Στα αζήτητα του Νεκροτομείου του Νοσοκομείου Χανίων παραμένουν κάθε χρόνο πολλές σοροί ανθρώπων που για διάφορους λόγους δεν τους αναζητάει κανείς ή οι δικοί τους δεν ενδιαφέρονται ή δεν διαθέτουν τα χρήματα για τον ενταφιασμό τους.
Το πρόβλημα παραμένει παρότι το Νεκροτομείο εφοδιάστηκε πριν από τρία χρόνια με ένα επιπλέον ψυκτικό θάλαμο.
Όπως εξηγεί στα “Χ.Ν.” ο Ιατροδικαστής κ. Σταμάτης Μπελιβάνης απαιτείται μια επίσπευση των δικαστικών αποφάσεων που δίνουν το “ΟΚ” στο Νοσοκομείο όταν μία σορός δεν αναζητείται να προχωρήσουν στον ενταφιασμό του, αλλά παράλληλα να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η υπηρεσία με τις απαραίτητες υλικοτεχνικές υποδομές του Νεκροτομείου.
Τις σορούς που βρίσκονται στα ψυγεία του Νεκροτομείου ο κ. Μπελιβάνης τους χωρίζει σε τρεις κατηγορίες:
• ΑΠΟΡΟΙ: Η οικογένεια τους δεν έχει τα απαραίτητα χρήματα για να μισθώσει ένα γραφείο τελετών ώστε να ενταφιαστεί ο νεκρός.
• ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: Είναι οι σοροί ανθρώπων για τους οποίους δεν έχουμε κανένα στοιχείο για την ταυτότητα τους. Είθισται να είναι σκελετοποιημένοι στην πλειοψηφία τους. Η διαδικασία της αναγνώρισης είναι πολύ μεγάλη, 2 ,3, 4, 5 χρόνια μέχρι να πάρουμε γενετικό υλικό, το λιμενικό ή η αστυνομία να κάνει μια έρευνα για το ποια άτομα είχαν χαθεί την περίοδο όπου προσδιορίζεται ο θάνατος και να γίνει η ταυτοποίηση.
• ΑΖΗΤΗΤΟΙ: Είναι άτομα που δεν είναι άποροι και τα στοιχεία τους είναι γνωστά. Ωστόσο η οικογένεια τους δεν ενδιαφέρεται για να τους επαναπατρίσει. Πρόκειται κυρίως για πολίτες από χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης που οι οικογένειες τους δεν επιθυμούν να τους πάρουν στις χώρες τους και να τους ενταφιάσουν.
ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΘΕΛΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ!
Μια τέτοια χαρακτηριστική υπόθεση μας περιγράφει ο ιατροδικαστής.
«Πριν από ενάμιση χρόνο είχε κατέβει ένα ζευγάρι μεσηλίκων για διακοπές στα Χανιά από χώρα της Δυτ. Ευρώπης. Ο άντρας είχε παθολογικά προβλήματα, έφαγε πάρα πολύ, ήπιε πάρα πολύ, μπήκε στη θάλασσα και πνίγηκε. Η σύζυγος του δήλωσε ευθαρσώς ότι δεν θα πληρώσει για να τον επαναπατρίσει, γιατί ήταν ένας άνθρωπος που δεν την άκουγε, έπινε και έτρωγε πάρα πολύ, έτσι λοιπόν τον άφησε εδώ!» θυμάται ο κ. Μπελιβάνης που σημειώνει πως αυτό το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. «Είναι το πιο πρόσφατο συμβάν αυτό, έχουμε πολλά ανάλογα συμβάντα και αυτό έχει να κάνει με τη γενικότερη κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα κάποιων ανθρώπων. Από χρόνια έχω καταλάβει ότι κάποιοι Δυτικοευρωπαίοι δεν σκέφτονται καθόλου ούτε την κηδεία, την ταφή, ούτε τα μνημόσυνα, ούτε τις διαδικασίες που ακολουθούμε εμείς» αναφέρει.
Επίσης έχει συμβεί να υπάρξει δικαστική απόφαση να ταφεί σορός που έχει μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια να βρεθούν κάποιοι συγγενείς του και να τον αναζητήσουν. «Από τη στιγμή που θα παρθεί δικαστική απόφαση είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε τη διαδικασία για την ταφή» λέει ο κ. Μπελιβάνης.
Η πολύχρονη παραμονή σορών στο Νεκροτομείο προκαλεί πολλά ζητήματα.
«Πολλές σοροί μένουν για χρονικό διάστημα παραπάνω από αυτό που μπορούμε να περιμένουμε και να αντέξουμε. Αυτό μας προκαλεί προβλήματα και σε θέματα χώρου αλλά και δυσοσμίας, ένα θέμα για το οποίο είχατε κάνει και ρεπορτάζ για αυτό στα “Χ.Ν.” πριν από 3-4 χρόνια» λέει ο ιατροδικαστής.
Για να παρθεί απόφαση δικαστική να ταφεί αζήτητη σορός απαιτείται μια διαδικασία μπορεί να κρατήσει από 6 μήνες μέχρι και περισσότερο από ενάμιση χρόνo. To Νεκροτομείο για χρόνια είχε ψυκτικό θάλαμο που μπορούσε να φιλοξενήσει 6 σορούς και πριν από δύο χρόνια πήρε νέο σύγχρονο ψυκτικό θάλαμο 3 θέσεων που γίνεται και καταψύκτης, ωστόσο δεν αρκεί.
• ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΙΩΝ
Αναφορικά με τα θύματα των ναυαγίων πρόσφυγες και μετανάστες, αυτά αποτελούν μια άλλη κατηγορία.
«Αυτό είναι ένα θέμα που εμείς αντιμετωπίζουμε χρόνια πολύ πριν ξεκινήσουν οι αφίξεις στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα Χανιά γιατί είναι πάνω στις διαδρομές των πλοίων από Λιβύη και Αίγυπτο προς Ιταλία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε το θέμα της ταυτοποίησης καθώς δεν ξέρεις ποιος είναι ποιος και το δεύτερο σημαντικό κομμάτι είναι αυτό της ταφής. Δεν έχουν συγγενείς, δεν τους αναζητεί κατά συνέπεια κανείς παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στον ψυκτικό θάλαμο, κάποια στιγμή γίνονται 3, 4 οι σοροί, μαζεύονται και το Νοσοκομείο παρακαλεί κάποιο γραφείο τελετών, που παρακαλεί κάποιον ιερέα σε κάποιο νεκροταφείο να κάνει την ταφή. Στο παρακαλητό και στο φιλότιμο δηλαδή γίνονται όλα. Το Νεκροτομείο θέλει επιπλέον ψυκτικούς θαλάμους και ενώ έχουμε ένα νοσοκομείο με πανεπιστημιακές προδιαγραφές, το νεκροτομείο θυμίζει ανάλογη υπηρεσία τριτοκοσμικού κράτους. Θα πρεπε να είχαμε διπλάσιο χώρο, τουλάχιστον δύο νεκροτομικά τραπέζια, χώρο για ταριχεύσεις, χώρο για την εξυπηρέτηση των γραφείων τελετών. Έτσι θα μπορούσαμε να λειτουργούμε καλύτερα» καταλήγει ο κ. Μπελιβάνης.
