Κύριε διευθυντά,
στην “Κ” της 18.2.2018 ο Π. Μανδραβέλης αναφέρεται στα αναρίθμητα ανέκδοτα, τα οποία κυκλοφορούσαν στη Σοβιετική Ρωσία και τις “Λαϊκές Δημοκρατίες”, άκρως δηκτικά για τα καθεστώτα αυτά.
Ας μου επιτραπεί ν’ αναφέρω δυο- τρία εξ αυτών. Το πρώτο αναφέρεται από την Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, Νόμπελ Λογοτεχνίας 2015, στο βιβλίο της “Το τέλος του κόκκινου ανθρώπου”, κατά το οποίο: «Κομμουνιστής είναι όποιος διαβάζει Μάρξ, αντικομμουνιστής αυτός που τον κατάλαβε».
Στη “Λαϊκή Δημοκρατία” της Ουγγαρίας, όπου έζησα 4-5 χρόνια της παιδικής μου ηλικίας, όμηρος των ανταρτών του λεγόμενου Δ.Σ.Ε., κυκλοφορούσε το ανέκδοτο: ο Μάρξ έγραψε το “Κεφάλαιο” και το “Μανιφέστο”. Στου Δυτικούς άφησε το κεφάλαιο και στις “Λαϊκές Δημοκρατίες” το Μανιφέστο…
Εξ άλλου το 1975 οτε επεσκέφθην την πάλαι ποτέ “Λαοκρατική Δημοκρατία” της Ανατ. Γερμανίας, στο κέντρο της Δρέσδης υπήρχε ένα τεράστιο άγαλμα του Λένιν με εκατέρωθεν έναν εργάτη και έναν αγρότη, οι οποίοι ακουμπούσαν τα χέρια τους στους ώμους του Λένιν. Απέναντι υπήρχε ένα ξενοδοχείο, εις το οποίο επωλούντο δυτικά προϊόντα (τσιγάρα, ουΐσκι, κ.λπ.) Ο αείμνηστος πολιτικός πρόσφυγας Σωτήρης Καραμάνος, ανάπηρος από τη συμμετοχή του στο αντάρτικο του Τίτο, από την Αγία Τριάδα του Άργους, μου έλεγε ότι οι ανατολικογερμανοί κυκλοφορούσαν το ανέκδοτο, ότι ο εργάτης και ο αγρότης με τα χέρια τους στους ώμους του Λένιν τον εμπόδιζαν “να μεταβή” στο απέναντι ξενοδοχείο για ν’ αγοράσει δυτικά προϊόντα!
Αντώνης Ν. Βενέτης
Μοναστηράκι Δωρίδος