Mε τις πιθανότητες και τα σενάρια ανάπτυξης που βασίζονται σε αμφίβολα στατιστικά στοιχεία δεν γίνεται προκοπή, σε ένα κράτος που έχει απωλέσει από καιρό την αξιοπιστία του, με κυβερνήσεις που επαναπαύονται σε παραινέσεις προς τους πολίτες να κάνουν συνετή ζωή.
Με νομολογίες και προεδρικά διατάγματα που επιχειρούν να αλλάξουν τα ως τώρα δεδομένα αλλά και σκληρή φορολογία στο όνομα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, δεν πρόκειται ποτέ να πάμε μπροστά από τη στιγμή που ο κόσμος έχει απομυθοποιήσει τις προβλέψιμες πολιτικές και λίγο ως πολύ έχει κατατάξει τους πολιτικούς και τα κόμματα εκεί που τους αρμόζει.
Χρειάζονται και άλλοι σωσίες, άραγε, για να υποδυθούν ρόλους που διατυμπανίζουν κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, προκειμένου να παραμείνουν στο απυρόβλητο όλοι αυτοί που στην πραγματικότητα κινούν τα νήματα της αγοράς;