» «Απευθύνομαι σε κάθε υπεύθυνο στην Αρχαιολογία, στην Περιφέρεια, στον Δήμο και φωνάζω… γκρεμίζομαι.
Είμαι πολλών χρόνων και θέλω φροντίδα. Η θάλασσα μού έχει δημιουργήσει μία τρύπα, όπου οι πέτρες μου, η μία μετά την άλλη, πέφτουν και η τρύπα μεγαλώνει.
Ομως το πιο επικίνδυνο μου φαίνεται ότι είναι οι ρωγμές που δημιουργήθηκαν στο σώμα μου, η μία ακριβώς στο “λιοντάρι μου” και η άλλη μερικά μέτρα πιο αριστερά. Και οι δύο είναι από την κορυφή έως τη θάλασσα η μία και έως το χώμα η άλλη.
Αν δεν με φροντίσετε έγκαιρα, κάποια στιγμή θα ανοίξω και…
θα έχετε ένα αξιοθέατο… γκρεμισμένο!».