοσπονδιακό γερμανικό Κοινοβούλιο αποτελείται από 620 βουλευτές, ήτοι ποσοστό 7,55% στα 82 εκατομ. κατοίκους, έναντι ημών που έχουμε 300 βουλευτές, δηλαδή ποσοστό 27,27% στο εκατομμύριο.
Για την Ελλάδα είχε προτείνει ως τεχνοκρατική δημοσιονομική πειθαρχία τον δρόμο της εξόδου απ’ το ευρώ. Είχε υπερβολική εμμονή και ψύχωση με τους αριθμούς, ήταν εγκλωβισμένος σ’ αυτούς που τους ερμήνευε κατά το δοκούν.