Η πόλη παίρνει την αξία που της δίνει η τοπική ηγεσία. Εάν οι τοπικές ηγεσίες κάνουν μια ρεσταρισμένη πολιτική, τα Χανιά θα οπισθοδρομούν. Νομίζω ότι οι τρεις πρώτοι μήνες ήταν “εκκωφαντικά δειλοί”, απρόσμενα δειλοί αφού το μόνο που τόλμησαν ήταν να γλυκαίνουν τον κάρδα τους, με την υποτιθέμενη επικοινωνιακή επικυριαρχία. Δεν ετέθησαν οι βάσεις στον δημόσιο βίο της πόλης, έστω και για μια υποτυπώδη στρατηγική κίνηση. Πολύ φασαρία για το τίποτα, αφού ο «στρατηγός επιθεωρεί ένα στράτευμα που είναι αγουροξυπνημένο και χασμουριέται». Καθείς και ο πικρός καημός του, θα μου πείτε. Εκείνο το οποίο βλέπω, είναι μια αμηχανία από την έλλειψη ενός πολιτικού πλαισίου. Ένα, δύο, τρία, ωπ, το ‘ριξαν στο σορολόπ. Νομίζω ότι ούτε αυτοί έχουν αποσαφηνίσει μέσα τους, τι ακριβώς θέλουν να κάνουν και σύρονται στα αβαθή νερά του πολιτικού βάλτου. Η Δημοτική Αρχή πρέπει να μπορεί να βγάζει κινήσεις.
