“Σπασµωδικές κινήσεις” Μακρόν

Στο Παρίσι η ακροδεξιά, που φέρνει αναταράξεις στον κόσµο, είναι το πρόβληµα που απασχολεί τους Γάλλους, να παρακολουθούν τον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος ανήγγειλε τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών. Η επιθυµία του είναι να προσδώσουν οι εν λόγω εκλογές χαρακτήρα “αντιφασιστικού δηµοψηφίσµατος”. Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι ο Μακρόν κάνει “σπασµωδικές κινήσεις”. Αποφάσισε τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών, για να επιβραδύνει την ανάπτυξη της συνασπισµένης αριστεράς και να ελέγξει τα άλλα κόµµατα του λεγόµενου “δηµοκρατικού τόξου”, δηλαδή τους σοσιαλιστές, τους οικολόγους και τον Λεπενισµό.
Η άνοδος του κόµµατος της παραδοσιακής ακροδεξιάς της Γαλλίας της πολλής Μαρί Λεπέν, το ποσοστό της οποίας στις Ευρωεκλογές δεν είναι άξιο καταφρόνησης, φέρνει πονοκέφαλο στον Εµ. Μακρόν. Το φαινόµενο της ανόδου της ακροδεξιάς εµφανίζει τα ίδια συµπτώµατα που την ανέδειξαν στην Πορτογαλία και στην Ισπανία. Ο πρόεδρος δεν έχει περιθώρια ελιγµών, να συµφωνήσει µε επικεφαλής οµοϊδεατών κοµµάτων να κάνουν έναν κυβερνητικό σχηµατισµό που ν’ αποτρέπει κυβερνητική κυριαρχία της Λεπέν.
Από τη δηµιουργία της Ε.Ε. για πρώτη φορά τα ακροδεξιά κόµµατα αποτελούν τέτοια δυναµική φωνή σε µια δεκαριά ευρωπαϊκά µέλη της που εµφανίζονται να έχουν µεταλλαχθεί σε µια επικρατούσα τάξη µε σηµαντικό ρεύµα ανόδου, διακηρύσσοντας ότι δεν απειλούν την έννοια της δηµοκρατίας.
Αν ο Λεπενισµός αναλάβει την εξουσία στη Γαλλία, αυτό θα σηµάνει ότι αύριο η Μαρί Λεπέν θα είναι η πρωθυπουργός και µεθαύριο θα διεκδικήσει το προεδρικό αξίωµα στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο γαλλικός λαός έστειλε το µήνυµα στον Εµ. Μακρόν, η δε άνοδος της ακροδεξιάς θεωρείται ψήφος διαµαρτυρίας για τη λιτότητα.
Η τάση ανατροπής του πολιτικού σκηνικού στη Γαλλία φανερώνει ότι ο Μακρόν, η θητεία του οποίου λήγει τον Απρίλιο του 2027, είναι η αιτία της κρίσης στη χώρα του µετά την απώλεια της αυτοδυναµίας της παράταξής του στις εκλογές 2022 και τη συντριβή της στις Ευρωεκλογές, οπότε τίθεται το ερώτηµα αν θα µπορέσει να αποδώσει η δραστηριοποίησή του στο Ουκρανικό και να διαχειριστεί τρέχοντα προβλήµατα στον Ευρωπαϊκό Νότο και στο Μεσανατολικό.
Η ήττα του Μακρόν θα καταγραφεί απ’ τους ιστορικούς ως ένα άδοξο τέλος, ότι διαψεύστηκαν οι προσπάθειες Σαρκοζί και Ολάντ, να αναγκάσουν το Βερολίνο να χαλαρώσει τις µόνιµες ψυχροπολεµικές διεκδικήσεις του και να τον αποσταθεροποιήσει στην πορεία του για τις επόµενες βουλευτικές εκλογές του 2025.
Με το ζήτηµα των πρόωρων εκλογών “µπολιάστηκε και η δική µας κυβέρνηση”. Να δούµε αν και πότε θ’ αναπτυχθεί το “φύτρο”!